Gears 5

De campaign van Gears 5 weet op een aantal vlakken te verrassen, zoals met de grote open vlaktes waar je af en toe vrijelijk door kunt rondskiën en de verbeterde JACK-drone die je kunt inzetten voor allerlei offensieve en defensieve taken. Los daarvan is het weer typisch en vertrouwd Gears, waarbij het vooral allemaal heel bekend aanvoelt als je het vorige deel nog vers in het geheugen hebt staan.

In het nieuwste deel van Gears wordt de draad opgepakt na de gebeurtenissen aan het einde van deel 4. Niet langer staat JD Fenix, zoon van legende Marcus Fenix, maar Kait Diaz centraal. Zij had als afstammeling van de locust-koningin Myrrah ook al een prominente rol in het vorige deel en gaat hier verder met het uitpluizen van haar bedenkelijke afkomst. Gelukkig keren er ook weer een boel bekende gezichten (en stemmen) terug zoals Baird, Cole en Carmine.

Opnieuw weet The Coalition schitterende decors neer te zetten, variërend van de ruïnes op het exotische Azura tot de ijzige vlaktes van Mount Kadar. Het is hier waar we te maken krijgen met een element dat we nooit eerder zagen in een Gears-game, namelijk een zeer uitgestrekte omgeving waar je naar lieve lust kunt rondcruisen op een skiff. Dit is een creatieve combinatie van een set ski's, een wagentje en een grote vlieger die je met twee personen kunt bemannen. Hiermee kun je de omgeving verkennen om her en der een aantal sidequests uit te voeren en wat afgelegen locaties af te struinen. Ter indicatie zijn deze gebieden zo'n 50 keer zo groot als de gemiddelde afgekaderde locatie in een Gears-titel. Verder voelt de game gewoon ontzettend gepolijst aan, wat natuurlijk ook wel mag in een nieuw deel van een langlopende franchise die in essentie niet zo ontzettend veel nieuws doet...

De skiff kun je verder nog voorzien van je favoriete wapens om achter de hand te hebben zodra je afstapt om de volgende grot of schuilplaats te verkennen. De skiff is lekker snel en doodeenvoudig om te besturen. Het is een fijne afwisseling van het gebruikelijke, ietwat claustrofobische karakter van veel levels, terwijl de personages tijdens het skiën rustig reflecteren op eerdere gebeurtenissen, een beetje roddelen over andere COG-leden en speculeren over wat er nog komen gaat. Uiteindelijk zijn deze 'semi open-world' segmenten ook maar gewoon een middel om je doel te bereiken met her en der wat zijweggetjes. Het is dus ook niet zo dat ze een aanzienlijk deel van de campaign beslaan.

De ouderwetse cover-based shootouts van weleer zijn ook gewoon weer in volle overtuiging aanwezig, al wordt er in Gears 5 wel een opvallende twist aan gegeven met de komst van de nieuwe JACK. Het vliegende robotje kan ditmaal op verschillende manieren worden ingezet tijdens gevechten en beschikt over een volledige eigen skilltree. De nieuwe JACK kan bijvoorbeeld vijanden met stun-aanvallen uit hun dekking forceren, COG-leden voorzien van stimpacks of de omgeving scannen op vijanden. In de co-opmodus, die wederom online of lokaal kan, is de rol van JACK weggelegd voor een eventuele derde speler, die daarmee een typische support-taak op zich neemt.

Het scannen van de omgeving door JACK komt onder meer goed van pas als je ongezien bepaalde segmenten wilt doorlopen, want er is nu daadwerkelijk een klein beetje ruimte voor stealth. Dit is handig om een aantal vijanden alvast ongehoord uit te schakelen voor wanneer de pleuris uitbreekt, of om gehackte DeeBees stilletjes uit hun lijden te verlossen. In de praktijk heb ik vooral gemerkt dat ik de foefjes van JACK voortdurend vergat in te zetten omdat ik gefixeerd was op de klassieke manier van spelen, waarbij je het al druk genoeg hebt met schieten, cover zoeken, herladen, wapens wisselen en granaten gooien.

Qua arsenaal zijn kleine vernieuwingen ook welkom, zoals de cryo cannon om vijanden in ijsklontjes te veranderen, of de vertrouwde lancer waar nu een nieuwe uitvoering van is verschenen met een gemonteerde rakettenwerper. Het toffe is dat er behalve interessante nieuwe, ook zoveel fijne, vertrouwde wapens uit vorige delen zijn teruggekeerd. Het talrijke arsenaal in Gears 5 voelt als een soort hommage aan hoe lang de Gears-franchise al bestaat. Dat geldt evengoed voor de multiplayer, waar er nu ook iets meer een RPG-tintje aan wordt gegeven met "Heroes" om uit te kiezen die hun eigen unieke vaardigheden kunnen inzetten.

Waar in Gears 4 de DeeBees nog volop tegen je werden gebruikt, heb je dankzij Damon Baird en de relatieve vrede met First Minister Jinn nu de mogelijkheid om de COG-gevechtsrobotten in je voordeel te gebruiken. Op een aantal gezette momenten tijdens de campaign kun je enkele DeeBees naar keuze oproepen om met je mee te laten strijden en zal je her en der worden bijgestaan door verdwaalde DeeBees op het veld. Het is allemaal erg scripted, al dragen de meevechtende bots wel bij aan de prettige chaos op het speelveld en fungeren ze in de praktijk vooral goed als afleiding.

