Festival: Sziget 2013
Met HÉV-trein vanuit het centrum van Boedapest komen de meeste bezoekers bepakt met hun bagage op dag -1 aan, als ze al niet eerder op de camping stonden, op Obudai Sziget waar de 21ste editie van het Sziget Festival plaatsvond. Met een zonnetje van maar liefst 38 graden op de kop begeeft men zich richting de kaartcontrole waar men een bandje en een programmaboekje krijgt. Het boekje is gemaakt in de vorm van een paspoort, waarmee een Szitizen stempels kan verzamelen bij de verschillende podia en een green card kan krijgen bij de Sziget Immigration Office op het terrein. Een doel daarvan is er niet echt, maar het is een leuke toevoeging aan het boekje.
De vele bezoekers die arriveren betreden over de beroemde brug over de Donau het eiland, alwaar ze eerst nog een uur in de hitte moeten wachten voordat alle bagage is gecontroleerd. En dan op zoek naar een plekje op het terrein. Vooral schaduwplekken vinden gretig aftrek en zijn ook zeker een must als je na 9 uur ‘s ochtends nog wil slapen. Na het opzetten van het kamp kan het festival dan eindelijk beginnen! Op de dagen -1 en 0 treden voornamelijk Hongaarse artiesten op. Maar je kunt wel op die dag al hier en daar wat DJ’s in het wild spotten. Dus men verkent die dagen voornamelijk het festivalterrein en rust uit van de reis naar Boedapest toe.
Op dag 1 begint het reguliere programma op alle podia. Zoals gezegd hangt het maar net af van de plek waar je tentje staat hoe laat je die dag begint. Je kunt overdag rustig bijkomen van de vorige nacht en eventueel je naar de wat kleinere podia begeven waar zo nu en dan een DJ staat te draaien of een band te spelen. Op de Main Stage en de A38-tent die pal daarachter staat begint het programma pas om 16 uur. Ook voor het eerst, aangezien dit vorig jaar nog begon om 15 uur. Daardoor is er dagelijks dus ook een naam minder in het programma van de Main Stage.
In de A38-tent stond Flogging Molly. Deze band staat altijd wel garant voor een feest, zeker op een festival als Sziget. Voorgaande jaren stond de band altijd op de Main Stage, maar ook in de tent weten de heren er een goed optreden van te maken. Of het nou gaat om een track als Swagger of een wat rustiger nummer als Whistles The Wind, ze weten het publiek mee te krijgen.
Dag 2 beginnen we rustig met Regina Spektor op de Main Stage. Ze komt op in haar witte jurk en zingt een stuk a capella waarbij ze een beat maakt door met haar vinger op de microfoon te tikken. Ze vervolgt het optreden met haar band, waarbij ze zo nu en dan zelf plaatsneemt achter haar piano. Met publiekslievelingen als Us en Fidelity weet ze goed te brengen. Maar ook met wat nieuwere tracks als You've Got Time weet ze het publiek mee te nemen.
Dizzee Rascal nam het stokje van Regina over op de Main Stage. Met een DJ en twee andere rappers verschijnt Rascal op het podium. Helaas was in het begin het geluid matig, waardoor Dizzee Rascal nagenoeg niet te horen was. Zodra dat werd hersteld, was iedereen al iets beter te horen. Tracks als Bassline Junkie, een nieuwe track die hij samen met Jessie J heeft gemaakt en Goin' Crazy deden het goed bij het publiek. Rascal wist echt een feest te maken op de Main Stage en gaf een goede show.
In een warme Party Arena stonden de twee heren van Nero. Een harde show met natuurlijk veel tracks van hun album Welcome Reality, maar gingen ook hier en daar naar muziek van onder meer Flux Pavillion en Skrillex. Voor tracks als Promises en Me And You kwam een zangeres op om de vocalen op zich te nemen. Nero deed goede zaken in de Party Arena, ze brachten een goede mix van hun eigen werk en andere namen binnen de dubstep. Anderhalf uur lang wisten de heren het publiek te verrassen.
De derde dag van het festival was !!! (uitspreken als: Chk Chk Chk) op de Main Stage. Dansbare muziek met een geniale performance van zanger Nic Offer. Met briljante dansmoves in een kitscherige outfit. Hij dook dan ook halverwege het optreden het publiek in om daar doorheen te lopen. Headliner Blur sloot op de derde dag het programma van de Main Stage af. Ze openen met Girls & Boys en creëren daarmee al direct een goede sfeer. Natuurlijk kwamen ook tracks als Parklife en Country House langs waarmee ze lieten zien nog steeds een goede live band te zijn. Echt los ging het natuurlijk bij Song 2 waarmee de band afsloot. Briljant dat zanger Damon zelfs de geluidsman die het podium op kwam lopen omver duwde in zijn enthousiasme. Een optreden dat Blur op geheel eigen wijze wist in te vullen. Ze wisten het publiek te overtuigen.
