Danganronpa Another Episode: Ultra Despair Girls

Danganronpa Another Episode: Ultra Despair Girls doet iets vrij bijzonders: het maakt van een visual novel een third-person shooter. In de vorige Danganronpa-games moest je alleen maar lezen en lopen. In dit nieuwe deel moet je lezen en schieten. Het is een leuk experiment dat grotendeels goed uitpakt.

Ultra Despair Girls is een zogenoemde interquel. Het speelt zich af tussen de twee andere Danganronpa-games. Het lastige daarvan is dat het vrij stevig leunt op kennis van die andere games en bovendien gigantische spoilers voor ze bevat. Het is dus absoluut geen goed instappunt voor nieuwe mensen.

Voor fans is het uiteraard wél leuk. Bekende personages komen langs en evenementen waar in de andere delen alleen aan gerefereerd kon worden zijn nu expliciet in beeld. Dan heb ik het vooral over 'de tragedie', de revolutie die naar een dystopische wereld heeft geleid. In de voorgaande delen ben je daar expres van afgeschermd, terwijl je er in Ultra Despair Girls juist middenin zit.

Je speelt als Komaru Naegi, het zusje van het hoofdpersonage van Danganronpa 1. Komaru zat al die tijd gevangen, maar wordt door een geheimzinnige organisatie bevrijd. Wat ze buiten aantreft is echter niet best. Monokumas, beerachtige robots, moorden erop los in de stad. Al snel wordt Komaru gevangengenomen en door een groep krankzinnige kinderen, de leiders van de Monokumas, gedwongen om mee te doen aan een 'spel'.

Het spel is simpel: Komaru krijgt een armbandje dat explodeert als ze uit de stad probeert te ontsnappen. Hierdoor wordt ze gedwongen om te blijven en het tegen de kinderen op te nemen. Het precieze doel van de kinderen en het spel zijn verhaalelementen die zich langzaam gedurende het spel ontvouwen.

Komaru krijgt een wapen van de organisatie om zichzelf te beschermen: de hacking gun. Met dit geweer dien je Monokuma's simpelweg neer te schieten, waarbij hun rode linkeroog hun zwakke punt is. Er zijn verschillende types Monokuma's, maar in principe zijn ze net zombies. De gameplay is dan ook nauwkeurig te beschrijven als een simplistische versie van Resident Evil 4.

Gelukkig wordt de hacking gun niet alleen gebruikt om te schieten, maar ook om puzzels om te lossen. Je hebt naast vernietigende kogels ook andere types projectielen. Zo heb je een danskogel die Monokuma's laat dansen en daarmee andere Monokuma's aantrekt. Of wat dacht je van de stroomkogel waarmee je Monokuma's die op water staan gelijk kunt decimeren. Je pistool heeft ook functies zoals 'Detect', waarmee je geheime berichten kunt zien.

In de game kom je vaak in kamers waar je de opdracht krijgt om alle Monokuma's in één klap te mollen. Om dit voor elkaar te krijgen, moet je altijd een specifieke combinatie kogels gebruiken. Je laat bijvoorbeeld een Monokuma die voor een auto staat dansen om andere vijanden aan te trekken en vervolgens activeer je die auto om ze in een keer allemaal aan te rijden. De puzzels zijn vaak helemaal niet moeilijk, maar zorgen wel voor goede variatie.

De gameplay is, wellicht tegen de verwachtingen in, dus vrij aardig. Danganronpa draait alleen vooral om het verhaal. Dat is helaas niet zo interessant als in vorige delen. De hoofdpunten zijn de gestoorde kinderen, de relatie die Komaru opbouwt met Toko (een ander meisje dat haar bijstaat) en de ontwikkeling van Komaru als personage zelf. Dat is zeker interessant genoeg om de game tot het einde te zien, maar ik zat veel minder vaak zoals in de andere games op het puntje van mijn stoel.

Vergis je ook niet: dit is nog steeds een visual novel. Dat betekent extreem lange dialogen. In deze game pakt dat niet altijd goed uit, want de actie wordt dus vaak onderbroken door alweer een nieuwe cutscene. De mix tussen visual novel en actiegame is dus niet helemaal harmonieus. Een ander negatief puntje dat ik even moet noemen zijn de productiewaardes. Dit is geen game met een hoog budget. Dat betekent dat de omgevingen nogal lelijk en saai zijn: kantoren, ziekenhuizen, riolen, je kent het wel.

Conclusie
Danganronpa Another Episode: Ultra Despair Girls is een verplicht nummer voor de fans. Het kleurt voorheen grijze gebieden van het verhaal in en introduceert actie-elementen in de serie. Dat betekent helaas ook dat deze game alleen toegankelijk is voor die voorgenoemde fans. Dit is alweer de derde goede game in de Danganronpa-serie, dus mocht je het niet kennen, dan is het tijd om dat te veranderen!