Alpaca Ball: Allstars

Mijn vrouw is gek op alpaca’s en ze heeft ook een Switch Lite. Ze moest erg lachen om de launchtrailer van Alpaca Ball: Allstars en voor ik het wist zat ik dan ook te voetballen met alpaca’s in die game.

Er zijn wel eens van die games die lekker raar zijn. Untitled Goose Game was een vreemde eend in de bijt, Goat Simulator kon je ook niet erg serieus nemen en nu speel ik dan Alpaca Ball: Allstars. Het is duidelijk dat er wat inspiratie is gehaald bij Rocket League. In plaats van auto’s zijn er alpaca’s en de speelvelden zijn iets kleiner, maar het idee is hetzelfde: de bal in het doel van de tegenstander krijgen. En dat doe je met behulp van alpaca's.

Om duidelijk te zijn: verwacht geen meesterwerk. Verwacht ook niet dat het zo razend populair wordt als Rocket League. Het is een casual game zonder al te veel pretentie. Er is geen skill nodig, want de besturing van de alpaca is bewust onhandig gemaakt. De paar bewegingen die je tot je beschikking hebt laten die bal een kant op gaan. Het onhandige? Je weet niet welke kant op. Dat zorgt voor complete chaos, eigen doelpunten bij beide partijen en als je serieus zou willen spelen, frustratie.

Je kunt die bal dus met een alpaca met zwiepende nek ergens naar toe, uh, koppen. De banen zijn klein, de bal stuitert ook tegen de muren op en je hebt geen idee hoe zo’n zwiep gaat eindigen. Wordt het een doelpunt, een eigen doel goal of stuitert dan ding weer alle kanten op. Er zijn ook geen overtredingen, dus je kunt je tegenstanders ook fysiek te lijf. Als je dat goed doet dan zijn ze even versuft en heb je vrij spel. Voor zover je de bal onder controle kan krijgen dan.

Voor de variatie zijn er soms andere natuurwetten aan de hand. Zo is de bal niet altijd een voetbal, maar kan het ook een rugby, dobbelsteen of ijshockeypuck of iets anders zijn. Die stuiteren weer anders, dus dan weet je helemaal niet meer hoe een schot zou eindigen. De muren zijn soms van steen waardoor de bal terug stuitert, maar soms zijn het draaihekken die de loop van de bal veranderen. Alles om het verloop van de bal maar onberekenbaarder te krijgen. Er verschijnen soms speciale power-ups die die je tijdelijk een bonus geven. Je kunt je tegenstanders verkleinen, je nek nog langer maken zodat je makkelijker de bal kan raken of nog meer aparte dingen.

Alpaca Ball: All Stars ondersteunt lokale multiplayer met maximaal 8 personen. Dat heb ik niet uit kunnen proberen bij gebrek aan acht Switches, maar het lijkt me nog chaotischer: twee teams van vier alpaca's die in dat kleine het speelveld achter die bal lopen te zwieren. Nog vreemder: de makers hebben zelfs een singleplayer toegevoegd, inclusief een verhaal over hoe alpaca’s moeten spelen om hun land in hun bezit te houden. Het moete leuke avonden geweest zijn toen ze dit aan het bedenken waren.

Alpaca Ball: AllStars heeft een duidelijk doel: het wil vooral chaotisch zijn. Het fysieke doel is namelijk veel minder duidelijk te raken. Het is een spel dat waarschijnlijk toch leuker was als je iets van controle zou kunnen uitoefenen. De power-ups en de variatie in bal en omgeving zouden het alsnog grappig houden. De besturing is gewoonweg te chaotisch om lang achter elkaar te spelen, maar het is natuurlijk een erg grappig spel als je dit thuis op de bank met een zooi vrienden speelt terwijl er bier is. Oh wacht, iets met Corona-maatregelen.

Gespeeld op Nintendo Switch, ook verkrijgbaar voor PlayStation 4, Xbox One en pc.