Ouya

Er is al ontzettend veel geschreven over Ouya. Van positieve artikelen waarin we aangaven mee te doen met het project tot haatblogs waarin de enorme vertraging van de launch werd bekritiseerd. Nu het apparaat eindelijk in onze handen is onderwerpen we het aan een grondige, maar eerlijke test.

Ouya is een Android-console met een Tegra 3-chipset, 1GB RAM en 8GB opslag. Je kunt via USB het opslaggeheugen uitbreiden en qua aansluitingen zijn WiFi, ethernet en Bluetooth mogelijk. Een Ouya is wat dat betreft eigenlijk een smartphone uit 2011/2012 zonder eigen scherm. Vergeleken met een normale console, zelfs de zeven jaar oude Xbox 360, is Ouya erg zwak. Daar tegenover staat natuurlijk wel de prijs van slechts 99 euro en de zeer geringe afmetingen (ongeveer 8x8x8 cm).

Xbox look-a-like
De controller die meegeleverd wordt is gebaseerd op de Xbox-controller met een linker analoge stick op dezelfde hoogte als de gekleurde knoppen. Ook zit er een knop in het midden om je terug te brengen naar het besturingssysteem. Bovenop zitten twee digitale en twee analoge schouderknoppen. Eigenlijk heb je alle knoppen die je gewend bent, behalve start en select. Het gemis van een start-knop, wordt gecompenseerd met een touchpad dat gebruikt kan worden om een muis over het scherm te bewegen. Voor een besturingssysteem dat op Android gebaseerd is verdomd handig.

De controller voelt qua gewicht goed maar je merkt wel degelijk dat het geen kwalitatief hoogstaande unit is. Pak een Dual Shock of Xbox-controller en je weet dat je kwaliteit in handen hebt, met Ouya heb je dat duidelijk niet. In veel games loopt de besturing hierdoor ook niet zo lekker. Het mist precisie en fijne afwerking. De Ouya-controller heeft bovendien geen enkele motion controls.

Het besturingssysteem van Ouya draait zoals gezegd op Android. Hier merk je echter vrij weinig van omdat het uiterlijk dusdanig is aangepast dat je alleen in de settings Android ziet. Het besturingssysteem van Ouya kent vier hoofdopties: Play, Discover, Make en Manage. Play brengt je naar al je geïnstalleerde games en apps, Discover brengt je naar de Ouya-store, Make stuurt je door naar een optie om zelf te ontwikkelen voor Ouya en bij Manage kun je al je instellingen beheren.

Voordat je met je Ouya aan de slag kunt moet je eerst de initiële set-up doorlopen. Dit leverde bij mij nogal wat problemen op. Net als bij een hoop andere gamers werden de creditcardgegevens niet verzonden en verbrak de WiFi-verbinding regelmatig. Uiteindelijk heb ik mijn profiel via de website moeten aanvullen om in te kunnen loggen op mijn Ouya. Behoorlijk frustrerend en niet handig voor de consument. 

Maar hoe de hardware en het besturingssysteem ook zijn, het draait natuurlijk om de game. Zo'n maandje na de officiële retailrelease van Ouya zijn er meer dan 200 games beschikbaar. Dit is meer dan welke console ooit en natuurlijk een groot pluspunt. Zodra je de Ouya Store betreedt word je overspoelt met games. Alles wordt gepresenteerd in verschillende categorieën maar er is totaal geen overzicht. Er is een categorie 'featured' met games die Ouya in het zonnetje wil zetten, er is een categorie voor populaire games en er zijn categorieën gebaseerd op aanraders van developers van Ouya-games. Helemaal onderaan kun je games per genre zoeken, dit is het gemakkelijkst maar je moet er dus steeds voor naar beneden scrollen. 