Onze aartsvijanden bij de Swarm hebben ook niet stilgezeten en komen in dit deel met de zeer onaangename leeches. Deze uit de kluiten gewassen bloedzuigers kunnen in hun eentje al een boel schade aanrichten maar zijn vooral in een zwerm zeer dodelijk. Bijkomstigheid is dat leeches in staat zijn om DeeBees te hacken, zodat deze klunzige androïdes in een soort zelfmoordmachines veranderen die op de spelers af komen rennen.  Sommige levels zijn bezaait met geïnfecteerde DeeBees, die door de bloedzuiger op hun rug totaal ander gedrag vertonen dan normaal. Hier komt het ietwat misplaatste stealth-aspect opnieuw om de hoek kijken, je kunt namelijk zolang je ongezien blijft de leeches in stilte van de DeeBees af rukken waardoor ze onschadelijk gemaakt worden. De leeches kunnen zich manifesteren in drie verschillende types DeeBees waarmee in feite drie totaal nieuwe vijanden ontstaan.

Volgens The Coalition is de campaign van Gears 5 de langste die ze tot nu toe gemaakt hebben. Dat zal ongetwijfeld, al kan ik niet zeggen dat het gevoelsmatig nou echt merkbaar veel langer was om een campaign-sessie door te lopen dan in bijvoorbeeld deel 4. Ergens tussen de 10 en de 15 uur, afhankelijk van hoe uitgebreid je de levels doorspit, zal je wel ongeveer zoet zijn met het verhaal. In de aanloop naar de release van Gears 5 was in ieder geval duidelijk dat The Coalition in alle opzichten groot uit wilde pakken: de langste campaign, de meest omvanrijke PvE en de grootste versus-modus tot op heden.

De multiplayer is uiteindelijk zo 'groot' als je zelf wil, dat wil zeggen dat de één al tevreden is met een handjevol maps op Horde en daar honderden uren in kan steken, terwijl de ander weer een onverzadigbare lust heeft voor content en gamemodi. Nu is op dat laatste vlak niet zo gek veel vernieuwd: zo is er helaas voor mij wéér geen Beast Mode, een multiplayervorm die ik in Gears 3 een warm hart toedroeg, en is het voor de rest op Escape na wederom gewoon heel vertrouwd. Veilig, zou je kunnen zeggen. Horde heeft wel een opvallende twist gekregen met de komst van de Power Tap. Vanaf wave 11 spawnt de Power Tap ergens op de map en vormt het een optionele verdedigingsuitdaging om meer 'power' te vergaren, de valuta in deze gamemodus. Daarnaast is het nu zo dat power gedeeld wordt met je teamgenoten, wat goed samenspel net even wat eenvoudiger maakt.

Escape is een nieuwe multiplayermodus in Gears of War 5 en borduurt in principe voort op het succes van de co-opmodus. In Escape werk je net als in de campaign met drie mensen samen in een soort survival-speedrun. Het idee is dat enkele onbevreesde COG-leden ('Hivebusters') zich opzettelijk gevangen hebben laten nemen om de Hive van binnenuit te vernietigen. Met een bescheiden uitrusting en een groot chemisch wapen achter de hand is het eerst de bedoeling om zo dicht mogelijk bij de bron, de hive, te komen. Hier komt ook het stealth-aspect weer opnieuw aan bod, waarbij spelers aanvankelijk soms de mogelijkheid krijgen om het vijandelijke leger alvast geruisloos wat uit te dunnen.

Na een goede voorbereiding is het zaak om je uit de voeten te maken en daar wordt het in Escape knap lastig, vooral op de lagere levels. Hoewel je inmiddels beschikking hebt gekregen over talloze verschillende wapens, blijft munitie schaars en komt het neer op plannen en samenwerken. Op deze momenten komt het ook voor een groot deel aan op de unieke 'ultimate'-vaardigheden van verschillende personages. Escape kan met name interessant zijn voor spelers in een vast trio die ook de campaign al hebben doorlopen en dat naar meer vinden smaken. Omdat het alom populaire Horde met vijf spelers gespeeld moet worden is Escape een leuk tussendoortje om met twee vrienden uit te proberen, al is het niet bepaald revolutionair en in de huidige vorm iets waar ik al vrij snel op uitgekeken was. Een aardige bijkomstigheid is de map editor waarmee spelers in een gebruiksvriendelijke, niet al te uitgebreide editor zelf maps in elkaar kunnen klikken voor Escape om zelf te spelen of om online te publiceren. 

Die 'ultimate abilities' zijn dus ook nieuw en enigszins vergelijkbaar zoals we ze uit bijvoorbeeld Overwatch kennen. Het zijn unieke vaardigheden die per personage om de zoveel tijd ingezet kunnen worden en het tij in een spannende match kunnen keren. Zo kan JD een artillerie-aanval op een vijand laten uitvoeren voor een heleboel schade, heeft Kait de mogelijkheid om tijdelijk onzichtbaar te worden en kan Marcus met zijn ability zorgen dat alle voltreffers automatisch criticals worden. Het geeft de verschillende helden van Gears een wat persoonlijker tintje.

De multiplayer had een stroeve start met veel issues, waarvan de meeste inmiddels redelijk gladgestreken lijken te zijn. Horde en Versus blijven ontzettend vermakelijke multiplayermodi en in combinatie met de uitgebreide campaign, de subtiele vernieuwingen her en der off- en online hebben we weer een vertrouwde, "veilige" Gears-titel in handen. Een extra compliment mag overigens afgegeven worden aan The Coalition voor de ontzettend fijne pc-port die ze hebben uitgebracht. Behalve een enorme hoeveelheid tweak-opties op grafisch gebied te bieden is er qua toegankelijkheid ook ontzettend hard gewerkt door de studio uit Vancouver om bijvoorbeeld doven en hardhorenden tegemoet te komen. Geïnteresseerden kunnen daarover meer lezen in deze review van caniplaythat.com.