Need for Speed

Need for Speed heeft erg veel last gehad van het jaarlijkse releasebeleid dat Electronic Arts lijkt te hebben. De uitgever zag dat ook in en gaf ontwikkelaar Ghost Games een jaar extra om de franchise een blijkbaar nodige reboot te geven. Is dat wat we willen en is het gelukt om ons helemaal fris naar de reeks te kijken?

Als je de releasetrailer bekijkt, denk je al snel aan Need for Speed: Underground. In deze game was customization een van de belangrijke elementen: wie heeft er geen uren in de digitale garage gehangen om zijn auto’s te tunen in dat spel? In deze Need for Speed is de garage weer terug en mogen we helemaal los op de auto. Van buiten en binnen, je kunt heel veel aanpassen, en belangrijker, de motorische aanpassingen hebben nog nut op je wegligging ook. Het is alleen jammer dat de tuning versimpeld is. Je krijgt per onderdeel een rijtje upgrades. De strategie is als volgt: kijk naar je geld, scroll naar beneden in de categorie waar je een verbetering in wil hebben en kies hetgeen dat je nog kunt betalen.

Need for Speed

Er komt dus heel weinig strategie bij kijken, je krijgt geen verschillende paden om je auto echt te specialiseren op die manier. De upgrades zorgen er wel voor dat je soms een slider erbij krijgt om een bepaald weggedrag te tunen, maar er zijn dus geen onderdelen te koop waarmee je de waardes van de slider kunt beïnvloeden. Je kunt maar twee kanten op: grip of drift. En eigenlijk hebben dan ook meteen alle uitdagingen in Need for Speed te pakken, daarover later meer.

We rijden rond in Ventura Bay, een stad aan het water met verschillende bruggen die de stadsdelen met elkaar verbinden. Het is een open wereld, je mag gaan en staan waar je wil. Nou ja, racen dan. Grafisch ziet het er fantastisch uit, het is duidelijk dat de makers er heel veel moeite in hebben gestoken om de omgeving en de auto’s van het scherm te laten spatten. Need for Speed gaat met gemak mee met titels als Project CARS en DriveClub. Maar ze spelen wel wat vals, want het is altijd nacht in de stad. Soms zie je het zonnetje net opkomen, een Kodak-momentje, maar daarna valt de nacht alweer. Misschien hadden ze de stad beter in de wintertijd in Lapland kunnen laten situeren om het iets realistischer te maken.

Need for Speed

Over Kodak-momentjes gesproken, ik weet niet wie het heeft ingefluisterd bij alle ontwikkelaars, maar collectables zijn niet per definitie iets dat in een game moet zitten. In Need for Speed zitten ze dus ook, en ze leveren eigenlijk geen … op. Ik wil niet op een punt met daarboven een icoon een donut draaien of stilstaan om een verzameling foto’s compleet te maken, ik wil racen. Negeren is een optie, natuurlijk, maar ik vraag me af waarom het er überhaupt in het spel zit als het toch niets doet.

Goed, maar wat doen we nu wel in Need for Speed? Er zit een verhaal in deze racegame. Je bent lid van een groep straatracers, elk een specialist in een van vijf disciplines. Nu blijkt dat vijf straatrace-legendes geheel toevallig allemaal in de stad zijn en op zoek zijn naar talenten in hun discipline. Dat zijn snelheid, stijl, crew, outlaw en tuning. Tijdens het racen in de stad krijg je punten op elk van deze gebieden, naargelang je prestaties. Scheer je rakelings langs auto’s en drift je door de bochten, dan krijg je stijl-punten, terwijl je ook punten krijgt als je dat nog op een behoorlijke snelheid doet.

Need for Speed

De politie eruit racen is dan weer goed voor outlaw, maar voordat die gasten achter je aankomen moet je zo ongeveer op ze inrammen. Met alleen 100km per uur te hard rijden komen ze in ieder geval niet altijd achter je aan. Ze zijn ook verschrikkelijk makkelijk af te schudden. Het is daarom juist de uitdaging om bij opdrachten dat je bijvoorbeeld twee minuten achterna gezeten moet worden te volbrengen, ik stond soms stil op straat of reed in mijn achteruit om ze weer wakker te schudden.

De verhaalmissies worden aaneengelijmd met cutscenes. Deze zijn in een woord samen te vatten: verschrikkelijk. Je ziet de filmpjes door de ogen van die hoofdrolspeler. We komen in de filmpjes ergens bij elkaar, praten wat in overdreven straattaal, zetten het kneusje van de groep voor lul en daarna geven we iedereen een boks en gaan weg. Er moet eelt op die knokkels zitten als je telt hoe vaak ze dat doen. Ongeloofwaardige kul, gelukkig kun je deze filmpjes overslaan met een druk op de knop. Ik weet niet wat er door de hoofden van de acteurs ging toen ze dit moesten spelen, maar ze hadden niet het lef om te zeggen dat de kwaliteit van Uwe Boll beter is.

Need for Speed

Je crewleden bellen je af en toe op je pokkie, om maar in die straattaal te blijven. Natuurlijk handsfree. Ze geven aan dat er ergens in de stad een race is, en dan kies je of je mee wil doen of niet. Wil je dat wel, dan rijd je er naar toe en mag je of racen op snelheid of driften. Meer is er niet. Er had echt wel wat meer variatie in soorten races gemogen, door bijvoorbeeld drag races terug te laten komen. In ieder geval meer dan dit.

Goed, de ontwikkelaars vonden de te negeren collectables al een goed idee, maar natuurlijk dacht men dat always-on ook een must was. Kortom, is Anonymous bezig met het DDOSsen van je provider dan kun je niet spelen. Zet iemand bij EA een update op hun server, dan ben je je voortgang kwijt en pauzeren kan eigenlijk niet fatsoenlijk. Resultaten in het verleden laten zien dat het gewoon geen goed idee is, en in dit spel is dat geen uitzondering.

Nog vreemder is dat je andere mensen ziet meedoen in een andere race, iets dat je helemaal uit de immersie haalt, want het enige verkeer dat je ziet rijden is een enkele inwoner; de rest zijn andere spelers. Je snapt in een keer waarom de politie niet zomaar achter je aankomt, ze zijn veel te druk met een hele stad vol wegpiraten. Gelukkig worden alle racers over verschillende server-instanties verdeeld, waardoor je geen grote polonaise van racers ziet, maar door het weinige normale verkeer lijkt de stad wel gek geworden.

De reboot van Need for Speed is niet geslaagd te noemen. Grafisch is het prima in orde en ook de audio geeft je het gevoel dat je lekker aan het racen bent, maar alles eromheen mist body. Er is bijvoorbeeld wel heel veel te tunen en aan te passen aan je auto, maar het is allemaal wel erg simpel gehouden. De cutscenes van een overigens vrij cliché verhaal zijn echt te treurig voor woorden, zelfs ik tik een scene met een lekkere blondine weg als het zo moet. Maar wat vooral tegenvalt is de variatie in uitdagingen. Er zit van alles wat in, maar uiteindelijk is het meer van hetzelfde: snelheid of driften. Of dat nu is om een matige politie voor te zijn met snelheid of met stijl de snelste in in een gymkhana te zijn, dat maakt dan niet zo veel uit.

Pluspunten
Minpunten
  • Grafisch is het prachtig
  • Audio een genot voor de oren
  • Veel customization
  • Cutscenes zijn echt verschrikkelijk
  • Weinig variatie in races
  • Always online voor wat?
Gespeeld op PlayStation 4, ook verkrijgbaar voor Xbox One en volgend jaar op pc.