Daemon x Machina

Begin dit jaar kwam ontwikkelaar Marvelous met een demo voor hun nieuwe titel Daemon x Machina, een third person action shooter waarin je strijdt met mechs. De demo toonde een diversiteit aan problemen: een gebrekkige framerate, onnavolgbare actie en gameplay die net te restrictief was.

Daemon x Machina Raketten

Ik ging dan ook skeptisch aan de slag met het uiteindelijke product, maar het is erg duidelijk dat Marvelous heeft geluisterd naar de feedback op de demo. Veel van de problemen zijn opgelost en de game speelt daadwerkelijk heel lekker weg. Dat wil niet zeggen dat de game foutloos is, al hebben de problemen minder met de gameplay te maken.

De game speelt zich af in een wereld waar een maan in botsing kwam met deze wereld (nee, niet in Termina). Hierdoor ontstond een speciale energie die kunstmatige intelligentie tegen de mensheid opzette. Deze AI hebben veel machines onder hun controle. Om tegen de AI te strijden, zijn de Outers opgericht: piloten van de mechs (Arsenal) die speciale vaardigheden hebben. Zij treden op als de beschermers van de mensheid tegen de Immortals, zoals de AI worden genoemd.

Eén van de eerste dingen die opvalt in de game is dat je compleet vrij bent om dingen aan te passen. Dit begint bij je Avatar, met een zeer uitgebreide character creator kun je maken wat je wil. Full anime, iets 'normaler' en alles ertussen in. De editor werkt soepel en toont meteen het resultaat. Eén van de fijnere editors om mee te werken. Zo'n zelfde editor is te gebruiken voor je Arsenal, waarvoor je natuurlijk ook kleur en andere aspecten van kunt aanpassen. Het is ook tof dat je elke uitrusting voor jouw Arsenal (twee wapens, twee schouderwapens en twee ruimten voor opslag van extra's) live ziet veranderen.

Daemon x Machina Mech

Dit is tof, want de game biedt constant toegang tot nieuwe elementen. Denk hierbij aan wapens, nieuw armour en cosmetische elementen voor je Mech. Je kunt vijanden looten op het slagveld voor deze spullen, je kunt ze ook kopen en je piloot is ook te upgraden met zichtbare wijzigingen (die je overigens uit kunt zetten zonder de bonussen te verliezen). Een goed progressie-systeem waarbij je constant uitkijkt naar het volgende.

Het verbaasde me toen ik erachter kwam dat je ook compleet vrij bent om de controls aan te passen. Je kunt drie unieke controlsets klaarzetten, waarin je vrij bent om te wisselen. Wil je specifieke loadouts koppelen aan een control scheme, dan is dat geen probleem. Elke move kan je aanpassen, iets wat niet genoeg gebeurt in games. Ditzelfde geldt voor HUD settings: je kunt elk informatiepunt verplaatsen, aan- of uitzetten en de helderheid aanpassen. Wil je wel of geen minimap, of heb je hem liever in een andere hoek? Wil je wel of geen stamina meter of wil je jezelf uitdagen en geen crosshair hebben? Of vind je het juist erg belangrijk om nadrukkelijk te zien hoeveel ammo je hebt? Je hebt alle vrijheid dit aan te passen, werkelijk goed gedaan.

De wereld is helder en elk aspect in de wereld goed te identificeren dankzij de grafische stijl met kleurige omgevingen en sterk contrast. Je ziet dat een vijand een vijand is, een gebouw te vernietigen is of niet, waar je kunt healen en ga zo maar door. De game doet er alles aan om zo toegankelijk mogelijk te zijn en slaagt daar prima in. Een rockende soundtrack plakt het geheel bij elkaar en steunt de snelle gameplay en heftige actie.

Daemon x Machina Titan

Dit is overigens wel nodig, want Daemon x Machina is een hectische game. In elke missie heb je tientallen vijanden, enkele allies, vernietigbare omgevingen en elementen waarmee interactie mogelijk is. Je kunt waarschuwingen krijgen voor inkomende aanvallen, waar vijanden zitten en dan heb je honderden kogels rondvliegen. Je bent constant in beweging (op de grond en in de lucht) en dus moet de actie volgbaar zijn. Dat is gelukt, na een korte wenperiode is de actie goed te volgen en kun je de doelen eenvoudig volgen.

Het besturen van jouw mech is één van de belangrijkste aspecten van de game en voelt goed aan. Je hebt gewicht, aanvallen voelen zwaar aan en geluidseffecten zijn passend. Tegelijkertijd is movement vloeiend en voelt elke actie goed aan. Je kunt ook als piloot zelf spelen, in deze modus ben je wel kwetsbaarder en voelt minder nuttig aan. Het is in mijn ervaring meer een last resort wanneer je mech kapot is dan een vorm waarin je graag rondrent.

Waar de game misgaat is in het verhaal en de storytelling. Je hebt meerdere groepen piloten die werken voor andere organisaties. Het wordt helaas nooit echt duidelijk gemaakt wie bij welke organisatie hoort en waar elke organisatie voor staat. De personages zijn ook enigszins vergeetbaar zonder écht interessante persoonlijkheden of verhaallijnen. Dialogen zijn een beetje vlak en veel vindt plaats via tekst-conversaties zonder interessante cutscenes. Veel dialoog en informatie vindt ook plaats tijdens missies, maar dan heb je er helemaal geen tijd voor dankzij de snelle actie en hectiek op het slagveld. Hier gaat het dus ietwat mis met de game.

Daemon X Machina is één van de betere verrassingen van 2019. Vooraf had ik totaal niet gedacht de game tof te vinden of ook maar in de buurt van goed, mede dankzij de demo eerder dit jaar, maar achteraf heeft Marvelous de game compleet om weten te gooien. Strakke gameplay, veel aanpassingsmogelijkheden en een toffe soundtrack. Het gaat mis bij het verhaal en dat is jammer. Het is nu net geen totaalpakket wat het wellicht had kunnen zijn. Zoek je dat niet zozeer in de game en wil je simpelweg toffe actie met dikke mechs, dan is dit een echte aanrader.