CD: Lesoir - Luctor et Emergo
Luctor et Emergo, ik worstel en kom boven, is de titel van de derde plaat van de band Lesoir. Voor deze plaat dook Lesoir heel even een half jaar onder in het pittoreske Limburgse dorpje Bemelen, waar zij zich gedurende een half jaar volledig konden uitleven wat betreft de muzikale opbrengst voor het nieuwe album. Het album hiervoor, Transcience, werd goed ontvangen en reikte zelfs langs de landsgrenzen. Zo ver, dat het succes de band de (inmiddels alweer) derde headline tour in China oplevert. Is het wat of kan de sound beter in China blijven? FOK! kreeg de kans om het nieuwe album te beluisteren.
Het album vangt gelijk aan met een krachtige compositie, genaamd 'Battle'. Zo voelt het nummer ook gelijk aan, als een gevecht. Dit komt vooral door de krachtige gitaarpartijen, die als een rode draad door het nummer lopen. Als tweede volgt het hoogtepunt van het album, 'Going Home'. Dit wordt ook de eerste single van het album. Dit lijkt meer dan terecht, want het nummer dat erop volgt stelt redelijk teleur. '(A Lady Named) Bright' is een zielloos nummer, dat snel doorgezet kan worden.
Lesoir zou Lesoir echter niet zijn als ze dit niet goed wisten te maken met een uiterst indrukwekkend nummer. Zij doen dit in de vorm van 'Single-Eyed'. Dit nummer is heerlijk om even los op te gaan en te genieten van de geruststellende stem van de leadzangeres, Maartje Meessen. Na 'Single-Eyed' wordt verder gegaan met nummer 'Press Play From Start', een nummer dat veel weg heeft van het nummer 'The Kill', van de band Thirty Seconds To Mars. Een typisch doorkabbelnummer dat niet volledig de kracht heeft van andere nummers op het album, maar erg fijn in het gehoor ligt. Hetzelfde geldt voor 'My Perfect Self', ook dit nummer is er een uit het genre rustige symfonische rock. Dit nummer is echter al wel wat gewaagder.
De titelsong van het album ('Luctor et Emergo') is een vlot nummer waar één ding in mist: de zang. De zang is juist een van de positieve punten aan dit album en het is dan ook jammer dat hij is vervangen door een serie van geluiden en kreten. Alhoewel het weer wordt afgewisseld door een hoogtepunt, in de vorm van 'Deliberate', blijft het jammer. 'Flawless Chemistry' en 'Room For One More' zijn de hekkensluiters van dit album, twee kwalitatief goede nummers. Ze halen het echter niet bij de hoogtepunten van dit album.
Al met al is de derde langspeelplaat van Lesoir een succes, met hier en daar wat zwakke puntjes maar ook genoeg sterke punten om die te op te vangen. Hoogtepunten van dit album zijn de single 'Going Home' en het krachtige 'Single-Eyed'. De muziek heeft veel weg van Within Temptation, een symfonische rockband die de hitlijsten al een aantal keer wist te bereiken. Lesoir is inmiddels al begonnen aan hun clubtour in Nederland en daarbuiten en voor de liefhebbers van symfonische rock is het wel aan te raden om ze zeker een keer te gaan bekijken.
