20,000 Days on Earth
In de film 20,000 Days on Earth neemt de Australische muzikale duizendpoot Nick Cave ons mee op een fictieve dag in zijn leven. Een soort van 24 Uur Met dus, maar dan geen irritante zogenaamd bekende Nederlander als middelpunt van het verhaal, maar de eigenzinnige frontman, die vooral bekend werd als de zanger van legendarische bands zoals The Boys Next Door, The Birthday Party, Nick Cave and the Bad Seeds en meer recentelijk nog Grinderman. In de pseudo-documentaire van Iain Forsyth en Jane Pollard volgen we de zanger, schrijver, acteur en mens Nick Cave op de twintigduizendste dag van zijn leven.
Al vanaf het intro van de film, waarin we een teller zien optellen naar het getal 20.000 en een grote hoeveelheid beelden uit de afgelopen 57 jaar over het scherm zien razen, weet je dat je met een zeer uitzonderlijke rolprent te maken hebt. Net als voor de meeste andere mensen begint ook deze dag voor Nick Cave met een ratelende wekker. Vervolgens zien we hoe Cave aan het werk is in zijn studio in Zuid-Frankrijk, op bezoek gaat bij zijn therapeut om te oreren over zijn allereerste seksuele ervaring, aan de lunch is met zijn trouwe kompanen Blixa Bargeld en Warren Ellis en om de dag op de juiste wijze af te sluiten zien we de muzikant dan ook nog eens met zijn zoontjes (een tweeling!) en een pizza naar de klassieker Scarface kijken.
20,000 Days on Earth werd gefilmd in 2012, toen Nick Cave and the Bad Seeds druk bezig waren met de opnames voor het album Push The Sky Away. Het titelnummer van die plaat is dan ook een regelmatig wederkerend thema gedurende deze documentaire rondom de Australische artiest, die we eigenlijk het beste kunnen bekijken als een nazaat van legendarische beatnikschrijvers zoals William Burroughs, Allen Ginsberg en Jack Kerouac.
In de indrukwekkende pseudo-documentaire van Iain Forsyth en Jane Pollard krijgen we dan ook een zeer persoonlijk beeld te zien van een man die in de huid van een muzikant kruipt als hij het podium op moet om aldaar zijn rol te kunnen spelen. Een man die ook altijd onderweg lijkt te zijn in zijn auto, waarin hij ook gesprekken voert met mensen uit zijn verleden, zoals acteur Ray Winstone en zangeres Kylie Minogue.
In de grotendeels geënsceneerde documentaire, gebaseerd op een scenario van Cave, Forsyth en Pollard, draait het allemaal om het personage Nick Cave, in wiens leven het allemaal draait om contrast. Net als bij Jim Morrison van The Doors zijn de filosofische teksten van Cave ook regelmatig zeer ondoorgrondelijk, tenzij je meer van de artiest in kwestie weet. 20,000 Days on Earth is sowieso verplichte kost voor de fans van Nick Cave, maar ook als je wel eens wilt weten wat er allemaal bij komt kijken als je een album op wilt nemen, kunnen we je zeker aanraden om deze imponerende muziekdocumentaire eens te gaan bekijken.
Extra's:
The Making of 20,000 Days on Earth (14.50 min)
Een korte blik achter de schermen bij de totstandkoming van de film.
Bonus Scenes (33.30 min)
Een groot aantal extra opnames die niet in de documentaire te zien waren. Zo zien we Nick Cave and the Bad Seeds aan het werk in de studio en zien we ook bijzondere interviews met onder meer Blixa Bargeld. Ook zien we de band samen met Kylie Minogue optreden met de fraaie moordballade 'Where the Wild Roses Grow'.
Theatrical Trailer (2.12 min)
De bioscooptrailer voor 20,000 Days on Earth.
