Dishonored: Definitive Edition
Het is zo zonde als er weer een game wordt aangekondigd die al maanden geleden ’gratis’ was bij Steam, PlayStation Plus of Xbox Games With Gold. Want wat is de meerwaarde om nog eens een flink bedrag neer te leggen voor een game die je recentelijk nog gespeeld hebt? Dan moet je wel flink wat in huis hebben om mij nog eens over de streep te trekken om er uren in te steken. En sommige hebben dat, maar helaas stelt Dishonored: Definitive Edition hierin teleur.
Hoewel de game wordt geleverd met de drie grote DLC-pakketten die er voor zijn uitgekomen, kun je beter deze los kopen en Dunwall City Trials makkelijk overslaan. Deze voegt namelijk niets toe aan het verhaal, en daar draaide het in Dishonored nou juist om. Jij, spelende als Corvo Attano, had als taak de de keizerin te beschermen. Helaas word je keihard genaaid en wordt ze vermoord voor je eigen ogen. Haar dochter, en de troonopvolgster, wordt gekidnapt en uiteraard krijg jij de schuld in je schoenen geschoven. Het leger komt al snel achter je aan en in de cel kun jij niets betekenen voor de dochter. Daarom vlucht je en wil je wraak, en dat doe je het beste door haar dochter te bevrijden. Als je meer over het verhaal en gameplayelementen wilt lezen, lees dan hier verder voordat je doorgaat met lezen.
Sommige spellen verouderen slecht. Neem bijvoorbeeld Resident Evil 1. Na 20 jaar valt alles een beetje tegen. Zoals het niet kunnen rennen en schieten tegelijk, de tank-besturing en vaste camerastandpunten. Anders is dat bij Dishonored: de gameplay staat nog steeds als een huis. De mix tussen het sluipen in Thief, het klauteren in Assasins Creed en het plannen van hoe je van a-naar-b gaat zoals Deus Ex dat alleen kan doen. De game speelt zich volledig af in Dunwall en ademt een sfeertje uit waar je u tegen mag zeggen. Het is nog net niet dat je het riool en de rottende lijken kunt ruiken, anders had je de game allang het raam uit gegooid. Daarom is het zo jammer dat de graphics niet gepimpt zijn naar de standaarden van 2015. Ze zijn oke, maar als je ziet hoe bijvoorbeeld Gears of War en God of War III zijn aangepakt, dan kun je niet ontkennen dat Bethesda hier de bal heeft laten vallen. Het is leuk om op de doos te zetten dat het echt 1080P is, maar als je geen stabiele framerate kan houden op een console van nu met een game van 2012, dan doe je wat verkeerd in mijn ogen.
En daar houdt het ook niet op. De laadtijden zijn nog steeds lang. Vergeeflijk op de oude hardware, maar nu zijn de consoles krachtig genoeg om deze te korten. Want als je de gehele game al sluipend wil voltooien, dan moet je nog wel eens een oude savegame inladen. Toegegeven, de gimmick dat je de stemmen door je PlayStation 4-controller hoort is leuk en dat de controller door middel van het licht aan de voorkant aangeeft hoe je speelt, maar die mis je niet op de andere platformen. Wat ook niet meehelpt is dat je alle bonussen van de pre-orders erbij krijgt, waardoor je in het begin al zo erg overpowered bent, dat de rest er niet toe doet. Dan moet je wel heel erg sterk in je schoenen staan om dat te weerstaan.
Nee, voor een remake is deze editie een beetje teleurstellend. Begrijp mij niet verkeerd; de gameplay en het verhaal kunnen nog meten aan de hedendaagse standaarden van games. Mocht je Dishonored nog steeds niet gespeeld hebben, dan kun je hem voor een paar tientjes gerust kopen naast al het geweld wat deze maanden nog aan games gaat komen. Want de rede waarom je hem nog een keer op een next-gen console wilt spelen - de graphics - daarvoor hoef je het niet te doen. Helemaal niet als de halve wereld hem al gratis heeft gekregen bij een pak melk...
