Project CARS 3

De Project CARS-serie had altijd wel een vreemd plaatsje in de race-community. Het had alle opties die je van een racesim kan verwachten en wat betreft content en betaalbaarheid steeg de game boven alle concurrenten uit. Desalniettemin waren de game physics niet 100% op orde en werden de twee voorgaande games geteisterd door bugs. Maar door de dingen die het wel goed deed had Project CARS een unieke positie in de racing community: net onder de peperdure racesims, maar ruim boven de simcade-games die nooit echt het gevoel van motorsport wisten over te brengen.

Van zo'n unieke situatie moet je gebruik maken, zou je zeggen. De eerdere twee delen brachten Slightly Mad Studios succes en er is voldoende ruimte in de markt om door te gaan met dezelfde formule. Nou, niet dus. Project CARS 3 is totaal onvergelijkbaar met de twee voorgaande delen, tot op het punt dat je je afvraagt waarom deze game überhaupt deze naam draagt. Wat Project CARS 3 wél is, is eigenlijk verdraaid moeilijk om uit te leggen.

Een van de eerste dingen die opvalt is dat het derde deel van de reeks voor het eerst vooral leunt op een career-mode. Dat wil zeggen dat je je door vele evenementen en kampioenschappen heen moet zien te worstelen en dat je gedwongen wordt in bepaalde raceklasses te rijden. In de twee voorgaande delen waren de makers juist fel tegen deze gang van zaken en had je direct vanaf de eerste keer opstarten toegang tot alle auto’s, circuits en content die de game te bieden heeft. Van die filosofie zijn ze afgestapt, want zelfs in een custom race heb je slechts toegang tot de auto's die in je career garage staan.

En dus is het grinden geblazen. Beginnend met een langzame bak zoals een Toyota GT-86 moet je je zien op te werken naar een Toyota Supra om ooit in de klasse van de Ferrari's en Lamborghini's terecht te komen. Voordat je daar bent krijg je te maken met verschillende soorten evenementen. Natuurlijk heb je de doodgewone race en zo nu en dan komt er een hot lap, breakout of pace setter-evenement langs. In de drie laatstgenoemde evenementen rijd je alleen op het circuit met alleen als doel een snelle tijd neer te zetten of borden omver te rijden voor punten. Origineel? Nee, niet echt. Leuk? Nou … eigenlijk ook niet.

Het hotlappen is waarschijnlijk een overblijfsel van wat Project CARS ooit was. Rondes lang hetzelfde rondje rijden om toch ergens een tiende van een seconde te vinden is wel degelijk een belangrijk onderdeel in motorsport. De rest van de game lijkt echter zijn roots compleet achter te laten, want aan niets is te zien dat Project CARS 3 een motorsportsim wil zijn. De race physics en handling zijn écht niet goed, ze zijn zelfs van een lager niveau dan de GRID-serie, die toch duidelijk nooit een simulator wilde zijn. Je kan natuurlijk alle assists uitzetten, maar als je dan in cockpitview zit zie je de coureur stuurbewegingen maken die ik als speler nooit heb gemaakt. Het is beledigend om te moeten aanschouwen dat de game je nog steeds assisteert wanneer je het tegenovergestelde hebt ingesteld.

Voor fans van de eerste twee delen van de serie is dit derde deel een gigantische klap in het gezicht. De game is onherkenbaar geworden met meerdere belangrijke functies die uit de game zijn gesloopt, tot het lachwekkende aan toe. Zo zijn pitstops verleden tijd, desondanks is er nog wel een dynamisch weersysteem aanwezig. Dus wanneer het weer omslaat en het begint te regenen tijdens je GT3-race, transformeren je slicks automatisch naar regenbanden. Ofzo. Een schademodel lijkt afwezig te zijn en ook bandenslijtage is compleet verdwenen. De AI is werkelijk verschrikkelijk, vooral in de eerste ronde van een race zijn ze zo slecht dat zelfs op de hoogste moeilijkheidsgraad 20 auto's in een rondje inhalen een eitje wordt.

Wellicht de enige manier waarop je Project CARS 3 kan herkennen als een Project CARS-game is door de content die hij biedt. De auto's en circuits komen grotendeels overeen met het voorgaande deel, hoewel ook hier te merken is dat er bespaard is. Er zijn enkele originele toevoegingen, zoals het circuit van Interlagos of de Kroatische supercar van Rimac. Verder heeft dit deel enkele fictieve stratencircuits in onder andere Havana, Shanghai en Toscane toegevoegd, maar dat gaat ten koste van circuits die wel in voorgaande delen zaten. Het is veelzeggend dat enkele van de meest relevante circuits in de huidige motorsport voor het eerst in Project CARS ontbreken, zo schitteren Spa-Francorchamps, Circuit de la Sarthe en de Red Bull Ring door afwezigheid.

Er is één punt waarin Project CARS 3 wel zijn eigen roots respecteert, en dat is door het feit dat dit derde deel wederom grafisch zwakker is dan zijn voorganger. Het gebruik van effecten als motion blur en bloom is zo slecht geïmplementeerd dat replays van je races kijken het totaal niet waard is, je auto lijkt zich als een schim over het asfalt voort te bewegen.

Het is mij volstrekt onduidelijk wat Project CARS 3 tracht te zijn. Een motorsportsimulatie is het overduidelijk niet, maar het kan ook niet het spektakel van races en andere evenementen bereiken van games als GRID. Het had misschien leuk geweest als deze game iets van rallycross-content zou bieden. Je weet wel, zoals Project CARS 2 dat had, maar juist in die game wél een beetje misplaatst aanvoelde.