Unfriended
In Unfriended wordt een vriendengroep online gestalkt door de geest van een klasgenoot die zij een jaar eerder tot zelfmoord bewogen. Na enige scepsis en met de nodige luchtigheid ontwikkelt dit stalken zich tot een serieuze dreiging, wat leidt tot een geslaagde horrorfilm.
Anderhalf uur naar een computerscherm staren. We doen het dagelijks, langer zelfs, maar als dat scherm eigenlijk een bioscoopscherm is, voelt het toch een beetje anders aan. Voyeuristisch, misschien, want in Unfriended krijgt de kijker een realtime blik op het computerscherm van Blaire Lily, een van de personages. Zij en haar vrienden, een groepje tieners, zijn allen thuis, lekker aan het rondhangen in hun kamers, aan het chatten en groeps-Skypen. Maar in hun videochat zit ook een extra account, dat ze er niet uit krijgen. Initieel is dat wat vreemd en een beetje vervelend, maar het valt te negeren. Het is vast een bug, of zo, is de conclusie.
Maar dat is het niet. Het is namelijk een jaar geleden dat een vriendin van deze vriendengroep, Laura Barns, zichzelf door het hoofd schoot na ultiem te zijn vernederd in een onlinevideo waar de groep voor verantwoordelijk is. En dit spookaccount op Skype is niet het enige vreemde verschijnsel; het Facebook-account van de overledene begint ineens actief te worden, berichtjes te sturen en de vriendengroep te bedreigen.
Unfriended hanteert een originele manier van vertellen, door geen moment de blik op het computerscherm los te laten. Personages komen in beeld via de Skype-venstertjes op het scherm van Blaire en regisseur Levan Gabriadze kiest zijn beelden door te wisselen tussen Skype-camerabeelden en flashbacks in de vorm van YouTube-video's, of door Blaire even een textchat met haar vriendje te laten uitvoeren. Het is een interessante methode om het verhaal te vertellen en uiteindelijk bijzonder effectief, omdat Gabriadzes non-existente camera dicht op de personages blijft zitten, ook al zitten deze zelf niet eens in dezelfde ruimte.
Door met het scherm van Blaire mee te kijken, wordt de kijker feitelijk zelf een van de deelnemers van de groepschat, en komen de dreigementen van de mysterieuze 'Laura Barns' direct op het publiek over. Het is, voordat de spanning in het verhaal een beetje op niveau is, soms ook wat grappig, omdat dit nu eenmaal een vriendengroepje is dat een beetje doelloos online met elkaar aan het ouwehoeren is, en de houding en reacties van de gemiddelde tiener kan soms wat komisch overkomen. Maar dit verdwijnt snel genoeg, wanneer de dreigementen in toon toenemen en er signalen verschijnen dat de dreiging misschien wel serieus genomen moet worden. De opbouw is geleidelijk, maar bijzonder effectief, en Unfriended ontwikkelt zich van gimmicky tienervoyeurisme tot een film met serieuze horrordreiging waarbij de spanning claustrofobisch wordt.
De overtuigende cast weet bovendien met weinig moeite te tonen hoe scepsis verandert in twijfel en uitmondt in angst, wanneer de geheimzinnige digitale stalker offline invloed begint te krijgen. Door bovendien waarde te putten uit het niet direct of bewust onvolledig tonen van de gruwelijkheden die plaatsvinden, ontstaat een succesvolle horrorthriller met een duidelijke focus op de groeiende angst bij zowel cast als kijker.
