World of Final Fantasy

Final Fantasy bestaat al bijna dertig jaar. Elk deel is altijd weer lang wachten op de release om daarna weer met gemak 50 of meer uur erin te kunnen stoppen. Natuurlijk zijn er betere en mindere delen en over de laatste delen zijn de meningen verdeeld. Volgende maand mag het heel lang in ontwikkeling zijnde Final Fantasy XV gaan bewijzen dat Square Enix de serie weer naar de top kan brengen. Maar Square Enix heeft een tweede Final Fantasy-game die deze maand is uitgekomen. Maakt World of Final Fantasy het wachten een stuk dragelijker, of worden we nog nerveuzer of de grote XV het allemaal wel waar kan maken?

Het verhaal begint met Lann en Reynn. Ze zijn broer en zus. Lann is nogal de domme gans van het spel, neemt sommige dingen wel erg letterlijk, maar is in ieder geval nooit bang om te vechten. Reynn is de slimmerik en vraagt zich veel meer af wat ze aan het doen zijn. De twee hebben wel eens woorden, maar ondertussen hebben ze niet in de gaten dat ze in een andere dimensie zijn waar de tijd stil staat. Totdat Enna Kros met haar vreemde huisdier Tama langskomt. Lann en Reynn leren dat ze al heel lang geheugenverlies hebben en niets weten over waar ze vandaan komen en wie hun ouders zijn. Enna Kros wil hen om onbekende reden helpen en geeft ze een portaal naar Grymoire, een andere wereld. Hier zullen ze hun geschiedenis leren en hun toekomst.

World of Final Fantasy-review (Foto: Square Enix)

Wat zijn de Mirages, waarom wil de Federatie heel Grymoire zijn bezit hebben en hoe moeten ze met z'n tweeën een enorm leger met soldaten en magiers tegen gaan houden? En hoe zit het nu met hun ouders en wie is Enna Kros eigenlijk? Heel wat vragen dus, en heel wat meer vragen komen er tijdens hun avontuur naar boven. Maar eerlijk gezegd is het verhaal niet het sterkste punt van World of Final Fantasy. Wel met wat leuke twists, zoals de Girl Who Forgot Her Name die de geschiedenis kan manipuleren en je meteen aan Alice in Wonderland laat denken. Het verhaal is meer een middel om al die oude bekende helden, summons en monsters in een gezamenlijke wereld te proppen.

Een wereld die er overigens fantastisch uit ziet. Er wordt gebruikgemaakt van het tilt-shift-effect, bekend van eerdere games als Simcity. De superaaibare Chibi-stijl komt helemaal over in de kleurrijke omgeving en ik ben alleen maar blij dat ze niet geluisterd hebben naar de haters die alles maar in eenzelfde standaard stijl willen hebben. Het kinderlijke past gewoon bij de Pokémon-achtige gameplay, zeker met het eigenlijk best idioot uitziende stackingsysteem. Het is alleen jammer dat de voice-acting bij sommige personages geheel uit schiet. Tama is echt te pieperig en haar spraakgebrek daarbij helpt zeker niet mee om haar leuk te maken. Het is jammer dat veel van de stemmen zo hoog moeten zijn. Terwijl er ook echt wel passende stemmen bij andere helden te horen zijn.

World of Final Fantasy-review (Foto: Square Enix)

Je gaat enorm veel monsters verzamelen in World of Final Fantasy. Je kunt er maar een per soort vangen, maar die kun je trainen door ze deel te laten nemen aan gevechten. Door ze te levelen krijgen ze meer levensmeter, attributen als strenght, defense, magie en agility. Maar het gros van je tijd gaat zitten in de sp-punten die je ermee verdient. Hiermee kun je een skill-grid vullen. Dit grid is het best te vergelijken met Final Fantasy X, maar dan niet zo bizar groot. Er zijn allemaal nodes en elke node geeft of een nieuwe vaardigheid of extra punten in een attribuut. Je kunt ook nodes zelf vullen met gevonden items die daarvoor zijn gemaakt.