Fallout 4: Far Harbor
Far Harbor is de derde uitbreiding van Fallout 4. Het speelt zich af op een afgelegen rotseiland bij de kust van Maine. De uitbreiding heeft een fors nieuw speelveld te bieden, alsook vernieuwingen op het gebied van vijanden, questlines, wapens, armor en meer.
In Far Harbor wordt de speler in opdracht van ons aller bekende detective Nick Valentine op de boot gezet om een compleet nieuwe regio te ontdekken. Far Harbor is een apart gebied dat via een specifieke locatie bereikbaar is. Een jonge vrouw wordt vermist op het vasteland en aan jou de taak om haar te vinden.
Je bent nog niet van de boot af of de locals beginnen al aan je kop te zeuren of je ze een gunst wil verlenen. Uiteraard moet je eerst het vertrouwen winnen van de lokale bevolking voordat ze iets los willen laten over de vrouw waar je naar op zoek bent. Vrij snel wordt duidelijk dat het eiland kampt met een onheilspellend probleem: het is omgeven door een geheimzinnige, nucleaire mist. Deze mist blijft meestal op afstand, maar soms wordt het hele eiland erin gehuld, zoals nu.
De prominent aanwezige mist in Far Harbor is enerzijds irritant omdat je zicht ernstig wordt beperkt en het heel lastig wordt om vijanden vanaf lange afstand te bestoken. Aan de andere kant zorgt het voor een bijzonder sfeertje; het eiland bevat grote rotspartijen, gifgroene moerassen en enorme bospartijen. Dit in combinatie met 'the fog' levert naast een verraderlijke sfeer ook mooie beelden op.
Er zijn weer een aantal partijen waar je je bij kunt voegen. Acadia, een van belangrijkere locaties in de uitbreiding, is een commune bestaande uitsluitend uit Synths. Aan het hoofd van de commune staat DiMA, een bijzondere robot/synth-achtige met een uitgebreid verhaal. Daarnaast is er een prominente rol weggelegd voor de Children of Atom, die er heilig van overtuigd zijn dat de mist onderdeel is van hun verknipte, religieuze sekte. Verder is de lokale bevolking van Far Harbor een soort faction op zich; het is ook waar je kennis maakt met de alcoholische Old Longfellow, een doorgewinterde eilandbewoner die de weg door de dichte mist kent als zijn broekzak. Old Longfellow wordt een mogelijke companion nadat hij je wegwijs heeft gemaakt naar Acadia. Op zich wel een prima kerel, maar veel boeiends heeft 'ie ook weer niet te vertellen (of ik was simpelweg niet geliefd genoeg).
Er is ontzettend veel te doen in Far Harbor. De compleet nieuwe map van het gebied (waar de locatie 'Far Harbor' slechts deel van uitmaakt) is bezaaid met gedrochtelijke schepsels, compleet misvormd door de extreem nucleaire mist. Mocht je al jeuk krijgen van smerige beesten als rad roaches en radscorpions dan staat je wat te wachten. Naast reusachtige bidsprinkhanen en salamanderachtigen was de albino hermit crab wel de meest memorabele kennismaking. Deze immense krabachtige is zo groot dat zijn reet net in de trailer van een vrachtwagen past, die hij vervolgens gebruikt als verlengde van zijn lichaam.
Far Harbor staat bol van de quests. Een groot deel van de sidequests bestaat uit oppervlakkige karweitjes, de bekende fetch-quests. Toch zijn er ook een aantal quests die me vast wisten te houden. Dat heeft voor een groot deel te maken met de narrative en de NPC's in Far Harbor, die overduidelijk veel aandacht hebben gekregen. Dat is goed te merken in de moeilijke en soms zelfs deprimerende keuzes die je moet maken. In veruit de meeste dialogen in de gewone game koos ik voor een sarcastische repliek omdat het bij vlagen best grappige reacties oplevert en het vrijwel nooit negatieve gevolgen heeft voor de uitkomst van een gesprek. In Far Harbor was ik veel sneller geneigd om wat serieuzer te reageren en dat zegt best wat over de inspanningen die Bethesda heeft geleverd voor dialoog. Dit gold vooral voor de eerdergenoemde DiMA, die naast zeer charismatisch ook een paar zeer interessante plottwists weet te introduceren.
In het wapendepartement is ook aardig wat leuk nieuw speelgoed uit te proberen. Behalve een paar niet-zo-heel-indrukwekkende wapens als de lever action rifle en de radium rifle is er ook de harpoon gun, die perfect past bij de setting van Far Harbor. Met de harpoon gun kunnen vijanden gespiest worden en als zodanig gebruikt worden als wanddecoratie. Dat levert leuke momenten op, zeker als je tegenover trappers staat, de Raider-equivalent binnen deze uitbreiding. Dit nietsontziende tuig blijkt nog behoorlijk pittig en komen uiteraard weer in allerhande geuren en kleuren. De trappers zijn tevens de dragers van de meeste nieuwe items binnen Far Harbor, dus looten die hap.
De leukste dingen in Fallout-games, al sinds deeltje 1, zijn vaak de willekeurige encounters. In Far Harbor is dit ook weer regelmatig het geval. Zo zag ik op een zeker moment een neergestort vliegtuig in de verte die het uitchecken wel even waard bleek. Het vliegtuigwrak bleek te zijn omgebouwd tot een geïmproviseerde woonhut door een pacifistische super mutant die daar een hondenfokkerij was begonnen. Tijdens een goed gesprek bood de mutant nog even zijdelings een aantal waakhonden aan, die me konden helpen verschillende settlements te verdedigen. Een uurtje later zag ik een enorm televisiescherm door de mist heen schemeren. Bij nadere inspectie bleek het een enorme drive-in bioscoop te zijn waar zo'n 15 ghouls ademloos naar stonden te kijken, niet gehinderd door het kabaal van mijn aanwezigheid. Het zijn dit soort momenten die de 'new-gen' Fallout-games voor mij - als enigszins sceptisch geworden Fallout-fan - weer leuk maken.
Seizoenspashouders hebben van alle drie uitbreidingen waarschijnlijk het meest uitgekeken naar Far Harbor. Dit blijkt terecht; Bethesda heeft een keurige toevoeging geleverd met Far Harbor die vooral een heleboel bang voor buck biedt. Een aantal personages en quests zijn met veel zorg uitgewerkt en de mistige sfeer op het eiland biedt een topsfeertje. Zet vooral ook regelmatig even je radio uit, mocht je daar graag naar luisteren. De ambient muziek past perfect bij het onheilspellende karakter van Far Harbor.
