Boek: Luana Lewis - Dicht bij mij
Stella Davies is een jonge ambitieuze psychologe, ze heeft erg veel plezier in haar werk. Haar werk bestaat voornamelijk uit het evalueren van mensen ten behoeve van gerechtelijke procedures zoals echtscheidingen en voogdij. Tot ze van Max Fisher, haar baas waar ze een oogje op heeft, een zaak aangewezen krijgt waardoor ze een traumatische ervaring oploopt tijdens een van de afspraken met een client. Max besluit haar in huis te nemen en voor haar te zorgen. Na enige tijd slaat de vonk over en verhuizen ze als een pas getrouwd koppel naar een prachtige villa net buiten Londen.
Luana Lewis - Dicht bij mij
"Laat nooit zomaar iemand binnen"
De traumatische ervaring die Stella opgelopen heeft zorgt ervoor dat ze al 3 jaar geen stap meer buiten de deur durft te zetten. Stella heeft agorafobie, beter bekend als 'pleinvrees'. Ze leeft volledig geïsoleerd in de beveiligde villa en zit van top tot teen onder de antidepressiva en kalmeringsmiddelen die ze van Max voorgeschreven krijgt. Op een donkere winterse namiddag gaat de deurbel. In eerste instantie piekert Stella er niet over om open te doen. Het meisje dat schaars gekleed voor haar deur staat moet maar weggaan. Dat probeert ze meerdere malen aan het kind duidelijk te maken, maar weggaan is wel het laatste wat het meisje doet. Uiteindelijk laat Stella het meisje, dat zich voorstelt als de 15-jarige Blue Cunningham, binnen omdat ze bang is dat ze anders doodvriest. Stella vind het erg lastig om zich een houding te geven en probeert haar zenuwen onder controle te houden. Het meisje kon haar immers wel wat aandoen, met haar extreme stemmingswisselingen. Blue weet Stella’s interesse te wekken en vertelt dat ze de dochter van Max is. Dit gelooft Stella duidelijk niet en dan komt Blue met nieuwe leugens. Stella’s geduld raakt langzamerhand op en ze wil toch eens weten wie dat meisje met de witblonde haren en grote blauwe ogen is. Blue vertelt dat ze een patiënte van Max is en diverse keren seks met Max heeft gehad tijdens haar therapie. Stella weet dat Blue minderjarig is en vertrouwt Max volledig, hij zou dit nooit doen en al helemaal niet uit professioneel oogpunt… Of toch wel?
Het boek Dicht bij mij bestaat uit drie vlot maar gedetailleerd geschreven verhaallijnen die schrijfster Luana Lewis prima afwisselt. De verhaallijnen geven samen een compleet beeld van het leven van Stella. De eerste verhaallijn speelt zich af in het heden, het gaat over Stella en het onverwachte bezoek van Blue. Waar zich later een derde persoon bijvoegt die een belangrijke rol zal spelen.
De tweede verhaallijn geeft het minst prijs. Het beschrijft therapiesessies tussen een jonge patiënte en haar therapeut, waar geen namen in genoemd worden. Ik neem aan dat het de bedoeling was van Lewis om het lang onduidelijk te houden wie deze mensen zijn. Helaas had ik in het begin al door om welke personen het ging, waardoor ik andere delen uit het boek als saai en voorspelbaar ervoer.
De derde verhaallijn beschrijft het leven van Stella een paar jaar daarvoor, toen ze werkzaam was als psycholoog en hoe ze de traumatische ervaring opliep. Aan deze structuur houdt Lewis het hele boek vast. De hoofdstukken zijn kort waardoor je snel weer het vervolg kunt lezen over de volgende verhaallijn. De puzzel zou pas echt compleet moeten zijn als het boek bijna uit is; dit was echter niet mijn ervaring.
Boven de flaptekst staat een quote van Samantha Hayes: "Een thriller waarvan je hartkloppingen krijgt." Dit schepte bij mij hoge verwachtingen, net zoals de flaptekst die veelbelovend klonk. Helaas heb ik geen enkel spannend moment mogen aantreffen en waren hartkloppingen ver te zoeken. Luana Lewis werkt als klinisch psycholoog en schreef eerder twee non-fictieboeken. 'Dicht bij mij' zou haar thrillerdebuut moeten zijn. Een 'thriller' is het in mijn ogen absoluut niet. Het gemiddelde jeugdboek van Carry Slee is nog spannender.
