The Last of Us 2
Zelden dat een game al een hoop stof doet opwaaien voor de release als The Last of Us 2. Een of andere zuurpruim heeft het plot puntsgewijs uitgelekt en het internet viel er overheen. Terecht? Ik heb de leaks kunnen ontwijken en heb ze pas bewust opgezocht na het uitspelen van het spel. Daar kan ik dus nu pas een antwoord op geven. Wees gerust, in deze review ga je de desbetreffende leaks niet lezen.
Het verhaal gaat verder na de gebeurtenissen in het eerste deel. Ellie en Joel hadden de Fireflies gevonden, maar daar ging het niet helemaal zoals verwacht. Nu leven ze in een beveiligd stadje Jackson en doen samen met de andere overlevenden hun dagelijkse plicht om de Infected buiten te houden. Het zou een saai verhaal worden als het daarbij bleef en het begin van The Last of Us 2 hakt er meteen in bij me. De ontwikkelaar Naughty Dog laat meteen merken wat je doel gaat zijn in dit verhaal. Daar komen nog genoeg twists in voor, en ik kan iedereen aanraden om die leaks echt niet te lezen want dan verpest je het helemaal voor jezelf.
De schrijvers schuwen zelfs hedendaagse discussies niet, al vind ik dat wel jammer dat dit eigenlijk weinig toevoegt. Het is erbij gehaald om de discussie aan te wakkeren onder gamers of zo? De mensen die de leaks hebben gelezen gaan daar al helemaal wild op, al vind ik weer dat zij weer sterk overdrijven. Het is niet dat het continu in het verhaal erbij gesleept wordt of dat het alleen daar over gaat. Het stoorde mij niet, de gebeurtenissen in het verhaal waren veel interessanter dan de voor mij zijdelings aangehaalde maatschappelijke discussie. Waarschijnlijk zijn mensen op het internet niet zo wild van Naughty Dog nadat er wat (ex)-medewerkers uit de school hebben geklapt over hoe de werksituatie was. Dat is een hele andere discussie die gevoerd moet worden. Maar niet over de ruggen van diezelfde medewerkers die bloed, zweet en tranen in deze game gestopt hebben.
En dat is te zien. Visueel is The Last of Us 2 bizar mooi. Er is een photo-mode toegevoegd, maar eigenlijk heb je die niet eens nodig. Ik heb meerdere momenten gehad waar ik toch even stil ging staan om te genieten van het uitzicht, soms omdat het prachtig was, soms omdat het zo indrukwekkend was. Natuurlijk merk je wel hoe de makers het gedaan hebben. Het leveldesign is in kleinere ruimtes, je zit bijvoorbeeld in een verdieping in een gebouw, of op een industrieterrein. Het is geen enorme grote open wereld, waardoor ze heel veel resources hebben om de kleinere ruimte prachtig aan te kleden. Door een bug kon ik eens uit zo’n terrein komen en dan zie je exact hoe dat in elkaar steekt. Een nadeel, ik moest daarna wel reloaden.
Over bugs gesproken, ik ben er maar twee opmerkelijke tegengekomen. De eerdergenoemde bug die heel specifiek in een bepaalde omgeving uit te voeren is en eentje waarbij ik de diepte in sprong en er daar net een checkpoint werd gemaakt. Dus dood, opnieuw laden en je hoort je doodskreet nog eens. Gelukkig is er ook een ‘restart encounter’ en hoefde ik maar drie minuten opnieuw te spelen om weer te zijn waar ik was. Heel af en toe had ik het idee dat een vijand bleef hangen in zijn AI, maar dat komt heel sporadisch voor.
