Transformers: War for Cybertron - Kingdom

Netflix maakt aankomende donderdag eindelijk het laatste deel van de trilogie Transformers: War for Cybertron beschikbaar. De trilogie begint in de laatste uren van de burgeroorlog tussen de Autobots en Decepticons. De twee welbekende leiders, Optimus Prime en Megatron, willen allebei Cybertron redden en hun mensen verenigen, maar alleen op hun eigen voorwaarden. Megatron krijgt een idee en wil de Allspark, de bron van alle leven en kracht op Cybertron, gebruiken om de Autobots te herformatteren naar Decepticons. Zijn idee van ‘verenigen’ is natuurlijk wel met hem als leider.

De seizoenen zijn vrij logisch ingedeeld. In het eerste seizoen uit 2020 zien we hoe Optimus Prime de Allspark van Cybertron weg krijgt, in het tweede seizoen dat hetzelfde jaar uitkwam proberen ze te ontsnappen uit de Dode Ruimte terwijl er Quintessons achter hen aan zitten. Dat seizoen eindigt met een wel erg robotachtige dino op een planeet die de Ark ziet neerstorten en zich in een berg plant. En nu komt dan het afsluitende seizoen Transformers: War for Cybertron - Kingdom.

De eerste twee seizoenen bevatten al genoeg nostalgie voor de kenners van de eerste twee generatie Transformers uit de jaren tachtig. Zelf ben ik sinds de allereerste Transformer-serie blijven kijken. Er zijn heel wat series verschenen met de Transformers, natuurlijk waren er nog meer robots te zien in de jaren tachtig, maar ook ver erna zijn de Autobots door blijven rollen. Beast Wars en Beast Machines waren nog prima en gericht op het oudere publiek maar daarna ben ik afgehaakt, het werd te kinderachtig en ik was ook niet erg gecharmeerd van de tekenkunsten van de artiesten. Helaas zien we dat tegenwoordig veel in tekenfilms, ik huil al van binnen als ik langs de nieuwe Ducktales zap.

Transformers: War for Cybertron - Kingdom (Foto: Netflix)

In Transformers: War for Cybertron ga je niet elke Autobot en Decepticon uit de historie van de franchise zien, maar wel de meest bekende personages. Naast Optimus Prime en Megatron zijn er bijvoorbeeld Soundwave, Starscream, Wheeljack en Bumblebee. Het derde seizoen gooit er nog de Maximals en Predacons uit het eerste seizoen van Beast Wars uit 1996 bij. De enige gemiste kans die ik hier zie is dat Waspinator er niet bij zit. In combinatie met Starscream zouden daar nog meer achterbakse ellende uit voort zijn komen. Dat was de achterbakse robot uit die serie, jammer dat we hem nu niet zien, hij was toch een favoriet van me toentertijd. Maar er zijn keuzes gemaakt, en vast met een reden.

De 3D-tekenstijl van Transformers: War for Cybertron is donkerder en duidelijk gericht op een ouder publiek, zeg maar gerust de oldschool fans. Beast Wars was vroeger al 3D, maar eind jaren 90 leek alles nogal karig. Dat kan tegenwoordig natuurlijk beter en dat is te zien. Veel meer details op de robots en heel veel meer details in de omgevingen. En natuurlijk mogen de animators in het laatste Kingdom-verhaal los door een jungle te animeren. Het zorgt er voor dat Transformers weer mee is gegaan met de tijd en er weer modern uit ziet, zonder het oudere publiek te teleurstellen.

Het enige waar ik niet aan kan wennen zijn de stemmen. Ik ben opgegroeid met Peter Cullen als Optimus Prime en Frank Welker als Megatron. Nu zijn deze stemacteurs ondertussen wel vaker vervangen door andere stemacteurs. Maar in deze Netflix-serie slaat het castingbureau de plank mis. De twee leiders klinken anders, maar dan niet zoals je zou willen. Optimus Prime hakt soms zijn zinnen op in delen, alsof er adempauzes midden in een zin nodig zijn. Erger wordt het met de Megatron van Beast Wars. Hij had een achterbakse stem, wat past bij een T-Rex, en had bepaalde uitingen als ‘yyyyeeeeessssss’. In deze serie praat hij met een veel hogere stem en er is niets achterbaks aan. Zijn typische uitingen zijn ook in geen velden of wegen te bekennen. Iemand die Beast Wars niet heeft gezien zal het niet merken, maar ik vond die oudere versie veel leuker.

De trilogie van Transformers: War for Cybertron bestaat uit drie seizoenen met elk 6 afleveringen van zo’n twintig minuten. Daarin wordt een nieuwe kijk op Cybertron gegeven en mixen de makers nog even meerdere tijdlijnen met elkaar in een verhaallijn die zo af en toe nostalgisch is, zoals de Ark en nog wat andere spoilers die ik niet zal prijsgeven. Grafisch is het dik in orde, de fans worden niet teleurgesteld. De stemmen zijn wat minder geslaagd, zeker de Beast Wars-robots zijn anders dan hun originele stemmen en gedrag. De trilogie kijkt wel lekker weg en iets zegt me dat dit niet het laatste verhaal is wat we gaan zien op Netflix.