Freedom Wars

Monster Hunter is een gigantische franchise in Japan. Zo populair zelfs dat het een genre is geworden. Games zoals God Eater, Soul Sacrifice en Toukiden hebben hun eigen unieke elementen, maar over het algemeen doen ze vooral Monster Hunter na. Met Freedom Wars probeert Sony het over een hele andere boeg te gooien.

Geen fantasiewereld vol zwaarden en draken, maar een dystopie met geweren en robots. Freedom Wars speelt zich af in een verre toekomst waarin grondstoffen zo goed als helemaal op zijn. Je speelt als een van de vele 'sinners'. Sinners zijn mensen die geen uniek talent hebben om de gemeenschap mee te dienen, waardoor ze alleen maar een last zijn.

Sinners krijgen daarom een vonnis van een miljoen jaar dienst als soldaten/slaven van de gemeenschap. Gemeenschappen heten in dit spel Panopticons en zien er vooral uit als gevangenissen. Sinners staan in principe in dienst van de 'citizens', getalenteerde mensen die de Panopticon draaiende houden.

Sinners hebben bijna geen rechten. Zo kun je in het begin van het spel bijvoorbeeld alleen vijf stappen binnen je cel lopen, als je te veel stappen zet wordt je straf met tien jaar verhoogd. Je mag niet liggen op je bed (je moet zittend slapen), je mag niet met mensen van het ander geslacht praten, etc. Dit klinkt misschien vervelend, maar in de praktijk in het interessant omdat het de toon van de setting en het verhaal reflecteert.

Door missies te doen speel je meer rechten vrij, zo kon ik na een uurtje spelen het recht kopen om buiten mijn cel te komen. Na drie uurtjes spelen mocht ik het recht kopen om te rennen! Missies draaien om het vergaren van kostbare materialen, tegen sinners vechten van vijandige Panopticons, ontvoerde citizens redden en tegen grote robots vechten. Vaak moet je meerdere van de bovengenoemde dingen tegelijk doen. Met missies verlaag je ook je straf, die constant boven je hoofd wordt weergeven. Het doel van elke sinner is om de straf omlaag te krijgen en om net zo veel rechten te krijgen als citizens.

Het verhaal en de setting zijn niet het enige dat Freedom Wars anders maakt dat andere Monster Hunter-games. Het speelt ook heel anders. Je hebt nog wel een zwaard om op monsters in te hakken, maar je belangrijkste wapen is de 'thorn'. Dit is een mix tussen een lasso en een hookshot. Je kunt je thorn op een van de lichaamsdelen van je robotvijanden gooien. Daarmee kun je armen eraf trekken of  grote vijanden laten struikelen.

Dat is niet de enige functie van de thorn. Je kunt jezelf ook naar de vijand toe trekken. Lock in op zijn hoofd en vlieg ernaartoe om er vervolgens op in te slaan met je zwaard. Als sinner hoef je dus nooit op de grond te blijven, het verleent het vechten een stukje verticaliteit die je nergens anders ziet. Naast dit alles zit je ook vooral op vijanden te schieten met allerlei geweren.

Ik waardeer dat Sony met Freedom Wars iets nieuws probeert. Het concept voor zowel verhaal als gameplay is tof, maar beide komen uiteindelijk helemaal niet de verf. Zo is de gameplay veel te chaotisch. Alle sinners hebben een robot-hulpje en je doet missies met zijn vieren. Je hebt dus acht man die tegelijk over het scherm vliegen en schieten. De precisie in het vechten dat Monster Hunter-games zo intens maakt is totaal afwezig.

Schieten is daarbij heel houterig en er is ook totaal geen gevoel van impact. De game is bovendien veels te makkelijk; gevechten werden nooit echt spannend. De inspiratieloze omgevingen doen ook af aan de ervaring. Betonnen grijze gevangenissen, kale woestijnen en verwoeste steden die eruitzien als Modern Warfare-maps. Er is bovendien ook maar een handjevol van deze saaie maps, waar je tig missies op moet doen. Al binnen een paar uur komen ze je de strot uit. Dan heb ik het niet eens over de upgradesysteem gehad, die zonder guide onmogelijk te ontcijferen is.

Het verhaal had minstens net zo veel potentie. Het haalt Orwell- en Foucault-achtige thema's aan, maar doet er vervolgens niets mee. Aan het eind van de game is er niets aan de wereld veranderd en moet je sinner nog altijd negenhonderdduizend jaar dienen. Saaie dialogen en tijdverspillende fetchquests hebben mijn overgebleven interesse gedood.

Conclusie
Freedom Wars is een goed idee. Maar wat een frisse wind had moeten zijn in het Monster Hunter-genre is een deceptie geworden. Anders is niet altijd beter. Hetgene wat Monster Hunter-games zo leuk maakt om te spelen ontbreekt. Een echt verhaal is ook alleen leuk als het iets toevoegt. De review is hiermee klaar en mijn straf zit erop.