Split

Toegegeven, we hebben deze film in eerste instantie gemist. Maar een nieuwe film van voormalig wonderkind maar inmiddels tegenvallend regisseur M. Night Shyamalan die in de donkere maanden in de bioscoop wordt gedropt, wekte niet onze interesse. Toch kwam er mond-tot-mondreclame op gang en moesten we deze film uit nieuwsgierigheid aanschouwen. Daarom toch, iets later dan normaal, een review van onze kant.

Split vertelt over drie meisjes die ontvoerd worden door Kevin. Of Barry. Of Hedwig. James McAvoy speelt een ontvoerder die te maken heeft met 23 verschillende persoonlijkheden. Sommige van die personages hebben de overhand, anderen komen slechts af en toe naar voren. Helaas nemen de meer instabiele personen het langzaam maar zeker steeds meer over, waardoor een van de minder stabiele karakters tot de ontvoering van de drie meiden overgaat. Er volgt een verwarrend kat-en-muis spel tussen de ontvoerder en de dames die langzaam escaleert in een zinderende climax. 

Split McAvoy

M. Night Shyamalan is een regisseur apart. Hij gooide hoge ogen met The Sixth Sense en Unbreakable, maar daarna ging het snel bergafwaarts. Signs had nog enige potentie, maar films als The Village en The Happening waren het aanzien niet waard. Gooi daar ook box-office flop The Last Airbender bij en je hebt een carrièrre die aan zijn einde is. Shyamalan is hierna dus aan de slag gegaan met Split, en heeft daarmee misschien zijn carrière een nieuwe boost gegeven.

De film is namelijk verrassend goed. De film heeft alle elementen van een spannende thriller. Er is meer dan voldoende spanning die direct in het begin start. De langzame escalatie werkt bijzonder efficiënt, waarbij er voldoende achtergrond wordt gegeven over de aandoening van de ontvoerder maar we ook langzaam meer te weten komen over één van de ontvoerde dames. Het unieke selling point is natuurlijk de acteerprestatie van James McAvoy. Hij lijkt haast moeiteloos te wisselen van rol en puur op zijn gedrag leer je te herkennen welk personage hij op dat moment is. Dat verschil zit hem vaak in de nuances maar vaak ook in hele overdreven dingen, zoals de momenten dat hij in een vrouw verandert maar eigenlijk enkel verwijfd over komt. Hetzelfde gebeurt als hij Hedwig is, één van zijn karakters die nog maar 9 jaar oud is. McAvoy probeert met een slisstemmetje de kinderlijkheid over te brengen maar het is misschien wat simpel. Desalniettemin is het een goed gespeelde rol die zeker de film maakt tot wat hij is.

Split McAvoy

Een aantal onderdelen van de film zijn wat langgerekt waarbij de aandacht mogelijk wat verslapt en ook wordt er hier en daar voor een simpele oplossing gekozen. Ook zit er wat minder subtiele thematische symboliek in de film verwerkt waarvan je ogen zullen rollen. Het is dus een typische Shyamalan film zoals we die kennen maar dit keer wel erg lekker wegkijkt.