Fire Emblem: Three Houses
Sinds Fire Emblem: Radiant Dawn in 2007 hebben we lang moeten wachten op een console-titel van de franchise. Daarna zijn er allerlei 3DS-titels uitgekomen, die vooral grafisch natuurlijk een stuk minder zijn op dat kleinere schermpje. Twaalf jaar later is het dan eindelijk zo ver en kunnen we weer turnbased oorlog voeren in Fire Emblem: Three Houses op Nintendo Switch.
Zoals we gewend zijn van de franchise begin je ook in Fire Emblem: Three Houses als een huurling met een mysterieus verleden en ontdek je jouw lot naarmate het verhaal vordert. In dit spel is er een magisch meisje in je hoofd dat je helpt door de tijd te manipuleren. Zelf weet dat meisje niets meer, zij is haar geheugen verloren. Na de tutorial kom je in het Garreg Mach-klooster, een officiersopleiding voor het continent. Daar zijn drie landen vertegenwoordigd: de Adrestian Empire, Faerghus en de Leicester Alliance. Elk land heeft een huis op de school, à la Harry Potter. Je bent zelf nog nat achter de oren, maar je wordt voor nog onbekende redenen gevraagd om er een te kiezen en daar de mentor van te worden. Jij, als vreemdeling, gaat dus je leerlingen leren hoe ze oorlog moeten voeren. Het verhaal is erg sterk, en natuurlijk zijn er plottwists om het interessant te maken en te houden.
Elk huis in Fire Emblem: Three Houses heeft zijn eigen unieke studenten, zijn sterke en zwakke punten en een eigen verhaallijn met meerdere eindes. Welke je moet kiezen is dan ook persoonlijke voorkeur. Dat kan zijn omdat de leerlingen je beter aanspreken of dat je veel meer hebt met de manier van vechten. De Adrestian Empire heeft magiërs, terwijl de Leicester Alliance het met pijl en boog voor het zeggen heeft. Dat wil overigens niet zeggen dat je maar een soort units hebt, elk huis heeft van alles wat, maar de specialismen komen wel duidelijk naar voren. Ook zijn de persoonlijkheden duidelijk anders, als je met het ene huis hebt gespeeld merk je de verschillen in houding al door de gesprekken.
De gameplay van Fire Emblem: Three Houses begint met een kalender. Hierop staan enkele dagen waarop je in het klooster iets kunt ondernemen. Dat kan een verjaardag zijn, waar je alleen maar een dialoogje ziet met de vraag of je een cadeau voor die leerling wil kopen. Op zondag is het weekend en kun je door het klooster lopen om kleine activiteiten te doen om daardoor zelf ook te groeien als mentor. Hoe beter je mentor-skill is, hoe meer activiteiten op zo’n dag in het klooster te doen zijn en hoe sneller je studenten leren en elkaar leren kennen. Een paar voorbeelden: gezamenlijk eten, koken of in en koor zingen met studenten, of les krijgen van een van de andere leraren op school om zelf wat sneller in een skill te groeien.
In het begin van de week bereid je het lesmateriaal voor je studenten voor. Jij bepaalt wat elke leerling gaat opsteken op het gebied van oorlogsvoering. Denk aan vaardigheden met specifieke wapentypes, paardrijden, maar ook magiekrachten. Elke student heeft zijn doelen, daar kun je rekening mee houden. Sterker nog, de vaardigheden die daar mee samen hangen stijgen ook sneller. Je kunt er ook van afwijken en soms leren ze iets nieuws dat niet eens bij hun doel hoorde. Stijgt een vaardigheid in level, dan leert de student in kwestie vaak een nieuwe speciale aanval. Heb je een vaardigheid op een bepaald level, dan kan de leerling een examen afleggen om een nieuwe (betere) klasse te worden.
Klinkt dit je allemaal veel te ingewikkeld, te tijdrovend of boeit het je gewoon niet: je kunt dit gedeelte overslaan. Er is een optie om alles automatisch te doen. Dit betekent dan wel dat alleen de doelen in acht worden genomen, en je niet alles zelf in de hand hebt wat studenten nog meer kunnen leren. Zelf vond ik het juist erg leuk om extra scenes, onderlinge relaties, skills en klassen vrij te spelen voor studenten. Ook het feit dat je andere leden dan je eigen huis kunt rekruteren voor missies kan handig zijn, zeker als je een erg goede kandidaat voor een klasse in je eigen gelederen mist.
