One Punch Man: A Hero Nobody Knows
Het eerste dat ik dacht toen Bandai Namco liet weten dat ze een game gebaseerd op One Punch Man zouden uitgeven: hoe ga je dit leuk maken? Voor mensen die deze superheld niet kennen: Saitama is een kale kerel die zo sterk is dat elk gevecht eindigt met een enkele klap van hem. Zo verslaat hij niet alleen simpele bendeleden, maar ook buitenaardse wezens, goden en weet ik wat nog meer. Een vechtspel waarin je Saitama bent zou erg saai worden, een spel waarin je tegen hem zou moeten vechten wordt juist frustrerend. Als ze Saitama zwakker in de game maken dan zouden fans erg teleurgesteld raken. Nu zijn zij doelgroep van deze game, dus dat is ook geen optie. Ontwikkelaar Spike Chunsoft kreeg de opdracht er wat van te bakken.
In One Punch Man: A Hero Nobody Knows ben je een nieuwe superheld die zich nog moet ontwikkelen en bewijzen. Je bent een klasse C-held, een groentje. Door het verhaal te volgen en allerlei zijmissies te doen verzamel je punten waardoor je in allerlei niveaus stijgt. Allereerst je hero level, hier krijg je punten die je kunt verdelen over HP, Attack, Speed en nog wat attributen. Je krijgt bij bepaalde missies ook contribution points, die meetellen om je een hero-klasse hoger te krijgen. Hoe hoger je bent, hoe meer missies er beschikbaar komen en hoe sterker en voor de fans bekender de tegenstanders worden. Dan is er nog je vechtstijl. Je hebt er verschillende, maar waarin je vecht krijgt ook XP. Level je die verder, dan krijg je allerlei bonussen, zoals een extra knoppencombinatie beschikbaar om een extra speciale skill aan te hangen. Je mag wisselen van stijl, dus voor de perfectionisten onder ons is er genoeg te levelen.
De missies zijn naast een paar ‘breng item X naar persoon Y in de stad’, vooral missies waarin je een bende of een monster moet verslaan. Soms kom je een bekende held uit de serie tegen, die tegen vriendschappelijk tegen je vecht. Hierdoor stijg je in aanzien bij hem en krijg je een skill van hem of haar cadeau. Die kun je dan in desbetreffende vechtstijl toewijzen aan een van de special skill-knoppen. Wat dat betreft lijkt het op Dragon Ball: Xenoverse, waar je ook mix & match je eigen superheld maakt. De missies vallen wel in de herhaling, het is duidelijk kwantiteit boven kwaliteit.
Niet alleen de vechtstijl, attributen en skills zijn aan te passen, ook je uiterlijk. In het begin zijn de kledingopties dat nog saai, maar door verschillende opdrachten te doen verdien je ook geld. Dat kun je gebruiken in een van de vele shops in de stad om meer kleding en accessoires te kopen. Niet heel veel later kun je al met een paardenkop en wijde broekspijpen je tegenstanders belachelijk maken. Je kunt ook items voor je kamer kopen en die inrichten. Een grappig tussendoortje, meer niet.
Het belangrijkste dan: het vechten in One Punch Man: A Hero Nobody Knows. Daar gaat het eigenlijk wat mis. Het is namelijk geen volwaardige diepgaande fightinggame. Combo’s zijn makkelijk te maken, je kunt met een perfect dodge je tegenstander afstraffen en je hebt speciale moves die het merendeel van de damage doen, maar die hebben een cooldown. De makers zijn niet zo ver gegaan als Dragon Ball: Xenoverse of Dragon Ball: FighterZ, en daardoor voelt het alsof je met buttonbashen al een aardig eind kan komen. Als vijanden of jij eens op de grond gelegd worden voelt het helemaal alsof aanvallen niet connecten. Je moet dan wachten tot de vijand of jij weer opstaat en dan kun je weer verder vechten. Dat haalt de snelheid wel uit het gevecht.
Wat wel leuk is, is het tagteam-mechanisme. In One Punch Man: A Hero Nobody Knows zie je je tagteamlid aan komen rennen in een kleine picture- in-picture video. Pas als hij gearriveerd is, mag je gaan wisselen. Nu is dit in veel gevallen een leuke gimmick, maar in missies wordt het doel van het gevecht compleet anders. Als je tegen een supersterke vijand moet vechten tegen wie je geen schijn van kans maakt bijvoorbeeld. Je ziet Saitama naar je toe rennen maar hij komt pas over een minuut aan. Het doel is dan: overleef een minuut tegen die vijand. Dat klinkt simpeler dan dat het soms is. Als je eenmaal controle over Saitama dan is het zo gebeurd: dag vijand. Erg origineel. Andere tagleden werken ook zo, maar zijn natuurlijk niet zo sterk als Saitama, hij blijft de overpowered held.
Spike Chunsoft heeft vorig jaar nog de fighting game Jump Force gemaakt. Nu vond ik die game erg slecht, maar gelukkig hebben de makers enkele minpunten aangepakt in One Punch Man. Allereerst zijn ze trouw gebleven aan de grafische stijl. Dus er zijn geen ‘realistische’ personages, maar ze worden gepresenteerd in de tekenstijl zoals in de anime. Tijdens de gevechten gaat het ook allemaal soepel, ik merk eigenlijk alleen vertraging op tijdens het verkennen in de stad, zeker als je langs een hekwerk van gaas loopt is het erg merkbaar.
One Punch Man: A Hero Nobody Knows heeft namelijk weer een stad als hub. Een voordeel ten opzichte van Jump Force: dit keer kun je sneller van punt A naar B komen. Laadtijden zijn nog wel aanwezig, maar zijn niet zo dat je nog even de vaatwasser gaat uitruimen. Toch voelt de stad leeg aan, er staan of andere superhelden in, wat inwoners die hulp nodig hebben en wat tutorial-gasten. Als je online speelt wordt de stad wat drukker, want dan kun je andere op die manier uitdagen of meedoen met een toernooi. Online kun je de regels omtrent Saitama instellen, zodat het geen saaie gevechten worden.
One Punch Man: A Hero Nobody Knows is gelukkig een stuk beter dan Jump Force. Je mag je eigen held maken, in uiterlijk en vechtstijl. Dat is wel tof, maar helaas hebben de makers geen diepgaand vechtspel met easy-to-learn, hard-to-master praktijken zoals een Tekken of Street Fighter gemaakt. Het vechten voelt niet zo soepel als genoemde games. De held Saitama hebben ze wel goed uitgewerkt, het tagteam-systeem is origineel en hierdoor wordt het niet supersaai als je hem als taglid toegewezen krijgt in een missie. De game is vooral fanservice, ken je de serie niet dan word je waarschijnlijk niet erg warm van de tegenstanders. One Punch Man: A Hero Nobody Knows is leuk voor de fans, maar helaas geen topper waardoor ik het niet aan andere fighter-liefhebbers kan aanraden.
Gespeeld op PlayStation 4, ook verkrijgbaar voor Xbox One en pc.
