Boek: Will Lavender - Dominantie
Vijftien jaar terug wist studente Alex de excentrieke professor Aldiss vrij te pleiten van twee gruwelijke moorden, door de identiteit van de mysterieuze schrijver Paul Fallows te onthullen. Nu wordt ze als professor allerijl naar haar alma mater teruggeroepen, omdat er een nieuwe moord is gepleegd. Om die op te lossen moet ze opnieuw in het mysterie rond Fallows duiken...
Dominantie is ofwel een van de meest matige boeken die ik gelezen heb, ofwel een van de meest geniale boeken. Ik ben er nog niet helemaal uit. Van de ene kant komt alles een beetje clichématig over, maar van de andere kant is spelen met clichés het kenmerk van een goed schrijver.
Het verhaal is heel goed gevonden, maar slecht afgewerkt. De hoofdpersonages moeten een raadsel oplossen aan de hand van twee boeken. Ondanks al het gepraat over dubbele bodems, spiegelplaatsen en ander hoogdravend literair gedoe, komt het uiteindelijk neer op een simpele schatkaart, wat een beetje een anticlimax is.
In het begin lopen al snel drie à vier mysteries dooreen, wat ten eerste nogal frustrerend werkt, zeker als je iemand bent die nieuwsgierig is naar de antwoorden, en ten tweede de verhaallijnen niet duidelijker maakt.
De hoofdpersonages lijden aan hetzelfde euvel als de rest van het boek: ze komen eerder karikaturaal en clichématig over, maar het lijkt alsof Will Lavender het een beetje expres doet, om de grenzen tussen boek en de 'werkelijkheid' in het boek zelf een beetje verder op te rekken.
Kortom, Dominantie heeft intellectuele aspiraties, maar maakt die regelmatig niet waar – of juist wel. Al met al zal het sterk aan je eigen voorkeur liggen of je dit boek slecht of geniaal vindt.
