Yakuza: Like a Dragon
In Yakuza: Like a Dragon spelen we eens geen Kazuma Kiryu. Er wordt namelijk met een nieuw verhaal begonnen, en dit keer beginnen we in de stijlvolle schoenen van de nieuwe hoofdrolspeler Ichiban Kasuga, een laaggeplaatst lid van de Arakawa-familie van de Tojo Clan. We beginnen de trip in Kamurocho, de hoofdsetting van eerdere Yakuza-games. Dat voelt enorm herkenbaar aan, maar in je hoofd begint dat stemmetje “het zou toch nieuw moeten zijn?”.
Vrij in het begin van het verhaal neemt Ichiban de schuld van een moord op zich op de clan te redden van gezichtsverlies en een Yakuza-oorlog. Na zoveel jaar weer uit de bak komt wordt het al snel duidelijk dat we niet lang in Kamurocho gaan rondhangen. De Yakuza kan niet meer openlijk op straat hun macht laten zien en er zijn allerlei onderlinge betrekkingen verschoven. Zijn opoffering wordt beloond met een kogel. Het avontuur verplaatst zich naar Yokohama, de op een na grootste stad van Japan.
Het eerdere stemmetje dat de veranderingen in twijfel bracht is dan compleet weg. Er is een compleet nieuwe omgeving met daarin nieuwe personages. Yokohama is behoorlijk groot en ziet er anders uit dan het oude vertrouwde Kamurocho door de brede wegen en daardoor ruimere uitzichten. Er is dus meer te zien dan de vrij nauwe straten in Kamurocho. De sterren van de show zijn de personages. In Yakuza: Like a Dragon zijn veel interessante mensen die je kunt leren kennen. De stemacteurs zijn goed, zelfs in de Engelstalige versie. Het belangrijkste zijn de relaties met je teamleden waardoor een nieuwe dialoog en dynamiek in hun relaties ontstaat. Niet alleen het verhaal wordt dan wat uitgebreider, het komt ook in de gevechten goed van pas.
Ichiban Kasuga zelf is een mooi personage. Als idealist met een hart van goud staat hij regelmatig op gespannen voet met de wrede, door geld geobsedeerde yakuza die de straten van Japan teisteren. Voor hem gaan de yakuza over eer en respect, maar dat geromantiseerde idee wordt voortdurend op de proef gesteld door de acties van zijn tegenstanders. Zijn loyaliteit en vastberadenheid maken Kasuga tot een heel erg aardige held die bij zijn oude waarden wil blijven, koste wat kost. En dat levert veel vechtpartijen op.
De grootste gameplayverandering van Yakuza: Like a Dragon is natuurlijk de gevechten die van realtime naar turnbased zijn gegaan. Toen ik dit hoorde bij de aankondiging was ik sceptisch, maar nu ik het speel, wat werkt dit 98% van de tijd goed! Het zijn typische RPG-gevechten: je kiest om de beurt uit je basisaanvallen of speciale skills, je kunt verschillende statussen toebrengen (of eronder lijden), je krijgt buffs en debuffs, en je bestuurt ieder teamlid als het zijn of haar beurt is.
De makers zijn goed gaan kijken wat de gevechten van Sega’s andere RPG Persona 5 zo goed maakte. Turn-based gevechten voelen daar snel en moeiteloos, er zijn geen uitgebreide menu’s om je actie te selecteren. Dus Yakuza: Like A Dragon gebruikt dezelfde userinterface, de gevechten in een snel tempo kunnen gaan. Een druk op de knop en je hebt een aanval, verdediging of een van de speciale acties te pakken.
Het eigenlijke vechtsysteem doet wel wat dingen anders. Persona 5 heeft bijvoorbeeld een 1-more-systeem, om nog een actie te doen. De makers van Yakuza: Like a Dragon hebben dat helemaal in Yakuza-stijl gedaan. Als je bijvoorbeeld in de buurt van een fiets staat, zal je na het selecteren van een aanval eerst die fiets pakken en tegen die gast smijten, wat ook meer damage doet. Als je iemand probeert aan te vallen die achter andere tegenstanders staat, kunnen die andere mensen proberen je aanval te stoppen. Positionering is dus belangrijk in deze gevechten.
Die overige twee procent waar het niet werkt is dat je je team niet lekker kunt verplaatsen om direct voordelen te halen uit objecten in de buurt. Goed, het maakt de extra damage dus nogal een kwestie van een 'kans op, als je per ongeluk goed staat', in plaats van tactisch iemand al zo plaatsen dat je zeker een extra aanval krijgt. Een ander probleem is dat er af en toe wat glitches zijn, zoals een teamlid die tegen een paal aan blijven lopen leuker vindt dan iemand in het gezicht te beuken. Het komt niet vaak voor, maar als het gebeurt is dat een gemiste beurt en dus irritant.
Er zijn meer eerdere Yakuza-elementen te vinden in Yakuza: Like a Dragon. Drankjes die je bij automaten vending machines kunt krijgen, kunnen verschillende effecten hebben, jobs die je unlocked, geven je nieuwe stats en aanvallen, en je teamleden en jij worden beter in het samenwerken als een team naarmate je meer tijd met hen doorbrengt en je relatie verstevigt. Dat laatste kennen we natuurlijk ook uit onder andere Persona. Maar beter goed gejat dan slecht verzonnen. Natuurlijk zijn ook de vele minigames terug. Japanse bordspellen, het runnen van een nachtclub, we kennen het van eerdere delen.
Ben je een fan van Yakuza-games, dan gaat Yakuza: Like a Dragon je niet teleurstellen. Ondanks al die veranderingen is het nog steeds de over-the-top Yakuza die we kennen, dat zie je al in de launchtrailer. Een nieuwe omgeving om te verkennen, nieuwe personages om te leren kennen en nieuwe gameplay om te doorgronden. Turnbased vechten gaat prima, op wat kleine glitches na. Yakuza: Like a Dragon is een goede nieuwe start voor de serie: het is erg toegankelijk voor nieuwe spelers door te breken met zes eerdere delen aan lore, zonder de fans te teleurstellen. Ichiban Kasuga mag van mij meer delen krijgen, maar wie weet gaan de makers nu vaker veranderen.
Gespeeld op Xbox Series X, ook verkrijgbaar op Xbox One, PlayStation 4 en pc.
