Patria

Het is 1914 en de jonge Nederlandse jongen Arthur Knaap (Timothy Flohr) woont in Frankrijk. Als hij hoort dat de oorlog is uitgebroken, besluit hij mee te vechten in het Vreemdelingenlegioen. Al snel worden hij en zijn maten aan het front gezet, veel sneller dan normaal. Volgens een maat kan dat twee dingen betekenen: 'Of wij zijn heel goed, of het maakt niks meer uit'.

Arthur is een echt familiedier en verliefd op zijn Franse vriendin en het land en vecht daarom graag mee in de oorlog. Logisch, in zijn ogen. Hij heeft idealen en strijdt daarvoor. Dat Nederland zich neutraal houdt past dan ook niet in zijn straatje. Toch merkt hij al snel dat de oorlog heel anders is dan de spanning die hij zich voorstelde. Het is niet met Kerstmis afgelopen, zoals veel mensen verwachtten. Het gevecht in de loopgraven gaat maar door en de omstandigheden zijn ontzettend slecht. De ene na de andere maat sneuvelt en het is bar en boos. Het is hem geraden om heel erg snel volwassen te worden. In zijn brieven naar zijn ouders probeert Arthur over de oorlog te vertellen, maar hij houdt zich ook erg groot, want hij wil niet dat zijn ouders zich zorgen maken om hem. 

Patria is gebaseerd op een waargebeurd verhaal over Arthur Knaap, die daadwerkelijk in 1914 in Frankrijk woonde en mee wilde vechten in de Eerste Wereldoorlog. Arthur schreef brieven naar zijn ouders in Nederland en deze brieven zijn later gevonden. Regisseur en eigenaar van productiebedrijf Expressie Produkties Klaas van Eijkeren, kreeg de brieven in handen. Deze brieven vormen het verhaal over de Nederlandse Arthur Knaap in de Eerste Wereldoorlog. Door regelmatig citaten uit de oorspronkelijke brieven te gebruiken, wordt er goed inzicht gegeven in het 'hoe en waarom' van deze jonge jongen. Dit is een van de sterkste punten van Patria.

Klaas van Eijkeren is acht jaar bezig geweest om deze debuutfilm te maken. Bijzonder aan Patria is dat de film voor een heel groot deel op crowdfunding en de medewerking van vrijwilligers steunt. Slechts 15.000 euro was beschikbaar om de film van begin tot eind tot stand te laten komen. Dat Patria een lowbudgetfilm is, is duidelijk te merken. Het niveau van de acteurs ligt laag. Teksten zijn bijvoorbeeld te vaak duidelijk geciteerd en dat is ontzettend jammer. De acteurs zeggen regelmatig zinnen op in plaats van dat het er 'natuurlijk' uit komt, waardoor het af en toe lastig is om goed in het verhaal te komen.

Dat er veel liefde in deze historische film is gestoken, is te zien aan de beelden die er daadwerkelijk prachtig uitzien. Het is ongelooflijk dat het hele team dit met zo'n laag budget voor elkaar heeft gekregen. Door gebruik van veel grijstinten in de film lijkt het, zonder dat het irritant wordt, alsof je naar een oude film zit te kijken. De oude telefoons, uniformen en geïmproviseerde gasmaskers manen je daarbij helemaal terug in de tijd. Buiten deze complimenten voor de hele crew zit er wel een minpunt aan het script: er zitten wat ontzettend voorspelbare situaties in het verhaal en dat komt vooral door herhaling. Als twee maten tegenover elkaar staan om iets te vertellen, komt er een bom tussen die een van de twee doodt. Dit gebeurt een keer of wat en dat is zonde. Door deze situaties anders te filmen of duidelijk verschil aan te brengen, komt het verhaal beter over. Nadat twee keer een bom is gevallen tussen twee vrienden in, waarbij er één overlijdt of ernstig gewond raakt, kan je bij de derde keer wel raden wat er gaat gebeuren. Dit haalt het verrassingseffect weg.

De grote pluspunten van Patria zijn onder andere natuurlijk het feit dat er überhaupt een Nederlandse film over de Eerste Wereldoorlog is gemaakt. Ten tweede is het camerawerk prachtig en zijn de special effects echt niet verkeerd. Met alle ontploffingen en vuren voel je de spanning van het legioen in de strijd tegen de Duitsers. Al met al lang geen slechte film, als je goed in je achterhoofd houdt dat het budget erg laag is.