Ori and the Blind Forest: Definitive Edition

Bijna exact een jaar geleden verscheen Ori and the Blind Forest voor Xbox One en Windows. De game, afkomstig van indie-ontwikkelaar Moon Studios, kon een zeer warm onthaal verwachten vanwege de prachtige graphics, uitdagende gameplay, het bijzondere verhaal en de betoverende soundtrack. De Definitive Edition bevat naast de originele game een aardige rits aan extra content in de vorm van vaardigheden, locaties en gameplaymechanieken.

Al in augustus vorig jaar kondigde Moonlight Studios aan dat het werkte aan een definitive edition van Ori and the Blind Forest. Medeoprichter Gennadiy Korol zei toen dat de studio zich verdiept had in feedback afkomstig van gamers, zowel positief als negatief, en dat dit verwerkt zou worden in het definitieve product. Het blijft een vreemde benaming, definitive edition, alsof je met de gewone versie een incompleet product bezit. Gelukkig kunnen mensen die de originele game al hadden, goedkoop overstappen op deze editie.

Voor mensen die Ori and the Blind Forest nog niet kennen: de game vertelt het verhaal van Ori, een knuffelbaar boswezentje (officieel 'white guardian spirit') dat na een hevige storm uit een boom kukelt en vervolgens geadopteerd wordt door Naru, een aandoenlijk moederfiguurwezen. Na een hartverwarmende introductie vindt er al snel een cataclysmische gebeurtenis plaats waarna alle leven en magie uit het bos zijn verdwenen. Het is natuurlijk wel te raden aan wie het is om het bijzondere bos in ere te herstellen.

Een van de voornaamste vernieuwingen in de Definitive Edition is de mogelijkheid voor fast travel, een zeer gemiste optie in het origineel volgens de community. Hoewel de wereld van Ori een lust voor het oog is, is er veel sprake van backtracken gedurende je avontuur. Dit is inherent aan het Metroidvania-subgenre van de game; één groot level met allerlei zijwegen die leiden naar een specifiek gedeelte van de map. Deze zijwegen zijn in eerste instantie afgesloten en moeten worden ontgrendeld door bijvoorbeeld een vaardigheid vrij te spelen of een specifiek item te vinden. In Ori zijn nieuwe gebieden alleen bereikbaar als je skills gebruikt die je later in de game krijgt, en aangezien Ori in het begin van de game alleen maar kan springen, zijn je mogelijkheden aanvankelijk vrij beperkt.

Een andere welkome toevoeging die tevens bijdraagt aan de snelheid waarmee je de gebieden kunt doorkruisen, is de dash-functie. Naast een handig middel om vijandelijke projectielen te ontwijken of op vijanden in te beuken, vlieg je met de dash move ook razendsnel door het level heen. Je kunt deze move namelijk gewoon 'spammen' zodat je jezelf uitsluitend voortbeweegt met de dash en derhalve veel sneller bent. De dash-functie is vervolgens nog te upgraden naar een veelzijdigere variant van zichzelf, met bijvoorbeeld de mogelijkheid van een 'air dash'.

Ook op het gebied van combat is er vernieuwing. Ori heeft nu beschikking over een AoE-aanval genaamd Light Burst. Dit is erg handig wanneer je wordt overrompeld door een groep vijanden, maar het is geenszins een onmisbare vaardigheid. Het zijn subtiele extra's aan een game die al heel goed in elkaar zat, en zorgen er voor dat een tweede/derde/vierde playthrough van dit pareltje nog net even wat interessanter kan worden. In de moeilijkere levels, waar absolute finesse een must is, kunnen de controls af en toe wel wat tegen je werken. vanwege de vele moves die de skill tree van Ori rijk is, loop je af en toe het risico dat je onbewust moves triggert die je eigenlijk niet wilt. Hierbij geldt wel dat het een gewenningskwestie is, maar het kan frustrerend zijn op cruciale momenten.

Wat grappig is aan de skilltree is dat je vele combat skills niet eens nodig hebt. De echte pro's hebben geen uitgebreide skillset nodig om de game uit te spelen, maar dat ze er zijn maakt het alleen maar mooier. Met de komst van een nieuwe moeilijkheidsgraad voor de casuals onder ons wordt Ori een stuk toegankelijker. Het is tegenwoordig niet meer een veel gehoorde klacht, maar Ori werd door een grote groep gamers dermate moeilijk bevonden dat het als minpunt werd ervaren. Fanatieke gamers zullen dit vanzelfsprekend tegenspreken maar je kunt je voorstellen dat een game als Ori graag een zeer breed publiek wil aanspreken. Met de nieuwe moeilijk makkelijkheidsgraad doen vijanden minder schade en loopt Ori minder schade op van omgevingsgevaren. Voor de werkelijke die-hards is er tevens een One Life-modus, waarvan de naam al verklapt wat het inhoudt.

De twee nieuwe gebieden, Black Root Burrows en Lost Grove, worden al vroeg in de game beschikbaar gemaakt voor de speler. Hoewel de gebieden uniek zijn vormgegeven, ogen ze alsof ze onlosmakelijk onderdeel zijn van de volledige wereld. Dit is wederom een compliment naar de makers voor de ijzersterke visuals. Naast nieuwe, onheilspellende uitdagingen die de nieuwe locaties rijk zijn, wordt de speler ook getrakteerd op een aantal interessante cutscenes. In deze tussenfilmpjes wordt er uitgewijd over de backstory van de game, onder meer van de vriendelijke Naru.

Conclusie
Heb je Ori and the Blind Forest al gespeeld, maar zou je geen nee zeggen tegen een nieuwe playthrough als er maar genoeg vernieuwing is? Upgrade dan a.u.b. zo snel mogelijk naar deze versie, dat kost je nog geen vijf euro. Heb je Ori nog nooit gespeeld? KOOP DAN!