Trials Rising

Het is al een tijdje geleden dat ik een Trials heb gespeeld en dat was te merken in mijn gameplay. Hoe werkte het ook alweer, niet vol gassen, je motor in balans houden, remmen en leunen op de juiste momenten. Het was lastig, ingewikkeld. Trials Rising maakt het de speler echter makkelijk om de basics te leren en binnen een paar uur weet je de eerste races te winnen en gouden medailles te pakken.

Trials Rising Screenshot 1

Dat wil niet zeggen dat Trials Rising ineens een makkelijke game is of dat ik zo'n goede speler ben, integendeel. Hoe verder je komt, des te lastiger de game wordt. Zoals het hoort natuurlijk. Rising maakt de leercurve echter wat platter, met meer tutorials en meer makkelijke banen dan in vorige delen. Voor de veteranen en nieuwe spelers zijn er nog genoeg banen om uiteindelijk op los te gaan (en anders is er nog de race editor waarmee spelers ongetwijfeld zelf de meest ingewikkelde banen gaan maken). Genoeg om te spelen dus, maar verwelkomend genoeg voor nieuwe spelers.

Trials Rising voelt enigszins als een AAA-game, in ieder geval heeft de game een voelbaar hoger budget dan voorheen. Grafische pracht op het scherm, cohesie in de level designs die je de hele wereld overbrengen, een fan-tas-tische (toegegeven, best kleine) soundtrack die terug doet denken aan de hoogtijdagen van Tony Hawk Pro Skater en een feeling die trouw is aan de Trials-serie. Helaas zitten er soms wat haperingen in de game en zijn menu's wat traag, maar over het algemeen ziet en voelt de Trials-serie beter dan ooit hiervoor. Humor die je van de studio verwacht zit er weer in en de tandem (spelers besturen samen één voertuig) is hilarisch om mee aan de slag te gaan.

Trials Rising Screenshot 2

Helaas kun je tegenwoordig geen AAA meer zijn zonder twijfelachtige implementaties. En met twijfelachtig bedoel ik gewoon waardeloze geldtrekkerij en opvulling. Een Trials heeft geen XP-systeem nodig, een Trials heeft geen lootboxes nodig en een Trials heeft zeker geen microtransacties en meerdere currencies nodig. Helaas zitten ze er toch in en voelen ze enkel als achterafje, zoals vaker het geval is. Cosmetics uit loot boxes zijn niet eens interessant aangezien 80% saaie stickers zijn. Nou, joepie. Het XP-systeem zorgt er ook voor dat sommige content onnodig lang van de speler wordt afgehouden, ook niet bepaald een welkome verandering.

Het grootste minpunt aan de game zelf, buiten dit soort systemen, is dat het soms lastig is om een baan te 'lezen'. Door soms hoge sprongen, rare camerahoeken en een dynamisch parcours duurt het soms net te lang voor je ziet waar je heen gaat of wat er gaat gebeuren. Een goede run verliezen door iets wat je niet kon zien is nooit fijn, zeker niet in een game die uiteindelijk draait om precisie en snelheid. Gelukkig gebeurt dit niet al te vaak en je leert de layout van banen natuurlijk kennen, maar toch voelt dit als iets dat voorkomen had moeten worden.

Toch is er weer iets verslavends aan Trials Rising. De combinatie van levels die sterke verschillen tonen en de drang om toch net een snellere tijd neer te zetten maken de herspeelbaarheid groot. Geen twee levels spelen het zelfde, met uitzondering van enkele tutorial-levels, maar dat mag niet uitmaken. Haal je geen zilver? Probeer het nog een keer! Heb je nu zilver? Ga voor goud! Verlies je van die ene speler? Ga nog een keer! Trials Rising zorgt ervoor dat je wilt blijven spelen. Het helpt dat een race meestal, zeker in het begin, maximaal twee á drie minuten duurt. Trials Rising is dan ook gewoon een leuke game.