Red Dead Redemption 2
Er is al heel veel gezegd en geschreven over Red Dead Redemption 2. Helaas, wij stonden achteraan in de rij bij het uitdelen van recensie-exemplaren. Gelukkig werd het dit weekend wintertijd en kregen we een uurtje extra om te gamen. En na uuuuuuren spelen zijn we erachter: Red Dead Redemption 2 is een prachtig spel, maar niet voor iedereen.
Grafisch is Red Dead Redemption 2 kwijlen met de mond open. Er zijn maar weinig games waarin je de foto-modus per stap zou willen gebruiken, maar deze game heeft dat. De flora, de fauna, alles leeft op je scherm. Er zijn maar weinig games die hier aan kunnen tippen. De wereld ziet er fotorealistisch uit. Niet alleen audiovisueel, maar ook als je bijvoorbeeld in een stadje bent is het gevoel van realisme enorm. De inwoners reageren op wat je doet of eerder hebt gedaan. Ze herinneren je als je een duel hebt gevochten, of een paard hebt gejat. Ik krijg veel persberichten van uitgevers met het bingokaartwoord 'immersive' erin, maar Red Dead Redemption 2 maakt dat waar. Je kunt van alles, je mag van alles en het spel laat je experimenteren. De inwoners leven hun eigen leven en laten je soms meekijken in hun gebeurtenissen.
Er is ook ontzettend veel zelf te doen als je geen zin hebt om verder te gaan in het verhaal. Je kunt gaan pokeren, domino of een ander gokspel spelen om geld te winnen. Je kunt gaan jagen op dieren of misdadigers om hun bounty te innen. Je kunt schatkaarten bemachtigen om op zoek te gaan naar rijkdom. Je kunt koetsen overvallen en bij een heler verkopen, je kunt de bad guy spelen en zo de wet achter je aan krijgen, of de good guy, zodat je meer informatie krijgt van de inwoners. En soms kun je van alles, maar ga je gewoon van het landschap genieten. Even vissen met een hengel in een bootje, waarom ook niet? Wil je het minder rustig? Pak dan dynamiet en ga vis rapen. Misschien nog wel het leukste zijn de willekeurige ontmoetingen. Veel mensen herinneren zich ongetwijfeld de 'strangers and freaks'-missies uit GTA-games. Deze zijn weer in volle vorm terug en leveren geweldige gamemomentjes op. Berovingen, knokpartijen, schone deernes die van hun paard zijn gelazerd, voortvluchtigen die je vragen om hun ketens te breken, kwakzalvers die je langs de kant van de weg dubieuze wondermiddeltjes aansmeren, een hoefsmit die je vraagt om zijn paard vast te houden... De lijst van willekeurige gebeurtenissen die je pad kruisen is geweldig lang en het doet allemaal geweldig realistisch en natuurgetrouw aan. Bovendien is het helemaal aan de speler om hier op positief, negatief of gewoon helemaal niet op te reageren.
Indrukwekkend is ook de laadtijd van dit alles: je moet bij het inladen van je savegame een minuutje wachten, maar daarna is er geen laadtijd meer. Bij hoeveel games moet je elke keer weer naar een laadscherm kijken mocht je dood zijn gegaan? Ik heb dat nooit begrepen, de boel is toch al eerder in het geheugen geladen? Bij Rockstar begrijpen ze dat en mocht je gaan slapen, dood gaan of wat dan ook: het kost amper tijd om weer verder te gaan. Heerlijk, dat zouden meer ontwikkelaars moeten doen.
Nog een sterk punt van Red Dead Redemption 2 is het verhaal. Niet alleen het hoofdverhaal, maar ook de nevenactiviteiten zijn erg tof in elkaar gezet. Er zijn geen domme fetch-quests of nietszeggende bijzaken, alles heeft een uitgebreid verhaal. Een opdracht begint als een "jaag op een bizon", maar al snel blijkt dat er stropers zijn die voor de lol de bizons afslachten, niet eens voor het vlees of horens. Je kampleden vertellen ook allerlei verhalen. Er is belachelijk veel lore te vinden in de game, al hoef je het niet allemaal door te nemen, je mag het allemaal overslaan als je het niet wil weten. Er liggen boeken, pamfletten en je hoort allerlei verhalen in de stadjes, in de kroeg, waar dan ook. De open-wereld is enorm rijk aan verhalen, niet alleen het erg sterke hoofdverhaal.
