Middle-earth: Shadow of War

Laat de koppen van orks en uruks maar weer door de lucht zeilen, want eindelijk kunnen we ons gaan vermaken met Middle Earth: Shadow of War, het vervolg op Shadow of Mordor uit 2014. Met onder andere een uitbreiding op het veel geprezen nemesis-systeem en siege battles waarbij je je eigen ork-leger kan aanvoeren belooft Shadow of War een spektakel te worden waar menig Lord of the Rings-fan naar heeft uitgekeken. Tijd dus om mijn zwaard weer op te poetsen en wat orks in elkaar te meppen.

Shadowofwar1

Shadow of War begint waar Shadow of Mordor ophield: de ranger Talion en elvenprins Celebrimbor hebben een nieuwe ring of power gemaakt waarmee ze Sauron hopen te verslaan. De twee worden echter ontvoerd door Shelob die de ring wil hebben, en deelt daarbij ook een visioen met Talion dat de stad Minas Ithil op het punt staat om te vallen. Minas Ithil heeft een Palantír in bezit die Sauron kostte wat kost wil hebben, dus de twee vertrekken naar Minas Ithil om Sauron dwars te zitten.

Het grootste gedeelte van de tijd ben je bezig met wat het eerste deel zo leuk maakte: de legers van Sauron in mootjes hakken en ook nu voelt het weer fantastisch als je een brute executie uitvoert en als eenmansleger hele hordes orks wegvaagt. Het fantastische combo-systeem zoals we ook kennen uit de Batman-games keert ook terug in Shadow of War en voelt solide, en het animatieteam verdient complimenten voor de vloeiende bewegingen van zowel Talion en de orks tijdens de gevechten.

Daarnaast heeft Monolith een goed gevoel van wat Lord of the Rings-fans vet zouden vinden in Shadow of War: naast de caragors en de graugs kun je nu ook draken berijden en knok je tijdens het verhaal ook nog even een rondje met een balrog. Het is jammer dat naast het hoofdverhaal er voornamelijk sidequests zijn die meer dienen om spelers bezig te houden dan echt leuk te zijn, zoals minipuzzels die de gedachten van Shelob bevatten en het beklimmen van torens voor fast travel (ugh).

Shadowofwar3

De echte kracht zit net zoals bij Shadow of Mordor echter in het nemesis-systeem, dat flink is uitgebreid ten opzichte van het vorige deel. Orks zijn nu onderverdeeld in tribes zoals de dark tribe die zich specialiseert in stealth en de machine die gebruik maakt van explosieven en crossbows. Daarnaast zijn de orks nog steeds een stelletje gevarieerde idioten die voor de nodige hilariteit zorgen, zoals een bard-ork die een serenade voor je zingt voordat hij je probeert te vermoorden en Bruz the Chopper, die je grappige tips geeft hoe je leger in Shadow of War werkt wanneer je orks begint in te lijven met de ring of power.

Over legers gesproken: een van de beste nieuwe features van Shadow of War zijn de siege battles, waarbij je ork captains in je leger rekruteert om de fortresses in de regio aan te vallen en de leider, genaamd de overlord te onttronen. Het kan even duren voordat je een leger bij elkaar hebt, maar het eindresultaat is een spectaculair gevecht waar honderden orks onder jouw bevel de vesting aanvallen. Daarnaast zijn je orks geen passieve hulpjes meer zoals in Shadow of Mordor. je kan ze levellen in de Fighting Pits en ze hebben een bepaalde mate van loyaliteit bij Talion: wanneer je ze slecht behandelt tijdens gevechten zullen ze hun biezen pakken en terug naar Sauron gaan. Het is jammer dat naast de uitbreiding van het nemesis-systeem en de siege battles niet echt veel nieuwe dingen zijn toegevoegd bij Shadow of War ten opzichte van zijn voorganger, maar dat gezegd hebbende speel je Shadow of War ook voornamelijk om orks in elkaar te rossen.

Shadowofwar2

Gameplaywijs zit het dus wel snor met Shadow of War, maar datzelfde kan niet gezegd worden van het verhaal. Talion was voor mij in Shadow of Mordor al geen interessant personage en het verhaal van Shadow of War maakt het er niet beter op, omdat Monolith de lore van Lord of the Rings wel heel vrij interpreteert waardoor het soms meer voelt als een hack-and-slash in een generiek fantasy-universum dan een echte Lord of the Rings-game. De personages die het verhaal ondersteunen helpen daar ook niet echt bij: de soldaten Baranor en Idril zijn bijvoorbeeld oppervlakkig qua persoonlijkheid en hun verhaallijnen gaan nergens heen.