's Nachts in de Party Arena stond Sebastian Ingrosso, die eerder nog bij de Swedish House Mafia zat. De set van Ingrosso leek dan ook min of meer op een onemanshow-variant van de One Last Tour van SHM. Veel van de muziek die in de show van SHM zat, hergebruikte Ingrosso in zijn eigen set. Waarbij natuurlijk de hits Reload en Calling extra werden uitgelicht. Hij kreeg de tent echter wel mee en kon er een goede sfeer van maken. Het deed dus weinig onder aan de show zelf.
Op dag vier stond er een 'Special Guest' op het programma, oftewel een band die pas op het laatste moment werd geboekt. Deze special guest was The Fratellis, misschien ken je ze nog wel van dat hitje Chelsea Dagger. Dat was dan ook precies het enige waarmee ze het publiek met zich meekregen. Het was dan nogal een statisch optreden, waarbij weinig verassingen kwamen kijken. Het repertoire werd afgewerkt om vervolgens af te sluiten met dat hitje.
Ook de Editors stonden op de vierde dag op de Main Stage. Met een compleet nieuw album The Weight of Your Love op zak betraden ze het podium. A Ton Of Love en The Weight leken daarbij het meest gewaardeerd te worden. De band moest voor de aandacht van het publiek het wel voornamelijk hebben van singles als Munich, Racing Rats en Papillon. Maar de band wist er wel een mooie show van te maken.
Mika was de afsluiter van de zaterdag op de Main Stage. Een decor dat bestond uit vele witte vlaggetjes met groene stippen en een verzameling gloeilampen. Er kwam veel nieuw materiaal langs van zijn album Origin of Love, maar ook zijn nieuwe single Live Your Life. Het werd goed ontvangen door het publiek, evenals de wat oudere tracks als Grace Kelly, Relax Take It Easy en Billy Brown. Mika die zorgt voor vrolijkheid, met een band achter zich die dat ook goed mee kan spelen. Hij weet die vrolijkheid goed op het publiek over te brengen, wat zorgt voor een mooie show.
Iedere dag waren er zogenoemde 'Special Parties' die tussen twee optredens in de avond werden georganiseerd. De ene dag lieten ze duizend strandballen bij de Main Stage los, de andere dag lieten ze een zooi ballonnen los. Op de vierde dag was dat de color party. Er werden zakjes met stof in verschillende kleuren uitgedeeld aan het publiek. Dit werd min of meer tegelijkertijd door de lucht gegooid, wat best een mooi gezicht was.
Laatste dag is aangebroken! De dag die je wist dat zou komen, is dan nu toch eindelijk hier. In de A38-tent staat een Amerikaanse band The Bots. Qua sound zou het wat met The Black Keys vergeleken kunnen worden. Saillant detail is dat The Bots bestaat uit twee broertjes van 20 jaar en 16 jaar oud. Maar weten bijzonder goed om te gaan met hun gitaar en drumstel. Deze punkband heeft een stevige show gegeven welke misschien niet helemaal vlekkeloos ging, maar ze hier wel leuk mee omgingen.
Waar vorig jaar The Killers het festival afsloten op de Main Stage, is het dit jaar de beurt van David Guetta. Maar dit jaar zelfs met een heuse eindshow eromheen. Het begon eerst om half 10 met de show van David Guetta zelf. De meningen over zijn show waren nogal verdeeld, van zeer slecht tot zeer goed. Op de show was in elk geval niet bezuinigd. Een grote lichtshow inclusief een hoop lasers en aan het einde ook nog vuurwerk achter de Main Stage. Muzikaal gezien was het een goede set met veel verschillende stijlen, van lieve popliedjes tot de wat hardere beats. Maar er zat wel relatief weinig eigen werk in de show. Minder prettig was dat Guetta bijvoorbeeld een opbouw had in zijn set, maar deze halverwege afbrak door het volume te verlagen en iets door de microfoon te schreeuwen om het publiek tot iets aan te sporen. Dit tot lichte irritatie van het publiek.
In de A38-tent stond de laatste nacht nog de Belgische Drum and Bass-producer Netsky. In tegenstelling tot vorig jaar, toen hij een dj-set deed, gaf hij ditmaal wel in dezelfde tent een live show inclusief drummer, toetsenist en MC. Het waren voornamelijk de tracks van het album 2 die voorbij kwamen en slechts beperkt van zijn eerste album. Netsky weet de tent mee te nemen langs tracks als Come Alive, Love Has Gone en Iron Sky. Voor het nummer Puppy kwam zangeres Billie ook op om haar We Can Only Live Today te zingen. Een goede show, wat niet slechts een Nederlands-Belgische aangelegenheid was, maar mensen uit heel Europa aantrok.
Deze editie van Sziget kunnen we, ondanks dat er dit jaar minder bezoekers zijn geweest dan vorig jaar, wederom een geslaagde editie noemen. Alhoewel van tevoren de line-up misschien wat tegenviel, waren er veel verassende optredens. Daarnaast deed de organisatie ook veel meer aan de sfeer van het festival. Meer straattheater dat spontaan langskomt. De Special Parties iedere dag bij de Main Stage, maar ook de Sziget Eye (het reuzenrad) waarop visuals te zien waren. De aankleding is erg verbeterd.
Foto's: Robin Eggenkamp
Tekst: Thom Puiman
