Blu-ray: Dr. Knock
Omar Sy werd bij het grote publiek bekend door zijn rol als Driss in Intouchables, waarmee hij een karrevracht aan prijzen en nominaties mocht binnenslepen. Het werd een van de meest succesvolle Franse films buiten Frankrijk allertijden. Zelfs in de VS, waar de massa over het algemeen niet snel geprikkeld is om naar films te kijken met ondertiteling, wist de film het onwijs goed te doen. Het vormde het begin van de carrière van Sy, die inmiddels een imposante lijst aan films op zijn naam heeft staan waar hij de hoofdrol in speelt. Weet Dr. Knock net zo te ontroeren als Intouchables? Of wordt de titel inmiddels overal opgeplakt waar hij in speelt om het aan de man te brengen?
De film het verhaal van een gokker in de jaren 50 die zich voordoet als dokter om zo aan boord van een cruiseschip te komen en zijn schuldeisers te ontvluchten. Door op het schip goed naar mensen te luisteren weet hij zich te ontpoppen als iemand die er verstand van lijkt te hebben. Hij wint het vertrouwen van zijn ‘patiënten’ en dankzij de voldoening en warmte die hij van hen terugkrijgt besluit hij geneeskunde te gaan studeren. Enkele jaren later keert Knock met zijn diploma op zak terug naar Frankrijk en gaat hij in een klein dorpje grenzend aan de Zwitserse Alpen aan de slag als arts. De dorpelingen zijn argwanend naar hun nieuwe dokter maar langzaam wint hij het vertrouwen, tot zijn voormalige schuldeisers hem op het spoor komen en hem dreigen te ontmaskeren.
Het verhaal is al een aantal keer eerder verfilmd en dus is het makkelijk om de vrije bewerking van het toneelstuk van Jules Romains daarop af te fakkelen. Waar de film het wel op af laat weten is de onafhankelijkheid van de raciale toon. Er wordt te vaak gebruik gemaakt van Sy als een getypecaste acteur in een verhaal waarbij dat eigenlijk niet past. Het lijkt soms zelfs alsof de dialogen hier lastminute op aangepast zijn. Regisseuze Lorraine Lévy vervalt te vaak in het neerzetten van typetjes en dat is eeuwig zonde. Sy heeft al een aantal keer laten zien dit absoluut niet nodig te hebben. Ook het volk in het dorpje dat Dr. Knock gaat genezen bestaat voornamelijk uit figuren die uit een overdreven jaren 50 zijn komen wandelen. En het werkt op de zenuwen.
Dr. Knock had de afslag kunnen nemen die Intouchables nam, wegstappen van stereotypes en die juist bevechten. Achter die stereotypes zit namelijk een persoon en het verhaal van die persoon had Lévy (die ook verantwoordelijk was voor het scenario) beter kunnen kiezen om te vertellen in haar film. Wel weet ze samen met cinematograaf Emmanuel Soyer het verhaal mooi op beeld te brengen. Er valt genoeg te genieten voor de liefhebbers van het Franse platteland, die graag wegdwaalt in die kleine dorpjes op vakantie in Zuid-Frankrijk. De plaatjes maken helaas niet alles goed. De persoon die de film nog enigszins weet te redden en er uiteindelijk een plezierige rit van maakt is uiteraard Omar Sy. De acteur weet het script naar zijn hand te brengen en de kijkers mee te trekken in verhaal. Daarmee is het toch nog een enigszins geslaagde missie.
