Event: Welcome To The Village - Dag 3

Aan alles wat mooi is komt een einde en zo ook het driedaagse muziekfestival Welcome To The Village in Leeuwarden. Gisteren was de laatste dag van dit gloednieuwe festival dat gehouden werd in het Groene Ster gebied, onder de rook van de Friese hoofdstad. Ook op de zondag stonden er weer tal van mooie bands geprogrammeerd en zo werd het nog een lastige keuze ook om de juiste bandjes te kunnen zien. Na enig wikken en wegen werd het zo dus toch nog een heel geslaagde dag.

Welcome To The Village 4

De zondagmiddag begon met de band The Black Atlantic. The Black Atlantic is een band uit het Hoge Noorden die dromerige indiepop maakt, waarbij het zeer aangenaam wakker worden is. De band rondom zanger en tekstschrijver Geert van der Velde werd opgericht in 2006 en is momenteel ook bezig met een nieuw album. Een goed begin van de dag, waarbij de focus vooral op indie-bandjes zal gaan liggen. Na eerst nog een stukje te hebben meegepikt van de Londense band Fair Ohs, een heerlijk punkbandje met een voorliefde voor calypso en andere tropische klanken, was het tijd voor de band My Friend Television. Op het Blessum podium, een podium dat ik de rest van het weekend een beetje genegeerd had vanwege de leuke bandjes op de andere podia, stonden deze dag alleen bandjes geprogrammeerd die op het Groninger label Subroutine Records zitten. Homemade Empire oftewel Bart de Kroon hadden we helaas moeten missen, maar het korte maar hevige optreden van My Friend Television, de band rondom de Groninger punkpionier Ricky van Duuren (De Boegies, The Moonlizards, De Straaljagers), maakte alles goed. In zijn nieuwe band zijn de sporen van zijn voorgaande bands zo nu en dan nog goed te horen maar dat is zeker geen probleem voor het aanwezige publiek.

Na My Friend Television moet even de pas er stevig ingezet worden voor het volgende optreden in de Grootegast tent. Reptile Youth zijn een stel prettig gestoorde Denen die muziek maakt die het beste te omschrijven is als psychedelische soul, gecombineerd met indiepop, rock, punk en zelfs een snufje electro. De band, die eerder al te zien was op onder meer het grote Roskilde festival, wist er ook op Welcome To The Village een fijn feestje van te maken, waarbij het toegestroomde publiek op haar wenken bediend werd. Zanger Mads Damsgaard Kristiansen sprong na het laatste nummer van het podium, klom over een afrasteringshek om daarna voor zo ongeveer het gehele publiek een frisse duik te gaan nemen in het nabijgelegen meertje. Op het Blessum podium was ondertussen de set van de Amsterdamse band Naive Set begonnen. De band maakt fijne tegendraadse indie-pop, waarbij de fraaie samenzang het helemaal compleet maakt. De muziek zit een beetje in dezelfde hoek als bijvoorbeeld The Feelies, Real Estate en Weezer. Neem daar een fijne zomerzon bij en je weet dat je helemaal goed zit bij deze groep.

Terwijl we, na de fijne klanken van Naive Set, op weg waren naar de Grootegast tent, kwamen we voorbij het Bontebok podium waar het Broken Brass Ensemble de wolken uit de hemel blies. Het is wel eventjes wennen om de groep op een podium te zien, ze doen het namelijk ook erg goed tussen het publiek in. Het in grote getale toegestroomde publiek geniet er met volle teugen van. We vermoeden dat deze zevenkoppige band nog wel op heel veel andere festivals te zien zal zijn in de nabije toekomst. Het leven is een feestje en Broken Brass Ensemble is wat dat betreft springlevend! Snel door naar de Grootegast waar het tijd was voor een dosis ouderwetse sixtiespunk. The Deaf is een band uit Den Haag, een stad die in de zestiger jaren vaak werd vergeleken met Liverpool vanwege de vele leuke bands, opgericht in 2007 door Spike van Zoest, Kit Carrera en Miss Fuzz. The Deaf steekt Nederbeat in een nieuw jasje en zet daarmee de rijkelijk gevulde tent behoorlijk op zijn kop.

