Nobunaga's Ambition: Taishi

De eerste Nobunaga's Ambition kwam uit in 1983. Ondertussen zijn er veel meer games uitgekomen en is Nobunaga's Ambition: Taishi al nummer vijftien. Tijd om Japan weer te overmeesteren in deze enorm tactische game.

Achtergrond
Nobunaga's Ambition: Taishi is een erg diepgaande strategiegame. Het geeft je ook nog een geschiedenisles van heb ik jou daar. Je hebt waarschijnlijk niet vaak van deze franchise ghoord, maar denk aan Civilization, maar dan in Japan met historisch correcte informatie. Dat betekent ook dat je niet 'even een uurtje' gaat spelen, het is een simulator waarin je elke stap eerst uitgebreid gaat plannen voordat je de tijd weer een maand verder laat gaan.

Het spel speelt zich af in de sengoku-periode. In die periode kreeg Japan te maken met een reeks burgeroorlogen tussen de verschillende feodale heren. Het feodale systeem stortte namelijk in, wat leidde tot tientallen jaren van oorlogen en conflicten. Een gezellige boel dus en wij mogen een van de heren spelen en zo ons grondgebied met militaire of diplomatieke middelen vergroten.

Iets wat je als landheer steeds in de gaten moet houden is dat de ambities en doelen van elke clan uniek zijn. Door bijvoorbeeld een vredelievende clan te kiezen krijg je beloningen als je vetes met diplomatie oplost. Ga je vol in oorlog met de andere leiders, tja, dan word je gestraft door het spel, al vallen de consequenties nog mee.

Leercurve
Wat is er nieuw na 35 jaar en 15 spellen? In Nobunaga's Ambition: Taishi heb je de mogelijkheid om met meer landheren te kunnen spelen en met meer personages dan ooit te besturen, wel meer dan 2000. Als je nog nooit zo'n spel gespeeld hebt maakt dat de leercurve meteen flink hoog. Er worden allerlei Japanse namen en historische momenten genoemd. Alleen al het kiezen van een landheer is een opgave, want je wil wel zien wie het meest bij je gekozen speelstijl past. Er is ook geen verhaalmodus, dus je kiest een periode en de Japanse landkaart wordt ingedeeld naar welk grondgebied de leiders op dat moment in bezit hadden en welke strijdheren er op de kaart aanwezig zijn.

Diepgang
Gelukkig is er wel een tutorial die je alle aspecten uitlegt. Mocht je het allemaal in een keer te veel vinden dan kun je die hulp altijd weer opnieuw oproepen wanneer je het nodig hebt. Als speler moet je de provincies die je onder controle hebt, laten groeien; militair, economisch en politiek. Nieuw zijn de seizoensgebonden acties. Bijvoorbeeld het inzaaien van gewassen kun je in de lente doen en pas in september wordt er geoogst. Je moet het hele jaar dus enorm veel plannen en in de gaten houden om je oogst zo goed mogelijk te maken. Wat ga je militair doen? Als je de boeren ook soldaten laat zijn dan heb je minder mankracht om je vruchtbare land te beheren, waardoor andere soldaten minder te eten krijgen en je miltair zwakker bent. Maar als je professionele soldaten opleidt, dan kosten die weer meer geld en moeten je gewassen meer opbrengen. Handelroutes- en posten opzetten en beschermen is dan ook hartstikke belangrijk.

Turnbased of realtime?
Met zoveel burgeroorlogen is het ook niet raar dat er een potje gevochten gaat worden in Nobunaga's Ambition: Taishi. De combat is flink aangepakt. Ik vind het een achteruitgang, want gevechten duren nu langer. Dat komt omdat het nu semi-turnbased is geworden. Je kiest waar je je manschappen laat starten en kiest een algemeen gevechtsplan. Daarna stopt de tijd en mag je orders uitdelen. Na 15 seconden worden deze uitgevoerd en stopt de tijd weer, klaar voor de volgende orders. Waarom je niet gewoon kan pauzeren wanneer jij dat wil is me een raadsel.

Moraal
Moraal is erg belangrijk tijdens een gevecht. Misschien wel iets te. Als je tegen een flink groter leger moet vechten kun je nog winnen door hun kastelen en forten als eerste aan te vallen. Win je deze gevechten, dan valt het moraal van de tegenstander als een baksteen naar beneden en heb je eigenlijk zo goed als gewonnen. Een feature die wel tof is is het huren van soldaten van je bondgenoten. Je geeft je bondgenoot resources en je krijgt daar een kasteel met bijbehorende soldaten voor terug. Erg handig als je niet genoeg manschappen hebt om de kastelen van een grotere tegenstander aan te vallen.

Diplomatie
De feature diplomatie is wel veel uitgebreider in Nobunaga's Ambition: Taishi. Nu is er elke ingame twee maanden een meeting met je adviseurs. Deze zes mannen geven je advies en jij mag er drie van kiezen om op te volgen. Deze adviezen leveren je punten op, waarmee je nieuwe skills kunt krijgen, denk aan een verhoging van het moraal van je bevolking of betere politieke onderhandelingsskills. Dan kun je nog bonden smeden, zij het commercieel, politiek of bijvoorbeeld via uithuwelijken. Erg uitgebreid, het gaat verder dan op een knop drukken met "ik wil vriendjes met die worden".

Conclusie
Nobunaga's Ambition: Taishi is vooral aantrekkelijk voor mensen die games als Civilization tof vinden, maar iets meer diepgang zoeken. Want diep gaat het. Je krijgt meteen een flinke geschiedenisles in het Sengoku-tijdperk van Japan. Het zou toegankelijker worden als er echt een verhaalmodus zou zijn, nu blijft het bij statische dialogen. In vele opzichten is het een vooruitgang door nog meer mogelijkheden tijdens het spelen, alleen de gevechten zijn door het semi-turnbased trager geworden. Dit is typsich zo'n spel waar "nog een turn" plotsklaps verandert in "is het al zo laat?!". Dat gebeurde ook bij het schrijven van deze review, "even checken naar een voorbeeld bij de adviseurs". Nee hoor, dat werd "nog even die provincie veroveren". Zucht.