CD: Birth of Joy - Prisoner
Birth of Joy is een band die in 2005 is ontstaan op de Herman Brood Academie. In 2010 brengt de groep in eigen beheer de cd Make Things Happen uit, die al snel uitverkocht is. Birth of Joy speelt vervolgens tijdens de Popronde een recordaantal shows en is ook op diverse grote festivals te zien. Bij een optreden op de Zwarte Cross 2011 heeft de groep een ontmoeting met een delegatie van Suburban Records en krijgt dezelfde dag nog een contract aangeboden. Begin 2013 doet Birth of Joy een optreden op het Eurosonic Festival, dat live door het toonaangevende muziekprogramma Rockpalast op de Duitse televisie wordt uitgezonden. Sindsdien is het allemaal erg hard gegaan voor de groep.
In 2013 speelt Birth of Joy 97 concerten, verspreid over heel Europa en Amerika en weet daarmee een behoorlijke live-reputatie op te bouwen. In november 2013 doken de mannen met Joris Wolff de studio in om 11 spetterende en ronkende rockers op te nemen. Een prima keuze afgaande op zijn werk voor bands zoals De Staat, Within Temptation en Mister and Mississippi. Met een minimale bezetting van slechts drums, gitaar en een scheurend orgel weten de drie mannen van Birth of Joy op het album Prisoner toch een behoorlijk explosief geluid neer te zetten. Maar dat is ook niet zo verrassend als je weet dat de opnames werden gemastered door Brian Lucey, die we ook kennen van zijn werk voor onder meer The Black Keys, Artic Monkeys, David Lynch en Dr. John.
Prisoner barst meteen knallend los met een zwaar overstuurd hammondorgel in 'The Sound'. Het is alsof we een tijdsmachine zijn ingestapt en opeens weer terug zijn in de vroege jaren zeventig. Ouderwetse hardrock met een stevige dosis psychedelica van de bovenste plank. Bij het daaropvolgende 'How It Goes' wordt het gaspedaal nog wat steviger ingetrapt, met als resultaat een bruisend stuk muziek waarbij het ronkende orgel een dominerende rol speelt. Dit nummer en ook de tracks 'Rock & Roll Show', 'Longtime Boogie' en vooral 'Holding On' doen mede door het toetsenwerk en het stemgeluid van zanger-gitarist Kevin Stunnenberg meer dan eens aan de legendarische band The Doors denken.
Birth Of Joy (Foto: Tijmen Hobbel)
Het muzikale hoogtepunt op dit al overwegend ijzersterke album is het trippy 'Three Day Road', met een middenstuk dat zo van Pink Floyd's Dark Side of the Moon had kunnen komen. Met 7 minuten en 31 seconden is het dan ook het langste nummer op Prisoner. Nadat de groep eerder al bewees dat ze één van de beste live-acts uit Nederland zijn laten ze op dit veelzijdige album ook duidelijk horen dat ze bij de top van de Nederrock-scene behoren. Dat eerste kun je deze maand nog op diverse podia in Nederland ervaren, alvoren ze weer naar de Verenigde Staten afreizen voor een volgende tournee.
Om te ervaren hoe het nieuwe album klinkt zul je naar je lokale platenboer moeten maar mensen die ook platen van Queens of the Stone Age, White Stripes en/of Wolfmother in de kast hebben staan zullen daar geen spijt van krijgen. Prisoner is een album waarvan we nu al durven te stellen dat deze in menig eindejaarslijstje terug zal komen.