Avery Plains is een bandje uit Groningen dat in 2012 werd opgericht. De groep maakt muziek die liefhebbers van bands zoals Dinosaur Jr, Buffalo Tom en Screaming Trees zeker aan zal spreken. Bij de opbouw van het podium zagen we al een ouderwets Hammond orgel verschijnen en dat is meestal een voorteken van lekkere muziek. Met maar liefst drie gitaristen weet de band een enorme 'Wall of Sound' te ontwikkelen, om plotsklaps over te gaan in zweverige dromerige grungemuziek. Bij podium Bontebok nam de feestvreugde ondertussen alleen maar toe met de vrolijke deuntjes van Maison Du Malheur. Het vooroorlogse geluid van de band is duidelijk herkenbaar voor velen en zo zien we een publiek, bestaande uit mensen van 5 tot 75 jaar, genieten van de vrolijke muziek. Na Maison Du Malheur moesten we ons weer haasten naar het Blessum podium waar één van mijn favoriete nieuwe bands te aanschouwen was. Vox Von Braun maakte eerder dit jaar al een indrukwekkend debuutalbum, maar live weet de groep uit Groninger daar nog een extra dimensie aan toe te voegen. Van mij had dit optreden nog wel een tijdje door mogen gaan, want een half uur is in een knipoog voorbij als je van een fijne band staat te genieten.

Na Vox Von Braun was het tijd voor een bierpauze, kwam uw verslaggever nog op de foto met een stel aangeschoten Denen en genoten we van de soundcheck van de laatste band op het Blessum podium. Net als Vox Von Braun is ook Wolvon een band uit de stad Groningen, die dit jaar hun debuutplaat zagen verschijnen op Subroutine. Van hun elpee Folds waren we al behoorlijk onder de indruk, maar net als de voorgaande groep komt ook Wolvon pas echt tot hun recht op een podium, met hun explosieve mix van progressieve krautrock, post-punk muziek en alternatieve indierock. Wat komt er nog steeds veel moois uit Groningen! Na Wolvon stond er nog maar één band op het programma. Ewert and The Two Dragons is een Estische Indierockband wiens muziek wel wat doet denken aan het oudere werk van Coldplay en Radiohead. De Esten zijn duidelijk gewend om te spelen op festivals en zorgen er ook bij Welcome To The Village voor dat het festival een verdiende bruisende afsluiting kreeg.


Een prachtig filmpje van de Geschikte Gasten

Terugkijkende op het afgelopen weekend kan er eigenlijk alleen maar geconcludeerd worden dat dit een op alle punten zeer geslaagd festival is geworden, dat zeker vatbaar is voor een vervolg. Leuke bands, goede catering met onder meer groenten uit eigen festivaltuin, een prachtige aankleding van het festivaldorp, een grote groep enthousiaste vrijwilligers, sympathieke mensen van de beveiliging (Securityman: "Hoeveel softdrugs heeft u bij u?" Dekatophetspek: "Te weinig voor ons beiden vriend!") en een zeer bekwame organisatie, die zelfs van een evacuatie nog iets leuks weten te maken. Er gaat tenslotte niks boven veiligheid, dat hebben we wel geleerd van bijvoorbeeld Pukkelpop. Er werden vergelijkingen gemaakt met eerste edities van festivals zoals Lowlands en Torhout/Werchter en bezoekers wisten mij te vertellen dat ze ontzettend hadden genoten van de prachtige festivallocatie in Friesland en zeker terug zullen komen bij een volgende editie. Ik begin nu al een beetje heimwee te krijgen naar het muzikale dorpje, daar vlak buiten de Friese hoofdstad.