Project CARS

De discussies zijn op het internet niet te mijden: is Project CARS nu een simulator, of toch arcade? Race-simulatie of niet, indruk maken doet deze racegame. Stuurtje in de hand, pedalen aan de voet en dan maar zelf kijken wat Slightly Mad Studios ervan gebakken heeft. Wij speelden de game op PlayStation 4.

De echte racepuristen vinden het maar een straf woord dat Project CARS zichzelf aanmeet: race-simulator. Om maar meteen met de deur in huis te vallen: Assetto Corsa is realistischer in weggedrag. Daar moet je echt werken om de auto op de baan te houden, terwijl Project CARS, ook met alle hulpjes uit, nog redelijk vergevingsgezind is: je rijdt vol gas op een recht stuk, en dan neem je iets te laat gas terug om een bocht te nemen, dat kun je nog corrigeren. Is dat erg? Nee, Assetto Corsa en co richten zich op echt een niche als het gaat om racefanaten die hele precieze physics willen hebben. Om toegankelijk en vooral leuk voor de gemiddelde gamer te blijven maakt de ontwikkelaar van Project CARS een prima compromis.

Net echt, of net niet?
Grafisch is Project CARS prima te behappen, maar is zeker niet het mooiste spel. PlayStation 4-concurrent Driveclub wint het op dit terrein met gemak, de omgevingen daarin zien er veel mooier en levendiger uit. De omgeving in Project CARS heeft wel wat leven in zich, maar met 60fps in Full HD moet je op PlayStation 4 al in je handjes knijpen dat er amper framedrops zijn. Tenminste, als je niet onder slechte weersomstandigheden zoals onweer samen met dertig auto’s gaat rijden, want dan zakt het al vrij snel terug naar 30fps. Onder normale weersomstandigheden is er geen vuiltje aan de lucht. Over het weer gesproken, het ziet er fantastisch uit. We zijn natuurlijk verwend door wederom Driveclub, maar Project CARS laat zien dat onweer, mist en vooral de regen er tegenwoordig tof uit horen te zien in een racegame. Ook hier is het niet hyperrealistisch. De weg droogt bijvoorbeeld niet op in de racelijn, dat in het echt natuurlijk naar verloop van tijd drooggereden raakt als het gestopt is met regenen.

Het weggedrag is ‘simcade’. Het is niet aartsmoeilijk realistisch, maar zeker geen Forza of Need for Speed-achtige praktijken waarbij je eigenlijk alles kunt doen. Denk je a la Mario Kart een stuk weg af te steken, dan telt je rondetijd niet en in multiplayer word je al vrij snel eruit gedonderd. Alleen is Project CARS wel heel erg streng om je een penalty te geven. Soms pak je een curb en krijg je onterecht straf. Maar op een ander moment kreeg ik geen waarschuwing terwijl ik echt een flink stuk over het gras afsneed omdat ik weer eens een auto die mij wilde inhalen het lastig wou maken. De AI gedraagt zich namelijk soms alsof het Destruction Derby is. Als ze je willen inhalen dan ga je natuurlijk proberen dat gat dicht te gooien. Daar zit de AI niet zo mee, die blijft gewoon een poging doen waardoor je soms in de koplampen van je achterliggers kijkt.

Niet helemaal in orde
Wat me brengt tot meer overduidelijke bugs. Ondanks de vele malen uitstel zitten ze zeker nog in in Project CARS. Soms klopt bijvoorbeeld simpelweg de volgorde van de andere rijders bij de start niet, als je een kwalificatie hebt gereden. Apart, maar de meest treurige die ik ben tegengekomen is het niet tellen van rondes. Wat ik ook deed, de rondeteller bleef maar op ‘1’ staan, terwijl ik al met een achtste rondje bezig was. Een restart was de enige optie. En dat is soms best gemakkelijk, want het optiemenu kiest zelf random de keuzemogelijkheid waar het op staat als je in het menu komt. Dus wees voorzichtig met X indrukken om verder te gaan, want soms staat het menu in plaats van op ‘continue’ op ‘restart’ of nog wat anders. En ja, nog meer klachten over het menu. Ik weet dat ik een relatief kleine televisie heb, maar de lettergrootte is van het niveau ‘koop een loep’. Sommige dingen worden nog gesproken, maar lang niet alles. Dus even wat dichter bij de televisie zitten is voor mij een oplossing. En hopen op genoeg vakantiegeld om een grote 60+inch televisie te kopen, misschien is het dan wel leesbaarder.

