CD: Monomyth - Exo
Zo'n twee jaar na hun zeer indrukwekkende album Further ligt sinds deze week het afsluitende deel van de epische The Hero's Journey-trilogie van de Haagse band Monomyth in de betere platenwinkels. Op Exo neemt de vijfkoppige instrumentale band uit Den Haag ons als luisteraar wederom mee op een avontuurlijke reis door een adembenemende muzikale droomwereld die zowel vernieuwend als bekend aanvoelt.
Voor de opnames van Exo doken de mannen eind 2015 de Audioworkx Studios in Hogeloon en The Void Studios in Eindhoven in om aldaar met producer Pieter Kloos een vijftal fraaie composities op de gevoelige band vast te leggen. Kloos werkte eerder al met artiesten zoals Motorpsycho, 7Zuma7, The Devils Blood en 35007 en weet dus als geen ander hoe een dynamisch stuk spacende progressieve rock moet klinken. Net als de voorgaande platen kent ook Exo een eigen thema. Zo richt de groep zich op deze plaat op de ontdekking en het in kaart brengen van een compleet nieuw gebied, waarbij Monomyth wederom een aantal aangename melomane verrassingen voor de luisteraar in petto heeft.
Het album Exo opent rustig met een zacht klaterende regenbui, waaruit het langzaam opbouwende 'Uncharted' in een vrij gestaag tempo opkomt, met een heerlijk intro van spacende en druppelende synthesizergeluiden, die klinken als een relaxt bedje voor de sturende basgitaar en drums. Met de ogen dicht waan je jezelf terug in de vroege jaren zeventig, toen psychedelica, krautrock en andere progressieve klanken de toon aangaven van de betere popmuziek. Dat die genres tijdloos zijn bewijst Monomyth met dit dik 14 minuten durende epos, waarmee de toon wordt gezet voor een zwaar imponerend album.
'Surface Crawler' is een track waarop we duidelijk kunnen horen dat de mannen ook niet vies zijn van een ouderwets stuk progressieve hard rock. Waar bij het voorgaande nummer de toetsenisten domineerden zijn het in deze track vooral de snarenplukkers in het gezelschap die de aandacht opeisen. 'Surface Crawler' bevat elementen uit de beide voorgaande platen en levert daarmee een zeer herkenbaar geluid voor de fans van Monomyth.
Dan wordt het tijd om de 180 gram wegende oranje en zwart gevlekte vinylschijf om te draaien. Kant 2 van de plaat Exo opent meteen weer heerlijk trippy met het dik 7 minuten durende 'Et Oasis'. Het is zonder meer het meest relaxte nummer op deze enerverende plaat, waarin het veelzijdige vijftal ons op een heerlijk voortkabbelende wijze een fijn stuk spacerock voorgeschoteld. Het nummer kent een gitaarsolo van Thomas van den Reydt die zelfs wel een beetje aan het soul-achtige werk van Carlos Santana doet denken.
Na 'Et Oasis' is het tijd voor 'LHC', een track die een tijdje geleden al als voorproefje voor de plaat op het internet werd gezet. Ook deze compositie kent weer een lekker lange spanningsboog en groeit langzaam uit in een bijna 10 minuten durend stuk groovende hardrock waarbij de nekspieren weer fijn kunnen worden opgewarmd. Het is namelijk vrij onmogelijk om geheel stil te blijven zitten bij het beluisteren van deze zeer gelaagde plaat, die overigens nog het best tot zijn recht komt op een goede koptelefoon.
Na 'LHC' zijn we dan alweer aangekomen bij de afsluiter van de plaat. 'Moebius Trip' is een muzikaal eerbetoon aan de Duitse krautrock-pionier Dieter Moebius, die vorig jaar is overleden. De track opent als een stuk grommende spacerock, die ons wel wat doet denken aan het betere werk van een band zoals Hawkwind in hun vroege jaren, om halverwege plotsklaps om te slaan naar een stuk progressieve rock waarbij de langzaam wegebbende zweverige electronica uiteindelijk de hoofdrol mag gaan opeisen.
Met Exo heeft de band Monomyth een verpletterend sluitstuk voor hun indrukwekkende trilogie afgeleverd, die voor liefhebbers van de betere instrumentale rock, zoals bijvoorbeeld Ozric Tentacles, Radar Men From the Moon en Halma, absoluut zwaar verplichte kost is en zeker niet in de collectie mag ontbreken! We weten dat het jaar nog maar jong is, maar het zou ons ten zeerste verbazen als deze plaat niet in vele eindejaarslijstjes op zal duiken.
