Tomb Raider: Definitive Edition

Het is alweer bijna een jaar geleden dat we de vernieuwde Lara Croft zagen in Tomb Raider. De reboot van de serie werd door ons erg goed ontvangen en werd daarom ook beloond met een dikke 9. Met de komst van de nieuwe generatie consoles bedacht Crystal Dynamics om Lara nogmaals een visuele boost te geven en een dikke subtitel. Maar is dit genoeg om 50 euro op de toonbank te gooien en het avontuur nog een keer te beleven?

Eerlijk is eerlijk, Lara ziet er in Tomb Raider: Defenitive heerlijk uit. En dan bedoel ik niet dat ze alleen wat extra polygonen in haar tieten/kont hebben gepompt, maar ook de omgeving heeft een boost gekregen waar je u tegen zegt. Dit is eindelijk een spel waarbij je de verschillen tussen de last-gen en next-gen ziet. De game loopt in een strakke 1080P met 60 frames en nergens, maar dan ook nergens kon ik enige framedrops ontdekken. Het is zelfs zo, dat sommige stukken nu zo razendsnel zijn, dat ik moeite had om het allemaal te volgen. Het eerste wat opvalt is het haar van Lara. Zowat elk haartje beweegt nu individueel mee. Niet dat het er meteen realistisch uitziet, maar het is in ieder geval niet meer zo statisch. Hetzelfde geldt voor vlaggen, de natuur, de mist en het water. Het ziet er allemaal zoveel beter uit. Stel je het origineel voor, vermenigvuldig dat met 100 en dan snap je de bestaansredenen van de nieuwe consoles.

Maar als je PlayStation 3/Xbox 360 hebt, zou je dan nogmaals 50 euro neerleggen om dit avontuur nog een keer te spelen? Nee, dat is de investering niet waard. Aan het verhaal is natuurlijk niets veranderd, dat zou tenslotte gek zijn. Lara is in het begin nog steeds bang als zij haar eerste hert doodmaakt en vijf minuten later heb je je eerste trophy al binnen omdat je 35 mensen vermoord hebt. De grote toevoeging zit hem dan ook in de gimmicks. Je kunt nu bijvoorbeeld met je stem commando’s geven om van wapen te wisselen. Nou zou dat vast tof zijn, maar in het heetst van de strijd zit ik te schelden en doe ik dat liever met de D-pad dan met mijn stem. Net zoals bij Killzone verandert het licht van de controller mee, afhankelijk van wat je doet. De eerste keer dat ik Killzone speelde, was dat indrukwekkend, maar ik hoop niet dat we daar de komende zeven jaren aan vastzitten. Ook is er besloten om de gesprekken over de radio via de controller te doen, maar als ik de gehele conversatie moet aanhoren, zowel door de televisiespeakers als de controllerspeaker, dan is dat gewoon rete-irritant. Gelukkig kun je dit wel uitzetten. Nu dat irritante licht op de controller nog!

Uiteraard zit er nog wat DLC op, maar dat is vooral gericht op het multiplayergedeelte van het spel. Zo krijg je acht extra maps, een handjevol nieuwe wapens en vier personages waarmee je kunt rondrennen. Wat echt karig is, is dat je voor de singleplayer maar één extra graftombe, zes andere outfitjes voor Lara, een digitaal stripboek en wat 'achter de schermen'-materiaal krijgt. De graftombe heb je binnen 10 minuten wel opgelost, de extra outfitjes zijn nodig om niet verveeld te worden van Lara’s achterste. Oke, dit was van te voren aangekondigd, maar het blijft toch jammer. De strip en het 'achter de schermen'-materiaal zijn vast leuk als je echt niets te doen hebt. Al met al erg karig en zeker niet het nogmaals kopen van de game waard.

Tomb Raider: Definitive blijft een game die dik in orde was en nu nog steeds is. Heb je een next-gen console en ben je nog niet in het bezit van het spel, dan is dit wel de versie waarmee je aan je vrienden moet showen waar je nieuwe console allemaal toe in staat is. Wil je niet het dubbele betalen voor de mooiere graphics en ietsepietsje meer content, koop dan gewoon de last-gen. De ervaring is zo goed als hetzelfde en die staat nog steeds als een huis.

Gespeeld op PlayStation 4, ook beschikbaar op Xbox One.

Zie hier de FOK!games beoordelingsrichtlijnen.