RiME

Het heeft een tijdje geduurd, maar RiME is dan toch eindelijk beschikbaar. Van Microsoft-exclusive naar Sony-exclusive om uiteindelijk als multiplatform-titel naar beide te komen, zelfs Nintendo Switch krijgt later dit jaar een release. Inmiddels is RiME ruim vijf jaar in ontwikkeling geweest, normaal gesproken geen goed teken. Is het nieuwste werk van Tequila Works een uitzondering op de regel?

De Spaanse ontwikkelaar heeft niet zo'n enorm goede staat van dienst, want hun enige eerdere project, Deadlight, was nou niet erg indrukwekkend. Toch sprong RiME bij velen erg in het oog door een interessante setting en de belofte van een sfeervol avontuur. De vergelijkingen met games als Shadow of the Colussus, The Legend of Zelda en Journey waren snel gemaakt, dat zijn toch niet de minste titels.

RiME gaat over een mysterieus jongentje, gestrand op een mysterieus eiland. Spelend als het jongentje, en geleid door een schattig vosje, gaat de jongen op zoek naar antwoorden. Waarom is hij hier? Wat is er gebeurd, en wat is de betekenis van dit eiland? Bijster origineel is dit inmiddels niet meer, maar het is alsnog voldoende om je interesse te wekken. Wat daarbij helpt is een artstyle die mij vooral deed denken aan The Witness, en het feit dat je doel snel gevisualiseerd wordt: een gigantische toren op het eiland waar je, hopelijk, antwoorden zal vinden.

Wat echter niet helpt is dat het eerste uur van RiME duidelijk de zwakste is van de hele game. De game neemt je later mee naar sfeervolle locaties, maar tijdens de opening merk je daar bijzonder weinig van. Het is vooral een grote open locatie waar weinig te beleven valt, en de puzzels van laag niveau zijn. Later in de game wordt alles wat meer lineair, en daardoor ook beter. Het verhaal begint op te pikken, de puzzels origineler en locaties visueel indrukwekkender.

Maar dat betekent niet dat alle problemen opgelost zijn. De controls zijn niet om over naar huis te schrijven, het platformen voelt aan de ene kant klungelig en indirect. Aan de andere kant vergt RiME nauwelijks enige timing of andere vorm van vaardigheid. Het is vooral veel klimmen en klauteren, de enige uitdaging die hierin zit is het besturen van de camera, en die lijkt nu net niet altijd te willen meewerken. Sowieso is de camera, met een belachelijk lage gevoeligheid die niet is aan te passen, één van de 'villains' in de game.

En dat brengt me naar de volgende boosdoener: de performance. Hoewel laadtijden erg schaars zijn, zijn ze onnodig lang. Dit is nog te vergeven, zeker aangezien RiME het niet bepaald van zijn tempo moet hebben, maar veel erger is de framerate. In ieder geval op Xbox One zijn er maar heel weinig games die zo slecht lopen als RiME. Het is niet eens dat de game zo veel last heeft van framedrops, de gehele game loopt vrij consistent rond de 20 fps, als die dat überhaupt haalt. Vooral in grote open locaties houdt de console het maar moeilijk bij, en als je dan het lef hebt de camera ook nog te draaien, kan je de individuele frames bijna tellen. Als het even tegen zit blijft het beeld zelfs enkele seconden hangen, of houdt de game het helemaal voor gezien. Werkelijk onacceptabel.

Dan kan je zo'n sfeervolle game hebben, maar de omstandigheden van performance en controls zorgen ervoor dat het maar lastig is jezelf te overtuigen om door te spelen. Ondanks dat de puzzels en het verhaal af en toe uit onverwachte hoek komen, is het grotendeels een beetje rondrennen, wat dingen verzamelen, klimmen en herhalen.

En dan is er nog de adviesprijs van €30. Voor dat bedrag krijg je een mysterieuze, sfeervolle puzzel-platformer die je zo'n zes tot acht uur zal bezighouden. Het kan lonen om af en toe van het pad te gaan en te verkennen en mogelijk collectibles te vinden, maar het is maar de vraag of dit je voldoende zal motiveren voor een eventuele tweede playthrough. Puzzelgames staan sowieso niet echt bekend om hun herspeelbaarheid, laat staan als deze het vooral van de sfeer moeten hebben. Gezien de performance een dappere keuze om dan zo'n hoge adviesprijs toe te passen.