Death end re;Quest

Ontwikkelaars Compile Heart en Idea Factory staan bekend om hun animegames met kawai meisjes die tussen het vechten door erg, uh, verlegen zijn. Soms komen ze met iets originelers aan, zoals Mary Skelter: Nightmare. Toch is er voorbij die uiterlijke schijn een enorm verrassende en vernieuwende gameplay te vinden. Zo ook in Death end re;Quest.

Eerst het verhaal. In Death end re;Quest ben je Shina Ninomiya. Ze is de game director van een VR-MMO genaamd World Odyssey en is vast komen te zitten in haar eigen spel. Dat zien we wel vaker in games: Sword Art Online gaat ook al over het vastzitten in een VR-MMO. Hoe anders eruit te komen dan door die eeuwige True Ending te vinden. Ondertussen is de MMO zelf compleet van het padje door bugs, in deze game Entoma genoemd. Het spel speelt zich vooral in de MMO af, maar je hebt hulp van buiten af van de ontwikkelaar van de MMO: Arata Mizunashi. De keuzes die je hem in de echte wereld laat maken hebben gevolgen in de MMO. Sterker nog, ze hebben gevolgen voor de True Ending.

Death End Re;Quest - Scene (Foto: Idea Factory)

In de echte wereld moet je als Arata erachter zien te komen waarom mensen doodgaan als de ze MMO verlaten, en hoeveel mensen er eigenlijk vast zitten. De game is een stuk donkerder dan eerdere games van de makers en dat komt door de schrijver van Corpse Party, ook al zo'n gezellig spel. Het verhaal wordt verteld door stills van de personages met soms wel erg veel lappen tekst. Maar ook ben je bezig met emails en andere documenten door te lezen. Het lijkt een visual novel: soms zo erg dat je echt wel een kwartier of meer aan het lezen bent zonder daadwerkelijk te spelen.

Een nadeel is dat je keuzes in de echte wereld meteen de dood betekent voor Shina in de MMO kan betekenen. Net als in een visual novel kun je alle verhaalstukken altijd weer opnieuw bekijken en zie je ook een tijdslijn zodat je voor een keuze nog even kunt bekijken hoe het zat. Je verliest je level en ervaringspunten, maar je houdt wel je items en je geleerde skills. Je kunt daarna de al gelezen teksten en dergelijke ook skippen, wel zo fijn. Doodgaan kan frustrerend zijn, maar het is onderdeel van het spel om meer van het plot te weten te komen en meer te onderzoeken naar de True Ending. Je wordt namelijk terug gezet en je zult merken dat het verhaal nu anders loopt, je bent in een andere afsplitsing van het verhaal gekomen. Hierdoor wordt het spel enorm herspeelbaar.

Death End Re;Quest - Clues (Foto: Idea Factory)

Een donker verhaal vind ik al prima, maar de gameplay van Death end re;Quest is waar het echt interessant wordt. Het is niet de standaard JRPG dat je zou verwachten namelijk. Omdat de ingame MMO van het padje is, kun je genre-modules misbruiken. Deze zet je als het ware op de MMO, waardoor het spelgenre verandert. Er zijn onder andere modules voor een 2D-vechtspel, shooter en een turnbased RPG, maar er zijn er nog veel meer. Je kunt dus je eigen gameplay maken door deze modules. Soms kom je een haast onverslaanbare tegenstander tegen. Door die ‘bugs’ te pletten voordat je het gevecht in gaat kan je helpende hand in de echte wereld het gevecht hacken en je allerlei perks geven zodat het wat eerlijker wordt.

Death End Re;Quest - Genre (Foto: Idea Factory)

Er wordt veel leentjesbuur gespeeld bij Mary Skelter. De monsters in Death end re;Quest hebben last van deze Entoma, of beter gezegd: wij hebben last van die bugs die op monsters zijn losgelaten. Sommige monsters raken namelijk ernstig geïnfecteerd en worden Martyrs. Wanneer Martyrs nog verder geïnfecteerd raken, raken hun attributen in de war en worden ze supersterk. De verdere infectie wordt veroorzaakt door jouw aanvallen, dus naast zijn levensmeter en strategie moet je ook hun Infection-meter in de gaten houden voordat het uit de hand loopt. Het doet denken aan de Nightmares-vijanden in Mary Skelter, alleen dit keer ben jij de oorzaak van de infectie door aan te vallen.

Maar net zoals in Mary Skelter heb je ook in Death end re;Quest een paar trucs achter de hand. Shina en de rest van het team hebben een Infection-meter. Raakt iemand geïnfecteerd, de zogenaamde glitch-modus, dan worden je stats even flink sterker. Versla je een monster, dan wordt de game een Pokémon-spel, want verslagen monsters kun je in een ander gevecht weer oproepen om voor jou te vechten.

Death End Re;Quest - Glitch (Foto: Idea Factory)

De arena waarin gevechten plaatsvinden heeft ook last van ‘bugs’. Je ziet de vloer opgedeeld zijn als een grid. Sommige vakjes zijn geïnfecteerd. Stap je erop, dan is je levensmeter daar niet blij mee. Dat geldt echter ook voor de monsters en je kunt deze door middel van Knock-Bug systeem op zo'n vakje terecht laten komen. Het monster krijgt dan niet alleen schade te verduren, het vakje is ook weer normaal, zodat je dat weer kunt gebruiken als plek om te staan.

Toch kan ik Death end re;Quest niet iedereen aanraden. Allereerst zijn er de lappen tekst. Ik was echt uren bezig voordat ik aan de eerste dungeon kon beginnen. De makers hebben er ook een handje van om in een dungeon je te bestoken met stukken verhaal. Ik wil die dungeon eerst uit zien te spelen, en dan leiden dat soort dingen dat enorm af. De pacing gaat dus alle kanten op. De muziek van de game is op zich prima, maar er is weinig moeite gestoken in de geluidseffecten. Bijvoorbeeld: tien seconden rennen in een dungeon betekent dat Shina gaat hijgen alsof ze iets aan het doorzagen is. Superirritant. En je moet wel tegen de animemeiden kunnen natuurlijk. Want ja, je ziet niet hoe een verkeerde keuze precies uitpakt, maar als je op je scherm leest dat je bent gewurgd door tentakels… En natuurlijk is er weer overdreven veel huid te zien, zeker op het moment dat je infection-meter vol gaat. Je stript en je gaat als twaalfjarig meid tijdelijk halfnaakt monsters hakken.

Death End Re;Quest - Battle (Foto: Idea Factory)

Death end re;Quest is een verrassende JRPG. Of eigenlijk meerdere genres door de gameplayfeature om addon’s te gebruiken. Het is niet voor iedereen weggelegd door de stijl. Onder de motorkap is het een erg uitgebreid verhaal met visual novel-elementen als branching en het onvermijdelijke doodgaan door verkeerde keuzes. Maar daardoor leer je weer meer van het plot. De gameplay gaat ook erg diep, zeker het bugsysteem en het hacken dat Arata voor je doet maakt het weer allemaal interessanter. Death end re;Quest is uit op PlayStation 4.