CD: Aafke Romeijn - CHIN. IND. SPEC. REST.
CHIN. IND. SPEC. REST. is het tweede album van zanger, songschrijfster en muzikale duizendpoot Aafke Romeijn, die in 2011 debuteerde met het Engelstalige album Stella Must Die. Haar nieuwe Nederlandstalige album gaat over van alles en nog wat, van het lerarenbestaan (ze is lerares) tot over de snelweg.
Een goed punt aan het album is dat er in de meeste songs wel ergens gevoel in is gegooid; of dit nu de piano is of de tekst. Zodra we het eerste nummer 'Bmd/Ibb' aanslingeren, horen we dan ook een heerlijke pianopartij, die na zo’n 50 seconden de stem verwarmt. Het lijkt een prachtig rustig nummer te zijn, totdat er ineens elektrische geluiden doorkomen. Hier moet men even aan wennen, maar na een aantal luisterpogingen ben ik er eigenlijk nog steeds niet aan gewend. Zodra we de cd wat verder afspelen, horen we dat het derde nummer opnieuw elektrische geluiden bevat. In dit geval heeft het al wat meer kwaliteit, omdat het nummer gelijk al in die sfeer begint. Ook hier matchen de vocals met de elektrische sounds niet echt. Bij de geluiden die ze gebruikt, zou je minder tekst verwachten.
Als we wat verder luisteren, komen we erachter dat dit gelukkig niet bij ieder nummer het geval is. Bij 'Karakter' bijvoorbeeld, track zeven, maken de elektrische sounds er nog een aanwinst van. In de tekst zit veel emotie; het nummer gaat over de vader van Aafke en de impact die een baby op zijn leven moet hebben gehad. Zo wordt het een gemixt album; het ene nummer zou ik amper willen afluisteren, maar het andere zou ik tien keer willen afspelen vanwege de emotie die in het nummer zit. Wanneer ze de elektrische sounds wat functioneler had gebruikt, had het album veel meer kwaliteit op zijn naam kunnen krijgen. Tot mijn spijt is dit helaas niet het geval.
