The Jak and Daxter Trilogy (PS Vita)

“Hebben de games de tand des tijds goed doorstaan?” Dat zou de hamvraag moeten zijn wanneer ik HD-collecties beoordeel. Helaas is er recent een trend ontstaan waarin de hamvraag nu als volgt luidt: “Is de HD-collectie überhaupt beter dan de originele uitgaves?”

Komami bewees vorig jaar al dat het mogelijk was om een HD-collectie te maken die de originele games geen eer aan deed. Sony en Mass Media doen dat kunstje voortreffelijk na met de Vita-versie van The Jak and Daxter Trilogy. Doodzonde, want de PS3-versies, die vorig jaar uitkwamen, zijn nagenoeg perfect.

Mogelijk vereisten de complexe onderliggende programmeertechnieken waarmee de games gemaakt zijn iets te veel werk om de boel goed lopend te krijgen op Vita. Dat is echter geen goed excuus om dan met dit product aan te komen. Ik loop de games stuk voor stuk na.

Jak and Daxter: The Precursor Legacy
De meeste platformers voelen amper verouderd aan. Misschien komt dat omdat het genre zich in de loop der jaren niet significant heeft ontwikkeld. De kernwaarden zijn hetzelfde gebleven. Dat is geen negatief punt, want platformers blijven voor mij altijd games waar je blij van wordt.

De eerste Jak and Daxter mag zich met de beste meten. Het niveau van Nintendo’s loodgieter wordt misschien net niet aangetikt, maar dat het zo dichtbij komt is een behoorlijke prestatie an sich. De kleurrijke wereld, geinige personages en het inventieve level-design zorgen ervoor dat deze game nog altijd relevant blijft.

Allemaal leuk en aardig, maar Mass Media heeft de Vita-versie verkracht. Allereerst merk je direct dat de framerate onacceptabel laag ligt, wat de soepelheid van de game volledig verpest. Daarnaast heeft het spel nu ook last van input lag, waardoor de double jump nu maar de helft van de tijd lijkt te werken.

Laat dit even nog een keer goed tot je bezinken: springen werkt door technische mankementen niet optimaal… en Jak and Daxter is een platformer.

Jak II: Renegade
Deze sequel is ambitieus, maar dat is zo’n beetje het grootste compliment dat ik aan deze game kan geven. De switch van pure platformer naar een openwereld schietspel met platformer-elementen bleek een hele onfortuinlijke keuze. De vrolijke toon van de voorganger is uit het raam gegooid en ingeruild voor een ‘stoere’ en donkere toon.

Open wereld-games verouderen wel, waardoor Haven City nu een verschrikking is. Jak II dwingt je om urenlang door deze levenloze grijze stad te rijden, in vehikels die van glas lijken te zijn gemaakt. Escort-missies, fetchquest en missies waarin je eindeloze hordes vijanden moet afschieten passeren allemaal de revue. De game is overigens opvallend pittig, dat vind ik persoonlijk een pluspunt.

Jak II loopt qua framerate wél goed op de Vita. Van ruilen komt echter huilen, want om dat mogelijk te maken heeft Mass Media flink in de resolutie gesneden. De game ziet er niet uit.

Jak 3
Het laatste deel van de PS2-trilogie borduurt vooral voor op wat Jak II had neergezet, maar brengt wel wat meer van het platformen uit het eerste deel terug. Bovendien speelt Jak 3 zich grotendeels af in een woestijn. Ook nu is er een nadruk op vehikels, rijden in de open zandvlaktes met de nieuwe buggy’s is alleen vele malen beter.

De compromis tussen platformen en schieten is dus een stuk beter. Dit deel mist alleen wel wat cohesie. Het heeft grote haast en de volgorde van de missies is niet altijd even logisch. Eigenlijk niet verwonderlijk, want Naughty Dog heeft het spel binnen een jaar afgerond.

De framerate-ellende is overigens weer terug voor dit deel, yuppie.

Meer ellende (plus één goed ding!)
Een minpunt waar alle delen last van hebben zijn de miserabele touchcontrols. De touchpad aan de achterkant van de Vita vervangt onder andere de ontbrekende L2-/R2-knoppen. Dit was een dramatische beslissing.

Tijdens het spelen moet je nu altijd oppassen dat je niet per ongeluk met je vinger langs de touchpad glijdt. Ik activeerde constant per ongeluk de eerstepersoons blikveld of ‘dark Jak’.

Alles bij elkaar wil je deze games gewoon niet op PS Vita spelen. Ik raad je zelfs eerder aan je PS2 uit de kast te halen. Het is dan ook een zegen dat deze game cross-buy is, dat betekent dat je de PS3-versies er gratis (als download) bijkrijgt. De collectie ondersteunt dan weer jammer genoeg geen cross-saves, dus je kunt je saves niet uitwisselen.

Conclusie
De enige reden om deze collectie op PS Vita te kopen is om via cross-buy de PS3-versies goedkoper te krijgen. HD-collecties komen juist uit om technische tekortkomingen te verhelpen, niet om ze te creëren. Oftewel: wat een bagger.

Gespeeld op PS Vita, ook beschikbaar voor PlayStation 3.

Zie hier de FOK!games beoordelingsrichtlijnen.