Sega Mega Drive Mini

Na de retro miniconsoles van Nintendo en Sony kon SEGA niet achterblijven. De Sega Mega Drive Mini gaat de oude consolewar aan. SEGA heeft al wat externe pogingen gedaan, maar dit keer houden ze de productie in eigen beheer. Alleen de daadwerkelijke software-emulatie wordt gedaan door het ervaren bedrijf M2. Het resultaat? Een fijne trip down memory lane.

De Sega Mega Drive Mini is een vrij accuraat model van het origineel. De power- en resetknop werken, de volumeknop kan wel schuiven, maar heeft geen functie. Er is ook op de details gelet, de cartridge cover kun je indrukken om het te ‘openen’ en de expansion cover is los te halen. Wat niet origineel is zijn de HDMI-uitgang voor je televisie en USB-poorten voor de controllers.

Sega Megadrive Mini - Box (Foto: SEGA)

Je krijgt er twee controllers bij. Het zijn wel de gamepads met drie actieknoppen. Dat is jammer want er staan fighting games als Street Fighter 2 op die de later uitgekomen 6-knops controller goed hadden kunnen gebruiken. Daar is een oplossing voor. DE Sega Megadrive Mini ondersteunt bepaalde third party retro-controllers, de 6-knoppen variant is ook te koop. De USB-kabels voor de controllers zijn zo’n drie meter. Voor mij persoonlijk net te kort, maar een usb-verlengkabel lost een boel op. De micro-USB kabel is lang genoeg om stroom te regelen. Het enige dat er niet bij zit is een USB-adapter om de miniconsole daadwerkelijk van stroom te voorzien. Nu heeft iedereen wel een smartphone met zo’n lader, maar het blijft irritant.

Wanneer je de Sega Mega Drive Mini opstart kom je in een menu. Daar kies je welke van de 42 meegeleverde games je wilt spelen. Bij Nintendo moet je het doen met 21 games, SEGA verdubbelt dat aantal. Er is voor elk wat wils, de grote titels zijn zeker aanwezig en ook wat bijzondere keuzes. Sonic 1 en 2, Ecco en Streets of Rage 2 zijn er natuurlijk. Bijzondere games zijn Probotector en Castlevania: The New Generation, op internet zijn de originele games bizar duur te koop. Tetris klinkt als een standaard game, maar dit is een port van de Japanse arcadeversie van SEGA, daarvan zijn maar een paar exemplaren in de wereld. Het enige dat opvalt is dat er geen enkele sportgame op staat. NBA Jam, NHL of Madden had ik eigenlijk wel verwacht.

Sega Megadrive Mini - games

Het menu kun je sorteren op naam, genre en releasedatum. In de settings kun je nog wat grafische ‘verbeteringen’ kiezen. Zo kun je 16:9 widescreen mijden, of juist voor wat meer nostalgie gaan door de typische CRT-scanlines aan te zetten. Ga je voor 4:3, dan kun je de achtergrond van de zijbalken nog wat aanpassen, maar ik houd ze op zwart. Deze settings zijn een kwestie van smaak. Er is een op het oog onbelangrijke setting die juist de mini-console nog interessanter maakt: de regio.

Deze optie is een aparte alinea waard. Op het eerste gezicht verandert alleen het menu. De covers van de games veranderen naar de uitgave in die regio. Op zich een leuk detail, maar SEGA heeft iets heel tofs laten doen: je speelt ook die regio-versie. Zo heeft Contra: Hard Corps drie verschillende versies die daadwerkelijk anders zijn. In de Japanse versie heb je een onbeperkt aantal levens en een levensmeter, in de Noord-Amerikaanse heb je vijf continues en ben je na één hit dood. De PAL-regio is gebaseerd op die van Amerika, maar heeft vier continues en in plaats van mensen vecht je tegen robots. De game is hier ook uitgekomen als Probotector. Het enige dat ik mis is een beschrijving per game wat je krijgt als een bepaalde regio-variant zou spelen. Of dat je per game de regio-versie kunt kiezen. Erger nog, de hele regio-optie staat eigenlijk nergens goed uitgelegd. Zonde! Als je de PAL-versies van games speelt draaien ze op 60Hz in plaats van de Amerikaanse 50Hz, dat scheelt weer vertragingen tijdens het spelen voor ons Europeanen.

Sega Megadrive Mini - Streets of Rage 2 (Foto: SEGA)

Tijdens het spelen merk je enige inputlag, zoals je bij veel retro-consoles ziet. Zet je televisie in ieder geval op een eventuele game modus en zet voor de rest alle post-effect foefjes uit, dan werkt het een stuk beter. Dan is de lag te vergelijken met de NES Mini en SNES Mini. Iets dat zeker handiger is dan bij de Nintendo-mini’s: SEGA heeft goed gekeken naar de reset-knop op hun console en moet hebben gedacht dat het ook wel handig zou zijn als je niet hoeft op te staan om van game te wisselen. Dus als je drie seconden op de startknop van de controller duwt dan krijg je de optie om terug te gaan naar het hoofdmenu.

Ben je in een nostalgische bui, dan is de Sega Mega Drive Mini zeker het overwegen waard. Er zit een heleboel detail in de console zelf, maar uiteindelijk speel je de games. En daar zijn er een heleboel van. Elke game heeft zelfs meerdere versies door de drie regio’s die aangeboden worden. Het is niet de meest authentieke ervaring als je op de frames of pixels gaat letten, maar die mensen kopen dan maar beter een origineel tweedehands console plus al die games. Voor de adviesprijs van 80 euro voor deze mini ben je dan in ieder geval niet klaar.