DiRT Rally

“Links 2, kijk uit voor de sprong, rechts 6 en snijd niet af!”. ’s Nachts word ik nog steeds badend in het zweet wakker omdat iemand mij commandeert hoe ik moet rijden. De afgelopen drie maanden kwamen er drie toppers van rallyspellen uit en DiRT Rally is nu aan de beurt. Maar dan moet de bijrijder wel even zijn mond houden om dit verhaal te typen.

 

DiRT Rally is een simulatie racegame in hart en nieren. Geen mooie menuutjes, geen leuke filmpjes, helemaal niets van dat. Je kiest je race, je racet rond, en je start daarna weer een nieuwe race. Daarom valt het op dat de trainingsmodus, of eigenlijk de introductiemodus, zo karig is. Het enige wat je krijgt zijn een paar filmpjes en daar moet je het mee doen. Normaliter ben ik geen fan van trainingsmissies of trainingsmodi, maar in een game zoals deze had ik wel weer graag een trainingsrondje willen doen.

 

De karigheid, of het ontbreken ervan, zet door in het verhaal. Je racet, je krijgt geld, je racet, je krijgt meer geld, koopt een nieuwe auto voor een nieuwe klasse, je racet, koopt wat monteurs, en zo gaat de hele cyclus door. Hoewel er voor elke klasse meerdere auto’s zijn, die merkbaar anders rijden, moedigt het spel je niet aan andere auto’s te kopen. Hoe meer kilometers je rondrijdt met dezelfde bolide, hoe meer je crew uit dezelfde auto weet te halen. Natuurlijk kun je zelf tweaken aan je auto en dat gaat behoorlijk ver voor een console racer, maar dit haalt het nog steeds niet bij een game zoals iRacing. Daarbij, DiRT Rally is nog steeds hardcore vergeleken met een Need For Speed.

 

Dat zet zich door naar hoe de game eruit ziet. DiRT Rally gaat niet door voor de koelkast vanwege de graphics, maar wat belangrijker is, is dat ik geen popups en framerate drops heb meegemaakt op mijn PlayStation 4. Hoe de game er uit ziet, is alleen leuk voor diegene die samen met jou in de woonkamer zit, maar tijdens het racen heb ik geen enkel moment gehad dat ik dacht “Ik parkeer mijn bolide ff in de berm en ga van het uitzicht genieten.”. Echter, mijn auto lag de eerste uren vaker in de berm dan ik had gewild. Dat kwam vooral omdat ik te veel bezig was met sturen en te weinig met het luisteren naar mijn bijrijder. Wil je liever naar mooie auto’s kijken in de replay, dan is dit niet de game die je zoekt.

Het racen viel mij de eerste uren zwaar, maar dat lag vooral aan mijzelf. Ten eerste wilde ik overal afsnijden waar je meestal mee wegkomt in andere racegames, maar niet in DiRT Rally. Behalve dat obstakels dicht bij de track liggen, zijn de wegen ook smal. Soms zelfs zo smal, dat je met een klein stuurfoutje de controle over je auto verliest en je dus van de berg afflikkert. Je krijgt dan wel de mogelijkheid om je auto weer op de baan te krijgen, wel met een dikke tijdspenalty erbij. De eerste plek kun je dan wel vergeten en er bestaat ook een kans dat er schade aan je auto ontstaat. Van kapotte banden, barsten in je voorruit, tot je auto total loss rijden, het kan allemaal. En dan kan je helemaal opnieuw beginnen.

Toch kon ik alleen mijzelf de schuld geven als ik weer uit de bocht vloog. De auto’s rijden formidabel, zelfs met een controller. Je voelt de auto wegslippen, de verschillende ondergronden voelen anders aan. Op een gegeven moment zit je zo in het spel dat je één wordt met de controller. En dan is het weer extra frustrerend als je net dat stuurfoutje maakt. Nou moet wel gezegd worden dat bijvoorbeeld de banen in Monte Carlo een stuk makkelijker zijn dan de haarspeldbochten in Griekenland, omdat je in Monte Carlo niet van de baan kunt afvliegen en wat meer van de vangrails gebruik kan maken. 

 

Over banen gesproken, dat is wel een dingetje in DiRT Rally. Zo heb je een behoorlijk aantal rallycourses tot je beschikking, maar daarbuiten is het een beetje karig. Naast rallyraces, zijn er ook Hillclimb- en Rallycross-modi. Dit zou variatie moeten brengen, maar deze modi zijn nogal karig. Zo is voor Hillclimb alleen Pikes Peak gedigitaliseerd. Ook is er Rallycross, alleen daarvoor heeft Codemaster maar vier tracks gemaakt. Dat had wel wat meer mogen zijn, en nu voelen deze modi meer aan als een moetje dan dat ze echt wat toevoegen aan de game. Gelukkig maakt het aantal rally stages alles wel weer goed, maar wat meer variatie had wel gemogen. Hopelijk brengt Codemaster nog wat gratis DLC hiervoor uit.

Online is natuurlijk waar het allemaal gebeurt en dat loopt redelijk soepeltjes Mocht je nog geen auto hebben vrijgespeeld in de klasse die de host heeft gekozen, dan krijg je een leenauto die je kunt afstellen naar wens. Helaas werden mijn instellingen niet opgeslagen, dus was ik genoodzaakt die uit mijn hoofd te kennen. Er zijn dagelijkse, wekelijkse en maandelijkse uitdagingen, verzonnen door Codemasters, of je kunt je eigen races hosten. DiRT Rally doet het in dat opzicht niet beter dan andere racegames.

 

Conclusie

Onder de streep gezien is DiRT Rally een prima simulatie racegame waarbij je met doorzettingsvermogen en zweethandjes dik kan racen. Het is niet de mooiste game van de drie, maar het gevoel dat je krijgt bij het besturen van een auto is tot nu toe de beste ervaring die je op de console kunt krijgen. Helaas zijn er, naar verhouding, weinig tracks en dat de modi Hillclimb en Rallycross er nu een beetje losjes bij hangen, anders was het cijfer zeker hoger uitgevallen. 

 

Pluspunten
Minpunten
  • Geweldige rijervaring
  • Stabiele graphics
  • De beste simulatieracer op dit moment
  • Weinig tracks
  • Hillclimb en Rallycross konden wel beter uitgewerkt worden
  • Vergt veel tijd om in te komen
Gespeeld op PS4. Ook verkrijgbaar voor Xbox One en pc.