Horizon: Zero Dawn (pc)

Sony blijft doorgaan met zijn offensief om eerdere exclusieve titels voor de PlayStation naar de pc te brengen, zo ook het geliefde Horizon: Zero Dawn. Dat ging niet zonder slag op stoot: niet alle PS4-fanaten waren bereid hun game te delen met de pc-community. Maar drie jaar na dato komt de immens populaire RPG plus alle DLC eindelijk naar de pc, zodat een groter publiek van een van de beste RPGs van deze generatie kan genieten.

Om te beginnen, deze review focust zich voornamelijk op hoe goed Horizon: Zero Dawn vertaald is naar pc en hoe de game zich technisch gezien verhoudt. Collega PoeHao had al over Horizon: Zero Dawn geschreven toen de game uitkwam (en gaf hem een zeldzame, perfecte 10), en de game kwam in onze top 10 van beste games uit 2017. Dat de game briljant is en geliefd door velen staat niet ter discussie in deze review.

Mijn eerste indrukken waren aanvankelijk niet goed: Horizon: Zero Dawn had wat opstartproblemen bij de eerste keer spelen. De setup doet een optimalisatieproces waarbij gekeken wordt naar je hardware om zo de beste settings te configureren, en het laadscherm waarschuwt dat dit even kan duren.  Daar is geen woord over gelogen: het duurt zeker een goede tien minuten voordat de game heeft berekend voor welke settings het moet gaan, en daarna crashte de game ook nog twee keer voordat de eerste cutscene überhaupt in beeld was. Maar met flink wat doorzettingsvermogen kwam ik toch bij de eerste cutscene uit: daar was gelijk sprake van een flinke dip in de framerate die het beeld reduceerde tot minder dan 20 fps. Dat voorspelde niet veel goeds voor de rest van de port, dacht ik.

HZD1

Maar zodra je zelf de besturing kan opnemen verdwijnen de problemen als sneeuw voor de zon, en ik ben diep onder de indruk hoe goed de game geoptimaliseerd is. Zelfs met een wat oudere GPU kom je ruim boven de 60 fps uit wanneer je de settings op high (of in de woorden van de game, “favour quality”) zet. Wanneer je overschakelt naar 2K (2560x1440) merk je wel dat er een drop is van ongeveer 10 frames, maar zelfs dan blijft de game rond de 30 fps.

En dat is gelijk het grootste voordeel van de game: Guerilla heeft ein-de-lijk de framerate cap losgelaten en de game is er duidelijk beter naar. Het blijft een cliché maar het is waar; veel games zien er gewoon vloeiender en beter uit met een onbeperkte framerate en Horizon: Zero Dawn is daar geen uitzondering op.

Tijdens mijn speeltijd blijft de framerate grotendeels stabiel, zelfs bij traditionele grafische valstrikken zoals heftige regen en special effects. Desondanks zijn er dips in framerate en als ze er zijn, dan laten ze zich duidelijk zien. Vooral tijdens intense gevechten en cutscenes willen deze nog wel eens de kop optsteken. Sony heeft gezegd dat dit een probleem is van de preview build en dat er tijdens de launch op 7 augustus een patch komt die deze problemen zou moeten verhelpen, maar op het moment van schrijven hebben we die dus nog niet kunnen testen.

HZD2

Zelfs als je die 60 fps niet weet te halen kan je nog voldoende met de game sleutelen om de framerate wat op te krikken. Er is adaptive framerate waarin de resolutie dynamisch gerendered wordt om de framerate die je wilt te halen, en ook de render scale kan aangepast worden wanneer dat meer je ding is. En uiteraard kan je ook de “traditionele” settings aanpassen waaronder textures, kwaliteit van models, anisotropic filters, schaduwen, reflecties in het water, wolken, anti-aliasing, motion blur en ambient occlusion. Handig detail is dat je gelijk de verschillen kan zien in een preview wanneer je de settings hoger of lager zet. Het is in ieder geval meer dan Death Stranding aanbiedt aan grafische aanpassingen – daar schreef ik een korte tijd geleden een review over – en meer keuze is altijd goed wanneer het om een platform gaat waarin de hardware van de ene speler drastisch kan verschillen van de andere. Je hebt nog steeds een redelijk flinke grafische kaart nodig: een GTX 780 van 3GB aan VRAM is het minimum, maar de meeste mid-range (en zelfs low-range) builds hebben tegenwoordig wel een kaart van vergelijkbare rekenkracht erin zitten.

Desondanks is het aan te raden om Horizon: Zero Dawn met een pc te spelen die een grotere krachtpatser is: naast de uncapped framerate heeft Guerilla Games de game grafisch gezien flink opgepoetst. Tussen “original” (medium; de originele graphics op de PlayStation 4) en high zit een wereld van verschil waarbij het origineel op de PlayStation 4 wel even te kijk wordt gezet. En het is niet eens nodig om hier een heel goede grafische kaart voor te hebben: mijn GTX 970 kon dit al makkelijk hebben. De flora is een stuk meer begroeid op high en vooral de rendering op afstand ziet er een stuk beter uit. Op ultimate is het verschil met de vorige setting een stuk kleiner, dus wanneer je wilt blijven spelen op high is dit absoluut geen straf.

HZD3

Ook de controls op keyboard en muis voelen logisch en intuïtief aan. Er is het standaard arsenaal met C voor bukken en het switchen van ammunitie met de cijfertoetsen, maar muis is waar Horizon: Zero Dawn echt grote winst behaalt. Zeker omdat Aloy een groot gedeelte van de game vecht met pijl en boog is de precisie met een muis een godsgeschenk. Daarentegen blijft wel dat er iets vreemds blijft aan het constant indrukken van W om vooruit te lopen en Shift te gebruiken om te sprinten – daar voelt de finesse van een joystick toch een stuk fijner.

Ondanks de valse start aan het begin van mijn review en de framerate dips valt er niks anders te zeggen dat de port van Horizon: Zero Dawn net zo briljant is als de game zelf. Je hebt geen bakbeest van een pc nodig om de game te kunnen spelen en zelfs met wat oudere hardware heb je voldoende in huis om de game er grafisch een stuk beter uit te laten zien dan op de PlayStation 4, met als grootste bonus dat de capped framerate verleden tijd is. En zowel met keyboard en muis als met de traditionele controller is Horizon: Zero Dawn prima te spelen. Het was al een fantastische game op de PlayStation 4, maar door goede optimalisatie krijgt deze briljante game grafisch net dat beetje extra wat alleen een pc kan geven.