Hoe duur?
Een ander nadeel is dat de prijs van de games niet in de store vermeld staan. Elke game is sowieso free to try wat betekent dat je van elke game in eerste instantie enkel een demo download. Je kunt daarna vanuit de betreffende game de volledige versie aanschaffen. Zo kwam ik er na een redelijk lange download en installatie achter dat Final Fantasy III maar liefst 12,99 kost. Ik waardeer het free to try-principe, maar zou ook graag vooraf de prijs willen zien in de store.

Met de kwantiteit van de games zit het zoals gezegd wel goed, maar of alle games ook daadwerkelijk de moeite waard zijn valt te bezien. Een aantal games kennen we en kun je met een gerust hart downloaden. Denk bijvoorbeeld aan Puddle, Shadowgun, Canabalt of Pix'n Love Rush. 

Daar tegenover staan talloze titels die er al niet aantrekkelijk uitzien om te downloaden. Helaas kunnen we op dit moment nog geen definitief oordeel geven over de games. Er zijn er simpelweg te veel om mee te nemen in deze review. De komende weken/maanden gaan we zo nu en dan Ouya-games bespreken (tips zijn welkom!). Wat wel al belangrijk is om op te merken is het feit dat alle games zonder gedoe werken met de controller en je geen knoppen hoeft toe te wijzen zoals bij sommige andere Android-units vaak het geval is.

Retro-gaming
Wat we wel al wat meer getest hebben is de emulatie van oude consolegames. Er zijn meerdere emulators beschikbaar en ze werken ook allemaal direct met de controller. Nadeel is weer dat er voor sommige consoles zoveel emulators beschikbaar zijn dat je eerst kunt gaan uitzoeken welke de beste is. Zo koos ik voor SNES9X voor de Super Nintendo-games omdat ik die vroeger al gebruikte.

Zoals vaker is de emulatie echter niet perfect en werken bij SNES-games de games die gebruikmaken van de SuperFX-chip niet of nauwelijks. Yoshi's Island start bijvoorbeeld helemaal niet op. Het gros werkt echter naar behoren en hiermee kun je terug naar de jaren 80 en 90. 

Gamen is uiteraard niet het enige dat je met je Ouya kunt doen. Er zijn ook een aantal apps beschikbaar om bijvoorbeeld muziek te luisteren of video te kijken. Eén van de grote namen die tijdens de Kickstarter-campagne aangekondigd werd was XBMC. Dit is misschien wel het populairste programma om je video over een netwerk te streamen en de kleine Ouya zou het ook ondersteunen. Helaas is de officiële Ouya-app nog niet af. Je kunt de app wel sideloaden, maar daar begin ik niet aan. Ik koop geen console om moeilijk te gaan lopen doen. 

Uiteindelijk koos ik ervoor om Plex te testen voor het gebruik van video. Het instellen van de app op mijn pc en de Ouya ging prima en na wat synchronisatie krijg je mooi de boxarts van de betreffende films te zien in de app. Het afspelen zelf is echter een drama. De video begint met stotteren en hapert vijf minuten later nog steeds. De geteste video's zijn niet eens zwaar (.mp4) en via PlayStation Media Server op mijn PlayStation 3 werkt dat perfect. Misschien wordt het met XBMC straks beter als die app eenmaal beschikbaar is, maar voor nu is het niet de moeite waard hier een Ouya voor te kopen.

Gemengde gevoelens
Uiteindelijk laat de Ouya me een beetje achter met gemengde gevoelens. Het design van de console zelf is briljant. Het kleine kubusje ziet er strak uit en staat mooi naast of onder je tv. De controller voelt daarentegen wat goedkoop aan maar voldoet over het algemeen wel. Het aanbod van games is enorm, maar echte system sellers lijken er nog niet tussen te zitten en qua apps is het beloofde aanbod nog niet beschikbaar. Ik ben echter niet meer zo negatief als voor ik het apparaatje kreeg en ik geloof zeker dat er potentie zit in een dergelijke unit. Nu moet dat er alleen nog even uitgehaald worden.