Yo-Kai Watch 2: Fleshy Souls

Yo-Kai Watch was een leuke ervaring, zoals ook in mijn review van de game is te lezen. Deel twee valt in vergelijking een beetje tegen. Niet dat de game slecht is, maar er zijn te weinig verbeteringen op te merken om mijn interesse even lang vast te houden als het eerste deel.

Het verhaal begint bij het verdwijnen van jouw Yo-Kai Watch. Je horloge, jouw middel om de verschillende Yo-Kai te kunnen zien en ontdekken, wordt gestolen door twee figuren (uiteraard Yo-Kai) die liever niet hebben dat jij je bemoeit met hun wereld. Je wordt wakker en al snel is duidelijk dat je geen herinneringen meer hebt van Yo-Kai of de gebeurtenissen in deel één. Een interessant uitgangspunt van de game, maar helaas heb je nog geen tien minuten later je Yo-Kai Watch en je herinneringen alweer teruggevonden. 

Wat volgt is een iets te lange tutorial tocht waarin je niet alleen het begin van deel één opnieuw doet (je loopt naar specifieke locaties uit het begin van deel één om dezelfde dingen tegen te komen als in deel één) en waaruit blijkt dat er eigenlijk niet veel veranderd is.  Het vechten werkt hetzelfde, de typen Yo-Kai zijn hetzelfde, het vangen van Yo-Kai werkt jammerlijk genoeg hetzelfde. Toegegeven, het systeem werkt en net als Pokémon hoeft het hele systeem niet overhoop gegooid te worden, maar een paar veranderingen waren zeer wenselijk geweest.

Het vechtsysteem is bijvoorbeeld redelijk passief. Aanvallen en abilities worden automatisch uitgevoerd en de enige input die je hebt zijn het pinnen van vijanden (om specifieke vijanden aan te vallen), het activeren van ultimates en het rouleren van je Yo-Kai. Je vecht met drie Yo-Kai tegelijk, maar kunt er zes in je team hebben. Door te draaien op het touchscreen, kun je realtime je samenstelling veranderen. Gaat een Yo-Kai bijna dood? Rouleer hem. Heb je extra heals nodig? Draai rond tot je tweede healer erbij is gekomen. Het systeem werkt nog steeds goed, maar na deel één te hebben gespeeld voelt het nu toch een beetje erg passief. Er is een online multiplayer aan toegevoegd waarin je vecht tegen andere spelers, maar hier heb je eigenlijk hetzelfde probleem. Combat is passief.

Ook het vangen van Yo-Kai werkt helaas nog hetzelfde. Om Yo-Kai te vangen moet je ze bevrienden. Hoe bevriend je ze? Nou, redelijk willekeurig naar het schijnt. Door het juiste eten te geven aan Yo-Kai vergroot je de vangkans, maar zelfs dan is deze niet 100%. In tegenstelling tot een game als Pokémon heb je per encounter ook maar één vangkans, aangezien je de Yo-Kai moet verslaan om hem te kunnen bevrienden. Gebeurt dit niet: pech, zoek een volgende Yo-Kai en probeer het opnieuw. Het voelt onnodig grindy en erg frusterend als je na tien pogingen nog steeds de Yo-Kai niet hebt kunnen vangen. Ik had echt gehoopt op verbetering in dit systeem, maar helaas is dat niet het geval.

Het is jammer dat Yo-kai op dit soort vlakken weinig vernieuwing of verbetering toont, want verder blijft het een vermakelijke game. Zeker qua worldbuilding zijn er stappen gemaakt. De wereld is en voelt groter dan deel één met meer gebieden om te ontdekken en dat is deels omdat je terugreist naar de wereld van zestig jaar geleden (jaja, tijdreizen) om daar de origine van de eerste Yo-Kai Watch mee te maken. Niet alleen zijn er nieuwe gebieden om te ontdekken en nieuwe manieren om deze gebieden te ontdekken, maar er wordt dus daadwerkelijk gewerkt aan een groter universum binnen de franchise. Iets wat ik alleen maar kan aanmoedigen, want de stijl en setting blijven aantrekkelijk voor jong en oud. Thematisch gezien kan het allemaal wellicht iets volwassener, maar als luchtige game is het prima te behappen.

Waarschijnlijk ervaren fans van de serie sommige punten trouwens totaal anders. Iets waar ik wel om kon grinniken is het feit dat ik Google nodig had om sommige puzzels op te lossen. Er zijn quizzen van één vraag toegevoegd, waarin je een Yo-Kai als antwoord moet geven. Dit kan diverse voordelen geven, zoals korting in een winkel op items. Het probleem: ik had geen flauw idee. Stel me vragen over Pokémon dan weet ik ze allemaal, maar hier had ik geen idee welke Yo-Kai bedoeld werd. Als je de serie hebt gekeken en je speelt deel één loyaal door en je bent geïnteresseerd in de serie weet je dit wel, maar ik had geen idee. De jonge generatie gamer gaat dus honderd procent genieten van deze game, terecht ook, maar voor de oudere garde is er wellicht beter te vinden. Een vermakelijke game in een serie met potentie, waar het aan Level-5 ligt in hoeverre de potentie wordt gehaald. Oh, en Level-5, schiet eens op met het lokaliseren. Dat deze game drie jaar na Japan en twee jaar na Amerika hier uitkomt is natuurlijk schandalig.