Mortal Shell

Nog een Soulslike! Je wordt er ongetwijfeld ziek van hoe vaak een game probeert Dark Souls te zijn en in de meeste gevallen jammerlijk faalt. Je wordt ongetwijfeld ook ziek van de constante vergelijking met de serie van FromSoftware, maar in het geval van Mortal Shell kan je er écht niet omheen. De kleine, 15-man tellende ontwikkelstudio Cold Symmetry windt er geen doekjes om en ze zijn niet bang om te laten weten wat hun inspiratie is geweest. Toch is Mortal Shell goed in staat een eigen identiteit te creëren.

Je start Mortal Shell als je wakker wordt als een vreemd vismens-hybride die niet zou misstaan in de film Prometheus. Je verkent je omgeving een beetje en merkt dat je in ondiep water staat. Er worden wat gameplay mechanics uitgelegd totdat je al snel je eerste baas voor de kiezen krijgt. Je bent een onervaren raar hoopje van vlees en vermoedelijk ook wat bloed, hoe dan ook komt het niet als een verrassing wanneer blijkt dat je compleet kansloos bent. Je vismensding bezwijkt aan zijn verwondingen en als straf verschijnt er een gigantische vis uit dat ondiepe water die je zonder pardon opeet. Zodra je wakker wordt in een compleet andere locatie merk je dat er een gepantserd karkas naast je ligt. Je loopt er naartoe, doet één of andere voodoo magie shit en ineens bén je het karkas. Mortal Shell zet de toon al snel; het is mysterieus, duister en je zal te allen tijde afvragen wat er in godsnaam aan het gebeuren is.

In het eerste uur van de game stapelen de mysteries zich op, totdat er op een gegeven moment niets anders opzit dan de omgeving eens te verkennen. Er wordt je niks verteld in Mortal Shell en mede door de semi-open wereld opzet bestaat de kans dan ook dat je compleet de verkeerde kant op gaat en daardoor in mootjes wordt gehakt. Gelukkig zijn er een soort van visioenen die je kan vinden in de wereld die je toch de goede kant op wijzen, zonder dat het voelt dat je aan je hand wordt vastgehouden. Integendeel zelfs.

Op die manier zetten de mysteries niet alleen een erg sterke sfeer neer, het is ook nog functioneel. En dat merk je niet alleen in de sfeer en het verhaal maar zelfs in de gameplay. Zoals je kan verwachten in een actie-RPG zoals deze zijn er vele verschillende items in de wereld te vinden. In tegenstelling tot vrijwel iedere andere game wordt je er echter niet verteld wat deze items precies doen. Als je dus wil weten wat die vreemde paddenstoel precies voor nut heeft, dan zit er niks anders op dan diezelfde paddenstoel achter in je strot te douwen en de effecten zelf maar te voelen. Sterker nog, bij meermaals gebruik van een bepaald item, kom je er ook meer over te weten. Zo kan het dus gebeuren dat die paddenstoel je vergiftigt, maar na hem een paar keer te hebben geconsumeerd je een weerstand hebt opgebouwd en diezelfde paddenstoel alleen maar voordelige effecten heeft. Ieder item in de wereld werkt op deze manier, wat toch een nieuwe strategische wending aan ieder gebruik geeft.

Over strategie gesproken, Mortal Shell introduceert ook een unieke gameplay mechanic genaamd Harden. Vergelijkbaar met Metapod in Pokémon is de speler in staat zichzelf tijdelijk in steen te veranderen. Als je geraakt wordt in je verharde status verliest vrijwel iedere vijand tijdelijk zijn balans, wat jou de ultieme kans geeft toe te slaan. Je kan Harden op ieder moment gebruiken, op een korte cooldown na. Zo kan je dus ook midden in een aanval in steen veranderen. Zodra je tegenstander je raakt, gaat je aanval verder waar die gebleven was en kan je dus een pijlsnelle counteraanval plaatsen. Ook als je even zonder stamina komt te zitten is Harden een bijzonder handige vaardigheid.

Een andere opvallende mechanic is het feit dat je slechts speelt als een 'shell'. De speler heeft in feite twee levens, of eigenlijk anderhalf. Zodra je levensbalk leeg is ga je niet dood maar wordt je uit je shell geworpen. In deze staat kan je door iedere aanval alsnog definitief doodgemaakt worden, maar je krijgt nog een enkele kans om je shell terug te bemachtigen. Als je dat lukt, krijg je in feite een tweede kans en krijg je al je vaardigheden en health weer terug, hoewel het dan wel definitief je laatste kans is. Deze shells zijn in principe dan ook je character classes. Er zijn vier verschillende shells in de wereld te vinden, met ieder hun eigen balans in hun levensbalk, stamina en resolve, een eenheid waarmee je speciale aanvallen kunt uitvoeren. Door middel van (redelijk zeldzame) items kan je ook tijdens combat één van je andere shells oproepen als een bepaalde vijand een andere vechtstijl van je verlangt. Ondanks dat Mortal Shell weinig variatie biedt in het gebruik van bijvoorbeeld veel verschillende soorten wapens weet de game op andere unieke manieren wel aan dat soort variatie te voldoen, en dat verdient alleen maar lof.

Mortal Shell komt dan ook vaak uit een onverwachte hoek en bijna alleen maar in positieve zin. De game kost slechts €30, maar dat is wonderbaarlijk genoeg niet te merken tijdens het spelen. Het verhaal wordt verteld op een 'drip feed'-methode, constant erg kleine stukjes informatie. Daarmee is het misschien wel een dun verhaal, maar op zijn eigen manier heeft dat ook weer zijn charmes, ondersteund door werkelijk fenomenale voice-acting. Dat wil niet zeggen dat Mortal Shell perfect is, ik had zo hier en daar wel wat moeite met het lezen van bepaalde animaties om mijn parry goed te kunnen timen, wat onnodige frustratie veroorzaakt. Ook in level design is zo nu en dan wel te merken dat dit geen big budget titel is, en dus wordt content af en toe recycled. Desalniettemin weet Mortal Shell te verrassen, en blijkt het meer te zijn dan slechts een budget Dark Souls.

Gespeeld op Xbox One X. Ook verkrijgbaar voor PlayStation 4 en pc.