The Place Beyond the Pines
In 2010 beleefde regisseur Derek Cianfrance zijn internationale (filmhuis-)doorbraak met Blue Valentine. Zoals de titel al enigszins verraadt was het een confronterende film over een aftakelende liefde. Opvolger The Place Beyond the Pines behandelt een ander soort liefde: die tussen vader en zoon, maar wel opnieuw met een confronterende ondertoon.
The Place Beyond the Pines begint met Luke Glanton (Ryan Gosling), een wat mysterieuze stuntrijder. Hij komt erachter dat hij een zoontje heeft bij Romina (Eva Mendes) en probeert vervolgens met een reeks bankovervallen zijn beoogde gezin financieel te kunnen ondersteunen. Wanneer hij echter oog in oog komt te staan met politieagent Avery Cross (Bradley Cooper) nemen zowel zijn leven als de film een drastische ommekeer.
De film is duidelijk onderverdeeld in drie hoofdstukken. Het ene is wat intenser dan het andere en af en toe misschien een beetje voorspelbaar, maar ondermaats wordt het nergens. Juist deze duidelijke splitsing draagt bij aan de boodschap van de film: de gevolgen van de daden van de ieder mens kunnen ver strekken. Hoe goed deze intenties ook waren, de scheidslijn naar een slechte daad is kennelijk erg dun. Het werd eerder al uitgeroepen door Russel Crowe in Gladiator en het lijkt alsof Cianfrance dezelfde gedachte heeft: “What we do in life, echoes in eternity.”
Precies dat is wat van The Place Beyond the Pines zo’n treffend plaatje maakt dat je als kijker aan het denken zet, dat enkele morele dilemma’s opwerpt. Wat doe je op moment X, met feit A en B in het achterhoofd? Offer je alles op wat je hebt? Heb je lak aan voorgeschreven wetten, aan conventies, riskeer je je eigen toekomst en hoeveel heb je over voor je bloedeigen zoon?
Het zijn zomaar wat vragen die gesteld kunnen worden tijdens of na het zien van deze film. Het is heel moeilijk om uit de voetsporen van je vader te treden, maar het is net zo lastig om zonder rolmodel je leven succesvol te maken. Zonder overdreven melodramatisch te worden, beschouwt The Place Beyond the Pines beide opvattingen en de gevolgen van de genomen keuzes over een tijdspanne van een kleine twintig jaar.
Deze scherpe opvatting maakt van The Place Beyond the Pines een echte filmhuisfilm en van Cianfrance min of meer automatisch een echte filmhuisregisseur. De film zit knap in elkaar en weet net als Blue Valentine het verhaal op een minder conventionele manier toch boeiend te brengen – het bewijs dat Cianfrance heel goed weet wat hij doet. De film begint misschien wel met het beste stuk en verliest iets aan kracht, maar misschien is dit wel een bewuste keuze. Beginnen we namelijk niet allemaal met de beste intenties, om er later pas achter te komen dat we het veel beter hadden kunnen doen?
Beeld/geluid
The Place Beyond the Pines is een overwegend donkere film. Dit lijkt het beste tot zijn recht te komen op blu-ray, maar ook op deze dvd is het beeld prima te noemen. Datzelfde geldt voor de soundtrack, dus de dvd is een prima alternatief als je niet beschikt over een blu-rayspeler.
Extra’s
Er zijn helaas geen extra’s te vinden op deze dvd.
Conclusie
Derek Cianfrance bevestigt na Blue Valentine met The Place Beyond the Pines dat hij de kneepjes van het filmmakersvak uitstekend beheerst. Hoewel de film niet altijd even sterk is, is het totaalplaatje wel compleet en worden enkele interessante thema’s vakkundig behandeld. Hoewel deze dvd geen extra’s bevat, is de film op zichzelf zo sterk dat de aankoop ervan eenvoudig gerechtvaardigd kan worden.
