Foul Play
Een demonenjager in een toneelstuk? Dat staat gegarandeerd voor harde actie, vreemde wezens en een goed publiek, of toch niet?
Foul Play is een sidescroller beat 'm up die je qua gameplay goed kunt vergelijken met een game als Double Dragon. Je loop van links naar rechts en sloopt iedereen die je onderweg tegenkomt. Dit kun je alleen doen of met een partner die naast je op de bank zit.
Foul Play is één groot toneelstuk. Het personage dat de speler bestuurd is een acteur in de rol van Baron Dashforth, een demonenjager die jaagt op Daemons. Het toneel is jouw podium, hier ontvouwt het verhaal zich en zul je de performance van je leven moeten geven.
De game is simpel te noemen, Dashforth begint zijn verhaal en onderweg komt hij personages en daemons tegen die hij moet verslaan. Dit doe je door blind op de knoppen te drukken en verschillende combinaties aan elkaar te rijgen. Versla je vijanden en ga weer verder met het verhaal tot de nieuwe vijanden komen.
Nu klinkt het wel heel makkelijk, een toneelstuk en ik kan niet doodgaan. Het ligt niet zo simpel maar het is wel makkelijk. Jouw levensmeter is gekoppeld aan het publiek, hoe meer combo's je scoort en vijanden je verslaat hoe hoger de meter uitslaat hoe enthousiaster het publiek zal applaudisseren voor mooie acties.
Wordt je te vaak geraakt door de vijand of voer je te weinig combinaties uit dan zakt de meter en gaat het publiek boe roepen. Erg leuk gedaan maar ik moet wel melden dat het erg makkelijk is om miniscule combo's te maken en het publiek altijd tevreden te houden. Je moet dus echt moeite doen om af te gaan.
Hoe verder je komt in de game hoe meer verschillende vijanden je tegenkomt en hoe meer aanvallen je kunt vrijspelen. Het leuk aan de vijanden is dat het ook acteurs zijn. Zo moet je op een gegeven moment weerwolven bevechten en zie je overduidelijk dat het gewoon een acteur in een pak is. Af en toe zie je ook een verslagen vijand omhoog kijken en het podium afkruipen. Op dat soort momenten komt er een glimlach naar boven.
De game bevat naast de singleplayer ook co-op, dit is gewoon het singleplayer verhaal maar dan speelt het hulpje, Scampwick, mee. Helaas wordt het dan af en toe op het scherm met alle vijanden wel erg druk en onoverzichtelijk. Voor mensen die samen spelen zijn er ook speciale aanvallen die je samen kunt doen maar dat vergt timing aan beide kanten, op zich niet zo erg maar het gevecht is vaak te hectisch om daar wat mee te doen dus laat je snel die speciale aanvallen liggen.
Conclusie
Foul Play is een leuke toevoeging aan de sidescroller beat 'm up's maar de game is net eventjes te makkelijk om het uitdagend te maken. De personages, achtergronden en het hele concept van een theatervoorstelling is erg leuk, maar alleen een glimlach op mijn gezicht toveren is net niet genoeg om voor de game te applaudisseren.
Gespeeld op Xbox 360. Ook beschikbaar voor Windows.
