Game of Thrones - The Children
Het ging weer in sneltreinvaart. Zo zitten we ons nog te verkneukelen op trailers en gebeurtenissen die nog komen gaan en zo zit het er alweer op. Tien afleveringen Game of Thrones hielden ons de laatste maanden weer in de greep. Er is veel gezegd en geroepen. Dit was het seizoen waarop meer mensen afstemden dan ooit tevoren, maar ook het seizoen dat er meer kritiek kwam. Dit seizoen had diepte-, maar voornamelijk hoogtepunten. Laten we eens de aflevering bespreken die dit vierde seizoen tot een conclusie moest brengen. Ik neem hierbij aan dat je pas op deze link hebt geklikt ná het zien van de aflevering, want je-weet-wel... spoilers!
We varen vrolijk door naar een nieuw seizoen...
De aflevering gaat verder waar de vorige ophield. Jon Snow trekt voorbij The Wall om Mance Rayder een kopje kleiner te maken. Het duurt niet lang of de eerste twist van de aflevering is een feit: ineens is daar Stannis Baratheon met zijn leger, om de mannen van Castle Black een handje te helpen. Op deze eerste scène was direct al veel kritiek, omdat door vele fans dit moment als climax van aflevering 9 werd verwacht. Ik ben echter van mening dat dit de finale van dit seizoen direct veel lading geeft. Uiteindelijk kijken we toch alle afleveringen achter elkaar, waarbij de serie veel beter uit de verf zal gaan komen. Je weet nu in ieder geval dat je in bent voor een episch uur!
En het werd ook een episch uur. Maar niet voordat we nog een verplicht momentje bij Daenerys meepakken. Waarschijnlijk omdat de schrijvers haar toch niet uit dit laatste uur willen halen en er tóch een soort van climax voor haar verhaallijn wordt gecreeërd. Helaas komt dit moment niet verder dan klagende voormalige slaven in haar troonzaal (minus Mormont). Ze neemt een rigoreus besluit en kiest ervoor om twee van haar drie draken op te sluiten, de derde vliegt nog ergens rond. Het is sneu en een groots moment voor haar karakter, maar het voelt niet echt alsof er een flow in haar verhaallijn zit zoals dit de eerste seizoenen wel was. De schrijvers wrikken zich in allerbei bochten om haar verhaallijn maar niet in te laten lopen op de boeken.
Wat ons brengt tot een volgend 'ow ja'-momentje, namelijk Bran! We hebben het goede jong al een tijdje niet gezien dus dat moest even worden goed gemaakt. Hier haalt de serie voor het eerst écht de boeken in, waarbij de dood van Jojen een keer wordt verklapt (of in ieder geval het feit dat hij er niet écht toe doet) voor de lezers van de boeken. Er wordt een nieuwe vijand (wederom een vijand achter The Wall) geïntroduceerd, de 'wights'. Als ware zombies gaan ze tekeer op onze vrienden. Ik vond de scène erg cool. Langzaam maar zeker komt er meer en meer fantasy in de serie. Het zal vast mensen wegjagen, maar het blijft steeds verrassend. Uiteindelijk wordt Bran uitverkoren (nadat er nog wat poefbommen worden gegooid) om te 'vliegen'. Wat dat precies betekent zien we volgend jaar, want het is cliffhanger-tijd!
In de categorie 'save the best for last' weten showrunners Benioff en Weiss precies wat ze doen. Onverwachts is daar de confrontatie tussen Brienne en Sandor, ofwel 'The Hound'. De spanning wordt langzaam opgebouwd en een ridderlijk gevecht verandert langzaam in een oerstrijd op leven en dood, als twee honden (see what I did there?) die elkaar af willen maken. Als kijker weet je op dat moment even niet voor wie je nu partij moet kiezen. Brienne heeft duidelijk een goed hart, maar Sandor hebben we dit seizoen van een andere kant leren kennen en eigenlijk willen we hem ook niet kwijt. Clegane moet uiteindelijk toch het onderspit delven. Maar niet nadat Arya hem achterlaat om een langzame dood te sterven.
Krijgen we dit seizoen dan ook nog antwoord op de vraag of Tyrion blijft leven? Ja hoor. Ze hebben het zo lang mogelijk uit kunnen stellen, maar nu is het dan toch zo ver. Maar het gaat allemaal wel wat snel en gehaast. Nu was de aflevering al wat langer, maar had er niet wat meer tijd genomen kunnen worden voor de beslissing van Jaime? Enfin, Jaime bevrijdt Tyrion die besluit dat hij eerst nog een rekening te vereffenen heeft. Nadat hij Shae vermoord, gaat hij de confrontatie aan met zijn vader. Tywin zit heel charmant op 'd'n poepdoos' wanneer zijn eigen zoon een kruisboog op hem richt. Tyrion maakt van de gelegenheid gebruikt om eindelijk zijn vader de waarheid te vertellen, waarna hij hem genadeloos met een tweetal pijlen doorboort. Tywin is niet meer, een ware aderlating voor deze reeks, en Tyrion wordt afgevoerd.
Op den ouden doos
Al met al een aflevering met veel twists en turns (meer dan in een reguliere aflevering) wat wel bij dit seizoen hoort. Hoewel dit seizoen meer dynamiek bevatte en boeiender was dan eerdere seizoenen (vooral in King's Landing) werd dit jaar ook duidelijk dat deze serie aan een langetermijnplan bezig is. Sommige verhaallijnen of personages kregen beperkte aandacht. Zo noem ik een Stannis of een Arya. Er zijn immers maar tien afleveringen per seizoen waarbinnen je een bepaald deel van je verhaal moet vertellen. Als de serie straks echter weer een geheel wordt van 70 of misschien wel meer afleveringen, zal dit minder op gaan vallen en krijg je een meer gestroomlijnder verhaal. Het vergt nu van de trouwe kijkers echter veel geduld.
Dit zal het over een paar jaar vast allemaal waard zijn. Nu de serie weer voorbij is, kunnen we ons weer storten op een rewatch van de eerste vier seizoenen (altijd leuk om hoofdpersonages van nu als bijrol in seizoen 1 terug te zien), de boeken nog een keer te herlezen of een keer die graphic novel van Game of Thrones er bij te pakken.
P.S. Eén ding heb ik niet besproken. Als het internet voller staat met berichten over een scène die niét in de aflevering zit dan een scène die wél in de aflevering zit, is er misschien toch een verkeerde keus gemaakt. Ik denk echter dat 'die scène' inmiddels al voor vele unsullied kijkers is verraden. Laten we dat vlekje niet groter maken en het er hier (en in de comments) niet over hebben!
Bedankt voor het lezen en tot volgend jaar. En vergeet niet, de dagen worden alweer bijna korter. Winter is coming!
