The Seven Deadly Sins: Grand Cross
Gacha-games zijn games die erg gericht zijn op zogenaamde ‘whales’, spelers die maar al te graag hun portemonnee trekken om telkens weer die ene nieuwe unit te krijgen door digitale loten in een soort loterij te kopen. Veel Japanse series hebben ondertussen wel zo’n gacha als mobile game. Naruto, One Piece en Dragon Ball zijn al jaren voorzien, ook in het Westen. Sinds twee maanden heeft de serie The Seven Deadly Sins ook een mobile gacha-game in het Engels.
Zelf speel ik al vijf jaar de gacha-game One Piece: Treasure Cruise, maar dan als free-to-play speler. Het artwork in die game is fantastisch en het zoeken naar een goed team dat nieuwe content kan doen zonder dat je de nieuwste units hebt bleef tot voor kort een leuke uitdaging. Toch verschijnen er scheurtjes in die game. Uitgever Bandai Namco maakt wat rare beslissingen en vooral veel fouten waardoor het steeds meer gericht wordt op pay-to-win. Ik speel nog, maar voor hoe lang durf ik zelf niet te zeggen. Het wordt dus zoetjesaan tijd om iets nieuws te zoeken.
The Seven Deadly Sins is een manga die zo’n acht jaar geleden is gestart. Ook in het Westen is de serie bekend en ondertussen zijn de twee seizoenen van de anime al op Netflix te bekijken. Bandai Namco heeft er twee jaar geleden ook een console-game voor gemaakt, maar helaas viel die enorm tegen. Ik hoorde wel veel goeds over de mobile game The Seven Deadly Sins: Grand Cross die vorig jaar in Japan uitkwam. Uitgever Netmarble heeft erg goed gekeken waar andere gacha-games op den duur falen.
De game
De gameplay van The Seven Deadly Sins: Grand Cross is eenvoudig zat, maar zoals altijd, je hebt wat geluk nodig en om het echt te masteren moet je wat langer spelen. Latere content is zeker pittig te noemen, je rent niet ‘even’ door de toegevoegde hoofdstukken. Je zult je beschikbare units moeten uitbreiden en upgraden om verder te geraken. Het werkt als volgt. Je kiest een team van drie personages en mag daarbij een vervanger toevoegen. Deze is niet meteen speelbaar, maar zo gauw er iemand uit je team verslagen is, zal deze unit diegene vervangen. En soms leveren ze nog nuttige passives op ook. Daarmee ga je een missie doen.
Elk personage heeft twee skill-kaarten en een ultimate-kaart. De eerste ronde krijg je altijd zeven kaarten voor je neus, één van elke skill van elk personage en een random skill. Een van je personages heeft dus een skill dubbel op het scherm. Deze kun je stacken, maar het hoeft niet. Als je een skill stackt, dan krijg je een level 2 van die skill. Stack je twee level 2, dan krijg je de maximale level 3 variant. Elk level geeft weer extra damage en/of andere bufs of debufs. Heb je drie kaarten verschoven of gespeeld, dan is je beurt voorbij en mag de tegenstander. De eerste beurt zet je eigenlijk je kaarten zo op zodat je in de volgende beurten wel flink damage kunt gaan doen.
De ultimate moet verdiend worden door vijf acties te doen met een personage. Als je een dubbele kaart van een personage schuift op een andere, dan telt het schuiven 1 actie, het stacken levert nog een punt op. Voer je die skill uit, dan verdien je nog een punt. Bij vijf punten kun je de ultimate uitvoeren en wordt de puntentelling weer ge-reset.
De AI heeft dit mechanisme ook, en als je PVP gaat doen heeft je online tegenstander wordt het nog interessanter. Dan wordt het namelijk een kwestie van een goed team in elkaar zetten. Bij alle solo-missies kun je van tevoren al inzien wie je tegenkomt met welke skills. PvP is gokken, want je moet eerst je team samenstellen, daarna gaat de game op zoek naar een tegenstander. Je weet dus niet welke team er tegenover je komt te staan. Al zijn er wel een paar personages die 99% van de gevallen gekozen zijn omdat ze erg goed voor PvP-doeleinden zijn. Niet iedereen wil PvP’en, daarom is het ook compleet optioneel. Je mist wat gems en bragging rights, maar dat is prima te overzien.
Je kunt van alles upgraden aan je units die je bezit: level, limit breaks, ultimates, equipment en weet ik wat meer. De verhaalmissies en allerlei andere missies leveren daar resources voor. Er zijn ook raids tegen enorme demonen die je solo kan doen met je team, of samen met een tweede team bestuurd door AI of een andere online speler. Beide spelers krijgen dan resources als het gelukt is de demon te verslaan. Guilds worden ook ondersteund. Daarin krijg je nog meer missies die je met je guild-leden doet om hoger in de ranking te komen. Kortom, weer meer resources als de leaderboards worden ge-reset.
Grafisch is The Seven Deadly Sins: Grand Cross top. Je volgt het verhaal van de anime, en de cutscènes hebben ook die aandacht gekregen. Het is erg leuk om bepaalde momenten weer mee te maken. Extra pluspunt: de originele voice-actors worden gebruikt in de game. Nu is de game op mijn favoriete moment van de anime aangekomen, wanneer Escanor verschijnt. Zijn gevechten zijn episch dus ik hoop dat vooral een specifiek later gevecht, waarin hij zich afvraagt wie er eigenlijk wat besluit, ook op die manier gebracht gaat worden. Het volgen van dit verhaal is ook meteen een mooie herhaling zodat ik straks weer helemaal bij ben voor seizoen 3 als ik besluit weer te gaan kijken.
