CD: Ronnie Baker Brooks - Times Have Changed
Een release die we zeker niet aan ons voorbij kunnen laten gaan is er een van Ronnie Baker Brooks. Dat zit in het feit dat het al weer tien jaar geleden is dat deze soul- en bluesgitarist een eigen album heeft uitgebracht. Met Times Have Changed doet Ronnie weer van zich spreken.
Na The Torch (2016) deed Ronnie een aantal memorabele shows, om vervolgens anderen te helpen met productie en liedjesschrijven. Ronnie is voor alle duidelijkheid de zoon van Lonnie ‘Guitar Jr’ Brooks, een blueslegende uit Chicago. Hij komt dus uit een muzikaal nest. Dan weet je ook waarom Ronnie eveneens met een behoorlijke gave van gitaarspelen zit opgescheept.
Dit nieuwe album wordt met aardig wat top-gastmuzikanten opgeleukt. Wat te denken van Steve Cropper, de originele gitarist van The Blues Brothers Band. Maar ook Eddie Willis kwam voor een song opdraven. Dat is een gitarist die in de studioband van Motown zat en onder andere te horen is op ‘Please Mr.Postman’ (The Marvelettes) en ‘You Keep Me Hanging On’ (The Supremes). Om bij deze tijd te blijven, voegt ook Angie Stone een paar waanzinnige noten toe. En natuurlijk doet, niet te vergeten, ook zijn eigen vader Lonnie mee op een nummer.
Het album gaat zeer voortvarend van start met ‘Show Me’, een soulklassieker van Otis Redding. Het kenmerkende gitaargeluid van Cropper geeft je inderdaad een waar Blues Brothers gevoel. Het opvolgende ‘Doing Too Much’ is lekker funky, maar een beetje gezapig. Dat wordt niet direct goed gemaakt met het instrumentale ‘Twine Time’, waarop vader Lonnie zijn kunsten mag vertonen. Het klinkt best lekker, maar wederom ontbreekt een beetje spanning. ‘Times Have Changed’ is aan het eind onderworpen aan wat hiphop invloeden, wat het nummer dat op een halve riff van ‘Hey Joe’ leunt, wel ten goede komt. ‘Long Story Short’ is met de flinke dosis soul en funk een van de meer aanstekelijke nummers van de cd, maar is tekstueel nou niet bepaald ijzersterk en origineel, met het refrein ‘I got the Blues’. ‘Give Me Your Love’ waarop Angie Stone te horen is, lijkt zo uit het repertoire van Barry White & Love Unlimited Orchestra te komen. Ook de subtitel tussen haakjes ‘Love Song’ ligt er dik bovenop. Het klinkt prima en strak, maar wederom is de originaliteit ver te zoeken. ‘Give the Baby Anything the Baby Wants’ en ‘Old Love’ kunnen daar eveneens geen andere draai aangeven. Met ‘Come On Up’ word je wel weer aan het dansen gezet. De opzwepende soul swingt de pan uit, maar ook hier ontbreekt de spanning. Zo had een leuke break met drumsolo ook weleens aardig geweest. De laatste twee nummers van de cd, ‘Wham Bam Thank You Sam’ en de afsluitende ballad, ‘When I Was We’, spelen wat dat betreft ook op safe, en passen in het repertoire van menig bluesband.
Met ‘Times Have Changed’ heeft Ronnie Baker Brooks een album afgeleverd, waar je de avond wel mee doorkomt, in je luie stoel met sigaar en glaasje wijn. Helaas heeft Brooks ook voor veiligheid gekozen en doet weinig enerverends op deze nieuwe schijf. Het heeft ertoe geleid dat het een wat vlak en tam album is geworden, dat uiteindelijk niet de middelmaat kan ontstijgen. Kortom, het is toch wel een wat teleurstellende plaat geworden. Van een artiest als Brooks mag je meer verwachten.
