Etrian Odyssey 2 Untold: The Fafnir Knight

De Japanse game-industrie is soms onbegrijpelijk. Etrian Odyssey 2 Untold: The Fafnir Knight is daar al in november 2014 uitgekomen, en de vertaling kwam vorig jaar augustus in Noord-Amerika. Nu pas is de game bij ons uit. Je zou denken dat er dan meer talen zijn toegevoegd, maar dat is niet terug te vinden in het menu. Geen idee dus, maar goed, het is er nu, dus we kunnen uren ronddolen in een bos.

Als je de game opstart klinkt de Japanse intro door de speakers. Grafisch mag de intro er zijn, het lijkt net een anime. In het menu aangekomen valt mijn oog meteen op settings en op downloads. Bij de settings kun je helaas geen originele taal selecteren. Wel wat camerapunten in gevechten en tijdens het rondwandelen in kerkers en de standaard geluid-settings, maar geen exotische talen of wat dan ook. Er zijn kleine stukjes content te downloaden zoals een gevecht met een sterkere baas, of wat cosmetische speeltjes. De meeste zijn gratis, er zijn er twee die wat geld kosten, beide twee euro. Niet alles van de DLC is meteen te doen, in sommige gevallen zul je toch wat verder in het verhaal moeten zijn.

Dit is een remake van Etrian Odyssey 2. Het ‘Untold’ in de titel slaat op de nieuwe verhaalmodus. Eigenlijk is deze feature juist een beperking voor de fans van de serie, maar voor nieuwkomers wordt het hierdoor wat toegankelijker. Gelukkig is de klassieke modus er nog, daarin maak je je hele team zelf, inclusief wie welke klasse en rol in het team gaat vervullen. Veel keus dus, en voor iemand die het nog nooit gespeeld heeft kan dat wat afschrikken. In de verhaalmodus is dat opgelost. Je krijgt dan een team waarmee je het avontuur moet voltooien. Dat beperkt je in de mogelijkheden in je team. Daar staat tegenover dat de teamleden zeker kleurrijk zijn. Vooral de ‘war magus’ Chloe en ‘protector’ Bertrand worden naar mate het verhaal vordert een stuk leuker om aan te horen.

Een andere nieuwigheid in de remake is van een andere spin-off gejat. In het dorpje waar je rust, je uitrusting koopt en zijmissies binnenhaalt en vergoedingen weer ophaalt is er nu ook een restaurant. Dit heeft recepten, ingrediënten en klanten nodig. De eerste twee haal je uit het doolhof, maar de klanten haal je binnen door je verdiende geld te investeren in de verschillende stadsdelen. Hierdoor komen er meer inwoners, dus meer potentiële klanten. Je verdient er ook geld aan, door reclame-campagnes te starten en jouw aandeel in het restaurant op te strijken.
Het zorgt voor variatie in de doelen en meerdere manieren om geld te verdienen.

Maar waar het natuurlijk om gaat is het dungeon-crawlen. In de klassieke modus speel je in een bos, waarvan je de kaart zelf tekent. Mocht je die moeite niet willen nemen dan kun je de kaart ook laten tekenen, maar persoonlijk vind ik de charme van het verkennen geheel wegvallen. In de verhaalmodus loop je soms nog een stukje verder in een oude ruïne. Meestal word je door iets tegen gehouden, zodat je weer terg naar het bos moet om het obstakel in de ruïne te kunnen overwinnen. Om een voorbeeld te noemen: een brug is kapot en iemand met veel kennis van bruggen is voor het laatst gezien in het bos, op een verdieping waar een sterk beest ronddwaalt. Je mag maar één keer raden wat je mag gaan doen om de man te vinden.

Het is niet alleen ronddwalen, verkennen en monsters verslaan. Er zijn namelijk ook sterkere wezens te vinden die je nog niet aan kunt. Die zul je moeten vermijden en daar zit af en toe best nog wat uitdaging in. Voortbewegen doe je per vakje. Die sterkere tegenstanders doen dat meestal ook, al zijn er uitzonderingen en meestal gaan die meer vakjes per beurt, of vliegen ze over obstakels als stenen heen. Het spel blijft er nieuwe variaties tegenaan gooien, zodat het verkennen altijd leuk blijft.

Een tegenvallende aanpassing zijn de grimoires. In de oudere versies kun je een personage twee klassen toewijzen. Dat kost wat moeite, maar daar krijg je dan ook wat voor terug. In Etrian Odyssey 2 Untold: The Fafnir Knight zijn er grimoires. Dit zijn speciale stenen, waarvan je er een tot drie mag dragen, dat ligt aan het level van het desbetreffende personage. Deze stenen geven één vaardigheid van een andere klasse. Het probleem is dat de stenen niet te koop zijn, maar soms als drop vallen als je een vijand verslaat. Je hebt geen invloed op wat je krijgt, en zeker niet welk level vaardigheid je krijgt van zo’n steen. Je kunt deze verhandelen in het restaurant, je kunt ze ook recyclen. Maar ook daar heb je geen invloed op het resultaat.

Het grimoire-systeem is dan een tweede systeem gebaseerd op kans. Het vechten zelf gaat daar ook al om. Je hebt namelijk bij veel spreuken een kans dat de tegenstander vergiftigd wordt, zijn poten of armen verlamd raken, of dat ze blind worden, naar gelang welke spreuk of vaardigheid je gebruikt. Prima, dat levert nog wat spanning op als je tegen een baas of sterkere vijand moet vechten. Hoe hoger je level, hoe meer kans je hebt dat de spreuk ook nog de optionele vloek over de tegenstander afroept.

Maar een tweede systeem dat kans op een vaardigheid geeft, die weer een kans heeft om iets te triggeren, is misschien wat te veel van het goede. Ik kreeg in ieder geval niet de behoefte om er heel veel moeite in te stoppen te zoeken naar een perfecte mix van andere klassen. Een grimoire is maximaal level 10, maar op hogere levels levert dat te weinig kans op om te vervloeken. Maar mijn boogschutter heeft bijvoorbeeld zelf al een level 10 ‘sleep arrow’ en dan nog een level 10 grimoire met ‘sleep arrow’. Dat levert een level 20 pijl op. Die vervloekt best vaak, ook verderop in het spel. Dus het systeem is eigenlijk niet zo nuttig om te zorgen dat je klassen wat mixt, je gebruikt het puur om je wat verder te specialiseren in je eigen klasse. Een gemiste kans.

Etrian Odyssey 2 Untold: The Fafnir Knight ziet er prima uit, het speelt ook als de eerdere delen. De toevoegingen zijn soms logisch, zoals de verhaalmodus om zo toegankelijker te zijn voor nieuwkomers. Het restaurant en het bijbehorende verdienmodel levert nog wat meer reden op om het bos in te gaan om ingrediënten te verzamelen. Maar het grimoire-systeem is de enige toevoeging die echt weinig toegevoegde waarde heeft. Het levert in ieder geval geen personages op die exotische vaardigheden gebruiken voor hun doen, eerder nog verder gespecialiseerde teamleden. Etrian Odyssey 2 Untold: The Fafnir Knight doet niets echt vernieuwends, maar wat het doet, doet het bijna helemaal goed. Je eigen team bouwen, het verkennen van het bos en je bevindingen tekenen op een kaart, het winnen van sterke vijanden door slimme strategieën: het levert voldoening op. Mijn 3DS heeft al overuren gedraaid en ik wil nog een derde playthrough doen met weer een ander samengesteld team. Het wachten is op informatie over Etrian Odyssey V, maar ondertussen vermaak ik me prima met dit deel.