Wat wellicht de problematiek met het verhaal van Shadow of War het beste samenvat is Shelob. In Shadow of War is Shelob geen monsterlijke spin, maar een aantrekkelijke vrouw in een cocktailjurk die gescheurd is op strategisch gekozen plaatsen. De verdediging van Monolith voldoet technisch gezien - Shelob is de dochter Ungoliant die van gedaante kon veranderen en Shelob heeft deze kracht geërfd - maar waarom Shelob geen gigantische fuck-off spin kan zijn zoals ze altijd is geweest snap ik niet. Het voelt als een reden die verzonnen is nádat sexy Shelob is ontworpen in plaats van daarvoor en het is zo'n - bij gebrek aan een beter woord - creatieve interpretatie van de lore dat het genoeg is om Tolkien radslagen te laten maken in zijn graf.

Zelfs als je de lore even laat voor wat het is, Shelob omtoveren in een sexy femme fatale is een designkeus die niet meer origineel is en wat ik al vaak genoeg gezien heb in games. Er zijn vele originele manieren om Shelob in het verhaal te verwerken als je het zo graag wilt en haar interpreteren als sexy Shelob reken ik niet tot de mogelijkheden.

Shadowofwar4

2017 wordt zo ongeveer het jaar van de lootbox en ook Shadow of War ontkomt er niet aan. Het hele concept 'microtransacties' is een heel debat op zich en laat ik in deze review maar achterwege, maar Warner Bros. maakt het wel heel erg bont in Shadow of War. In het hoofdmenu krijg je al gelijk de optie om lootboxes te kopen en ondanks de belofte van Monolith "dat alles in de lootboxes ook te krijgen is door te spelen" en "dat dit alleen maar dient om tijd te besparen" wordt het je wel heel erg door de strot geduwd. Here's the thing: waarom zou ik extra geld willen neerleggen om tijd te besparen in een game die gemaakt is voor single-player? Een goed voorbeeld hiervan is de XP-boost die je kan krijgen in de boxes. Waarom? Het is grotendeels singleplayer! Ik geef niks om mijn level in single-player omdat ik niemand heb om het mee te vergelijken waardoor het relevant zou worden!

Wat wellicht het meest grove van Shadow of War is, is dat het er alle schijn van heeft dat de ontwikkeling ervan zo gedaan is om spelers met de bovenstaande filosofie alsnog hun portemonnee te laten trekken. Dit is het beste te zien in act III en IV, die tot zo'n ellenlange grind zijn gemaakt dat je eerder geneigd bent je portemonnee te trekken om de game wat sneller uit te spelen. Een game die 60 euro kost zó ontwerpen dat je probeert nog meer geld van je spelers af te troggelen, dat vergt lef (en toont een schokkend gebrek aan ethiek) van de kant van Warner Bros. en Monolith om dit spelers voor te schotelen.

(En dan hebben we het nog niet eens gehad over de season pass waarbij je 40 euro moet neertellen voor wat in feite beloftes zijn.)

Shadowofwar5

Shadow of War is zeker vermakelijk maar de minpunten zijn groot en constant te merken tijdens de hele game. Monolith wist dat een van de sterkste kanten van Shadow of Mordor het nemesis-systeem was en breidt daar ook goed op uit met onder andere meerdere ork-klans, en nog steeds zijn de gevechten gaaf en leuk. Maar afgezien van de siege battles is er verder geen andere grote toevoeging bij Shadow of War en is de rest van de game volgestopt met collectibles die voornamelijk het doel hebben om de speelduur kunstmatig op te rekken. Monolith heeft daarnaast het werk van Tolkien wel heel vrij geinterpreteerd dat het af en toe niet meer als een Lord of the Rings-game voelt, en de microtransacties worden duidelijk op elke manier geforceerd in de game.

Hoewel de game in de kern veel speelplezier kan bieden en ik nooit een neiging heb gehad om de game weg te leggen, is het alleen voor de echte fanaten mogelijk om de prijs van 60 euro te rechtvaardigen en zelfs dat kan voor sommigen moeilijk zijn. Voor de nieuwsgierigen die alles wat Shadow of War biedt leuk lijkt, is het beter om Shadow of Mordor te kopen. 

Pluspunten
Minpunten
  • Orks afslachten nog steeds bruut en leuk
  • Nemesis-systeem goed verbeterd
  • Siege battles zijn episch
  • Verder niet bijzonder veel nieuws toegevoegd
  • Verhaal onder de maat
  • Microtransacties
Gespeeld op pc. Ook verkrijgbaar voor PlayStation 4 en Xbox One.