De standaard configuratie van het stuurwiel valt tegen. Dat is een nadeel, maar gelukkig er is meteen een voordeel te vinden in de menu’s van Project CARS: je kunt heel veel instellen als het gaat om force feedback stuurtjes. Daar zijn een stuk of tien sliders voor om het je allemaal zo realistisch mogelijk naar wens te maken. Op console zijn we dit soort en vooral dit aantal settings helemaal niet gewend. Na heel veel proberen, zoeken op internet en meer kun je tot een veel betere configuratie komen en voelt het rijden een stuk ‘echter’ aan. Het kost je wat moeite, maar het is zeker die investering waard. Het is in ieder geval beter dan een setting die niet aan te passen valt, waardoor je het moet doen met matige stuur-ondersteuning.

Veel vrijheid
Project CARS beperkt je niet in je carrière-vrijheid, er is namelijk heel veel content meteen uit te proberen. Alle auto’s en alle tracks zijn al beschikbaar vanaf de start. Je mag zelfs kiezen in welke racediscipline je wil beginnen. Er zijn er nu een stuk of zestien en er staan nog wat ‘coming soon’, dus er komen nog meer soorten aan. Je kunt dus je favoriete discipline meteen beginnen, maar als je vanaf de karts naar de F1 wil werken, dan is dat ook een mogelijkheid. Naast je eigen gekozen discipline krijg je af en toe een uitnodiging om als gastrijder mee te doen in een andere discipline. Met zoveel racedisciplines en tracks valt het aantal auto’s wat tegen.

Multiplayer is er natuurlijk ook. Jammer is het dat dat alleen online is, je kunt dus niet met vrienden op de bank gaan racen. Lag heb ik nog niet meegemaakt, er zijn races genoeg en meestal zit het vol met zestien auto’s. Een bokkende PSN-verbinding zorgde eenmaal voor problemen, waardoor ik eruit werd gegooid, maar dat was het spel niet te verwijten. Hoe de multiplayer gaat groeien is nu nog lastig te zeggen, er waren op het moment van reviewen nog geen community-events en dergelijke. Het ziet er wel naar uit dat de ontwikkelaar de community belangrijk vindt, met alle opties die je krijgt om zelf een online raceweekend te starten bijvoorbeeld.

Conclusie
Project CARS is zeker een leuke racegame. De racepuristen zullen zweren bij games als Assetto Corsa, maar voor de meeste gamers is Project CARS al een uitdaging om echt goed in te worden. Maar het belangrijkste: die leercurve is niet frustrerend. het weggedrag is een prima compromis tussen realisme en leuk.  Als je de AI een tandje hoger zet zul je meer moeten snappen van de instellingen van je auto bij bepaalde weers- of baanomstandigheden. De mensen die de instellingen zelf al een spel vinden zullen smullen om zo de beste performance uit hun auto te halen; of het meest ideale stuurgedrag, mocht je zo’n stuurtje hebben. De vele disciplines en alle auto’s en tracks die meteen beschikbaar zijn zorgen dat er voor iedere racer wat van zijn gading is.

Het is alleen jammer van de bugs die het spel nog rijk is. De AI beukt gewoon door als die je in bepaalde gevallen wil inhalen. Maar ook in een tijd waar UX-designers bestaan, zou je verwachten dat Slightly Mad Studio’s ook zo iemand had ingehuurd om een logische en vooral leesbare menustructuur in elkaar te zetten. Al die bugs zoals niet meetellende rondes, agressieve AI en de menu's, het lijkt allemaal op te lossen met een patch. De makers zijn er al mee bezig, maar het is natuurlijk niet te verklaren waarom het spel zo vaak is uitgesteld en er nu alsnog zoveel basale bugs te vinden zijn. Normaal zou ik een acht geven, maar door deze minpunten krijgt het een lager cijfer. Eerst zien, en dan geloven of die patch(es) de problemen er uit halen. En toch is Project CARS een aanrader, want ondanks die minpunten blijft het een tof racespel. Nu nog een Morpheus-VR-helm en het feest kan echt beginnen.