Gacha op een vriendelijkere manier
Wat maakt The Seven Deadly Sins: Grand Cross nu anders dan al die andere gacha-games? Nou, het pakt wat problemen aan die andere games totaal niet willen aanpakken omdat het in hun ogen minder geld oplevert. In deze game komen er om de twee weken een of twee nieuwe units uit, elk met weer ander skills en mogelijkheden. Meestal gaat dat gepaard met weer een nieuw hoofdstuk aan missies. Je hebt ze daar niet voor nodig, maar nieuwe mogelijkheden zijn natuurlijk altijd leuk. Pogingen om die nieuwe units uit een grote pool te trekken koop je met ingame gems. Je verzamelt ingame gems door van alles te doen in de game, maar natuurlijk kun je deze ook kopen met euro’s. Tot nu toe nog steeds op-en-top gacha. Maar toch doet The Seven Deadly Sins: Grand Cross het anders. Allereerst is de game veel royaler met de gratis gems. Ter vergelijking: in One Piece: Treasure Cruise krijg je zo’n 80 gems per maand, goed voor twee trekkingen in de loterij. In The Seven Deadly Sins Grand Cross krijg je met gemak zo’n 300 gems per maand. Goed voor tien trekkingen. Ten tweede zijn de betaalde gems veel goedkoper, al heb ik nog zelf niets gekocht want ik ben een gierige Hollander.
Het is flink wat grinden om al die resources te krijgen, maar eigenlijk is dat ook geen probleem, want er is een auto-battle met repeat. Die kun je voor solomissies instellen met allerlei configuratie-mogelijkheden. Je kunt een specifiek aantal runs op solo-missies of tot je stamina op is. En zelfs dan kun je nog configureren dat ie een stamina potion uit je inventory moet pakken. En de AI doet nog aardig slim ook, dus gebruikt bijvoorbeeld geen ultimate als de eerste batch tegenstanders bijna is opgeruimd, die aanval wordt pas losgelaten op de tweede batch. Kortom, af en toe een auto-battle terwijl je wat anders gaat doen en later profiteren van de resources.
Het grootste probleem in gacha-games zijn duplicates. Niets is frustrerender dan een personage krijgen die je al hebt. In One Piece: Treasure Cruise kun je deze of voeren aan je eerdere personage, of verkopen voor wat ingame punten (in het geval van een legend 5000 punten). Maar je moet 50.000 punten inleveren om een legend-poster te krijgen. Dus je moet 10x genaaid worden voordat je een 11de keer genaaid wordt. Die poster kan namelijk elke legend in de game zijn, dat wordt random bepaald. Natuurlijk hebben de oudste legends dan de grootste kanspercentage. Totaal niet nuttig dus. En mijn interesse begint te dalen omdat nieuwe units natuurlijk altijd leuk zijn om eens te proberen. Continu naast de pot pissen is gewoon niet leuk, zeker met de power-creep die gaande is.
Netmarble heeft heel goed over nagedacht hoe je een speler tevreden kunt houden, ook als die pech heeft. In The Seven Deadly Sins: Grand Cross verandert elke dubbele unit uit een trekking meteen in een coin. Heb je een legend, dan wordt het een legend coin. Met zeven van die coins kun je een specifieke unit uit de shop halen. En het mooie is, in die coin-shop ligt na een maandje of wat ook die ene nieuwe unit in die je oorspronkelijk probeerde te krijgen. Dus je wordt misschien zeven keer genaaid, maar dan heb je uiteindelijk wel de unit die je wilde hebben. Er zijn soms ook kortingen, zodat je iemand voor vijf coins kunt krijgen. In mijn geval: ik wilde een maand geleden heel graag de Sin Merlin, maar de sterren stonden niet goed aan de hemel voor me. Nu is ze te koop in de coin-shop en ik ben alsnog een blije speler.
The Seven Deadly Sins: Grand Cross is uiteindelijk een gacha-game, er zijn allerlei microtransacties om geld op te leveren. Zo zijn er kostuums die je net die edge in PvP geven. Die zijn relatief duur in gems, dus het wordt dan langzamerhand wel aangemoedigd om wat geld in de game te stoppen. In de praktijk win ik het merendeel van mijn potjes en ik heb geen cent uitgegeven, dus tot nu toe valt de impact van die spullen nog mee. Voor de top in de leaderboards zal dat anders zijn, maar daar zitten waarschijnlijk de whales het tegen elkaar op te nemen. Ik volg vooral het verhaal en probeer mijn favoriete units te bemachtigen. Het gaat vast een keer voorkomen dat ik een bundel koop, maar dan weet ik in ieder geval dat de gems die ik dan krijg uiteindelijk mij die ene unit geven die ik wil hebben. Meteen of een paar weken later.
The Seven Deadly Sins: Grand Cross laat zien dat een gacha-game niet alleen maar om geld hoeft te draaien, maar dat juist vrijgevigheid helpt om meer mensen kleinere microtransacties te laten doen. Netmarble heeft vooral de zaakjes goed voor elkaar door later alle units in de coin-shop te stoppen, maar wel wanneer ze nog relevant zijn. Ik kijk op mijn telefoon en zie dat One Piece: Treasure Cruise nu nog 10% inpikt van de tijd, The Seven Deadly Sins: Grand Cross zo’n 63%. Tja, gelukkig weet ik dat daarvan heel veel auto-battle is, maar het zegt wel waar mijn mobiele gaming interesse naar toe verschoven is.