Met de gameplay van Red Dead Redemption 2 heeft Rockstar een risico genomen. Het is namelijk erg traag. Jagen is niet 'even' een bizon of ander dier neerschieten, je moet er voor werken. Je wil namelijk een clean kill, want deze levert het meest op. Een koper wil natuurlijk een mooie huid van zo'n beest, niet compleet aan flarden geschoten. Je zult rekening moeten houden met de wind, je zichtbaar- en hoorbaarheid wanneer je het beest nadert, je zult het juiste wapen moeten kiezen, je zult moeten mikken en dat gaat allemaal best traag. Ik vind het jagen heerlijk: je krijgt een gevoel van daadwerkelijk iets te doen in plaats van een simpele kill te maken. Maar andere acties gaan wel erg traag. Een laatje openen is drie seconden lang een knop inhouden, dan doe je op beeld het laatje open, dan moet je nog de eventuele items een voor een eruit halen. Als een nette dief deed ik in het begin nog het laatje dicht ook, maar dat leer je snel af door die traagheid. Sommige interacties hadden wat sneller gemogen, het lijkt alsof het tijdrekken is. Iets dat compleet onnodig is, want er is zoveel te doen en te zien.
Je vervoer is vooral je paard. En net zoals alles in Red Dead Redemption 2 betekent paardrijden ook echt paardrijden. Je zult veel moeten reizen. Er zijn later wel fasttravel mogelijkheden, maar dan nog heb je veel rond te galopperen. Zeker in het begin, wanneer je paard nog niet zo'n band en conditie heeft, wil dat dier ook nog moe worden en moet je het nog laten uitrusten ook. Dus een constante draf gaat niet gebeuren. Ik had liever iets gezien als een auto-pilot. Je kunt wel een waypoint zetten op de kaart en in de cinematic cameramodus rijden, maar je moet nog steeds de draf-knop ingedrukt houden. Assassin's Creed heeft dat in de laatste twee games handiger gedaan. Daar kun je het paard automatisch laten lopen, zodat je even kunt pissen bij lange afstanden. Wat wel weer gebeurt is dat je een band met je paard opbouwt. Door voor hem te moeten zorgen en veel met het dier op te trekken om de vertrouwensband op te bouwen wil je ook niet dat het sterft. Dit doe je door bijvoorbeeld je paard met regelmaat te kalmeren, te aaien, te voeren en te borstelen.
Red Dead Redemption 2 speelt zich natuurlijk af in het Wilde Westen, dus er is zeker wel actie. Je kunt ervoor kiezen sneaky te gaan, door werpmessen te gebruiken in plaats van een geweerschot dat in de wijde omtrek te horen is. Maar als de hel los barst, dan barst 'ie ook goed los. Het Dead Eye systeem, dus in slowmotion mikken en taggen levert toffe beelden op. Net als in het eerste deel maakt je personage daarbij gebruik van fanning, om in zeer korte tijd een hele vracht kogels in bullet-time af te vuren op vooraf gemarkeerde doelwitten.Ook het zelf cover zoeken en vanuit daar gaan schieten voelt erg western, net zoals in de films. De tegenstanders schieten ook niet een voor een, maar hebben geen genade en jagen je op als het moet. Speel je de bad guy, dan zijn de wethandhavers en bountyhunters niet vriendelijk voor je als ze je willen grijpen. Bega je een misdaad, dan moet je zorgen dat er geen getuigen zijn. Zijn deze er wel, dan kun je ze bijvoorbeeld neerknallen of bedreigen om ze niet naar de sheriff toe te laten rennen en een prijs op je hoofd te krijgen. Je kunt je ook overgeven en in de gevangenis komen, of vluchten en met de consequenties leven. Of gewoon de prijs op je hoofd betalen zodat je weer veilig over straat kan.
Als ik dan toch een echt minpunt moet noemen dan nomineer ik de besturing. Niet alleen zijn sommige acties traag. Om iets op te pakken moet je vaak herpositioneren en rond het object draaien om de optie in beeld te zien. Dat haalt je weer even uit die 'immersie' en dat is jammer. De besturing tijdens het schieten voelde ook traag, maar dat ligt aan de standaardinstellingen van de controller. Een beetje experimenteren met de settings heeft dat in ieder geval opgelost.
Tja, veel mensen zeggen nu al dat Red Dead Redemption 2 de GotY, Game of the Year, is. Toch is het geen game die voor iedereen die ene topper is. Grafisch is het prachtig, het verhaal is goed, maar het is geen Grand Theft Auto met paarden. Verwacht je dat, dan kom je bedrogen uit, de gameplay is beduidend trager. Soms onnodig traag. De besturing voelt soms ook wat te clunky aan, ik moet soms echt herpositioneren om een kast te openen of om de juiste actie op mijn paard te kunnen uitvoeren. Ja, ik weet zeker dat ik de game nog heel veel ga opstarten om lekker te chillen, beetje te roven en wachten op Red Dead Online om met vrienden te gaan chillen. GotY? Hele grote kanshebber, maar ik dub nog tussen deze en die ene game met een god die wat in Scandinavië aan het pensioneren is. Red Dead Redemption 2 is uit op PlayStayon 4 en Xbox One.
